Als je iets engs of schokkends (een traumatische gebeurtenis) meemaakt en dat niet goed verwerkt, dan kun je PTSS (posttraumatische stressstoornis) ontwikkelen. Het voelt dan alsof de nare gebeurtenis je achtervolgt met nachtmerries en levensechte herinneringen (flashbacks).
Trauma heeft meestal geen directe invloed op dit geheugen, maar de stress die trauma veroorzaakt kan wel indirect effect hebben. Mensen die veel stress ervaren, kunnen moeite hebben zich eenvoudige feiten of informatie te herinneren.
Zoals de Franse schrijver Honoré de Balzac schreef: 'Herinneringen maken het leven mooi, vergeten maakt het leven draaglijk. ' Maar een traumatische gebeurtenis kan niet vergeten worden, omdat deze ook niet herinnerd kan worden. In plaats daarvan kan het trauma door bepaalde 'triggers' weer bij je terugkeren.
Sommige mensen krijgen geheugenverlies voor (delen van) de traumatische gebeurtenis, terwijl hun geheugen verder normaal functioneert. mensen, of in de toekomst. Dat wordt gevoelsarmoede genoemd. Het is moeilijker om uw gevoelens te laten zien, of het voelt alsof u bent vervreemd van de anderen.
Symptomen van emotioneel trauma
Niet iedereen reageert op precies dezelfde manier op trauma, maar dit zijn enkele veelvoorkomende signalen: Cognitieve veranderingen: Opdringerige gedachten, nachtmerries en flashbacks van de gebeurtenis, verwarring, geheugen- en concentratieproblemen en stemmingswisselingen .
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Dissociatieve amnesie is wanneer je geest belangrijke informatie over jezelf blokkeert, waardoor er "gaten" in je geheugen ontstaan . Een van de meest voorkomende redenen waarom je geest dingen blokkeert, is om je te beschermen tegen onaangename, stressvolle of traumatische ervaringen. Het is niet hetzelfde als gewoon iets vergeten.
Bij een trauma reageert het zenuwstelsel op triggers die in het onbewuste geheugen zijn gekoppeld aan eerdere stressvolle situaties, het zogenoemde trauma-netwerk en komt het meteen in actie. Dit zijn vaak onbewuste automatische reacties zonder aanwezigheid van feitelijke gedachten.
Posttraumatische stressstoornis (PTSS) en borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) worden geassocieerd met een verhoogde generatie van valse herinneringen . Wij wilden stoornisspecifieke valse herinneringen bij personen met PTSS en BPS ontwarren met behulp van het Deese-Roediger-McDermott (DRM) paradigma.
Zelfzorg is cruciaal voor het genezen van relatietrauma. Dit betekent dat u prioriteit geeft aan activiteiten die uw fysieke, emotionele en mentale welzijn ondersteunen, zoals lichaamsbeweging, slaap en een uitgebalanceerd dieet . Ontspanningstechnieken zoals mindfulness, diepe ademhaling of yoga kunnen stress verminderen en emotionele veerkracht bevorderen.
Wanneer je een trauma niet goed kunt verwerken, levert dit langdurig klachten op: er kan PTSS ontstaan. De klachten gaan dan niet vanzelf over. Traumatherapie kan je helpen om te herstellen van het trauma. Sommige mensen vinden het spannend of eng om in therapie te gaan voor PTSS.
Psychotische stoornissen, depressie, angststoornissen en andere psychische aandoeningen kunnen invloed hebben op het geheugen. Bij sommige mensen kan een ernstige depressie bijvoorbeeld leiden tot problemen met het geheugen en de concentratie. Medicatie en drugs.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en/of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
In zijn boek uit 2014 "The Body Keeps the Score" vertelt trauma-expert Bessel van der Kolk, MD, hoe trauma niet alleen onze geest beïnvloedt, maar ook ons lichaam. Het lichaam kan zich trauma herinneren, zelfs als we ons er niet van bewust zijn. Met de juiste ondersteuning is genezing mogelijk.
De amygdala slaat de visuele beelden van trauma op als sensorische fragmenten , wat betekent dat de traumaherinnering niet wordt opgeslagen als een verhaal, maar eerder door hoe onze vijf zintuigen het trauma ervoeren op het moment dat het plaatsvond. De herinneringen worden opgeslagen via fragmenten van visuele beelden, geuren, geluiden, smaken of aanraking.
Een trauma kan ontstaan wanneer iemand één of meerdere schokkende gebeurtenissen meemaakt, zoals een ernstig verkeersongeluk, een brand, het overlijden van een belangrijk persoon, seksueel misbruik of geweld. Een trauma ontstaat doordat de gebeurtenis(sen) niet goed verwerkt worden.
Bij angst kan er ook tijdelijk teveel cortisol zijn, dit is een van de belangrijkste stresshormonen. Ook de verbinding tussen bepaalde hersengebieden (hypothalamus, hypofyse en bijnierschors) lijkt bij mensen met een angststoornis in de war. Deze hersengebieden zijn belangrijk bij de stressreactie van je lichaam.
Trauma kan op verschillende manieren een diepgaande impact hebben op het geheugen, en beïnvloedt hoe herinneringen worden opgeslagen, opgeroepen en verwerkt. Een veelvoorkomende reactie op trauma is traumablokkering, waarbij de hersenen herinneringen aan de traumatische gebeurtenis onderdrukken om een individu te beschermen tegen de emotionele pijn die met die herinneringen gepaard gaat.
Fysieke gezondheidsproblemen. Fysieke gezondheidsproblemen, zoals chronische pijn, gastro-intestinale problemen of frequente ziekten , kunnen tekenen zijn van onderdrukt jeugdtrauma. De geest en het lichaam zijn diep met elkaar verbonden en onopgeloste emotionele trauma's kunnen zich manifesteren als fysieke symptomen.
Meerdere patiënten beweren dat ze door therapie terug toegang gekregen hebben tot traumatische ervaringen uit de kindertijd; ervaringen die eerder niet toegankelijk waren. Dit noemt men verdrongen herinneringen.
Die onverwerkte emoties kunnen tot uiting komen in bijvoorbeeld angsten, dwangmatig handelen, depressieve gevoelens, overspannenheid en burn-out. Als ons iets pijnlijks overkomt drukken we het meestal weg; we kunnen of willen er niet over praten, laten ons niet kennen en moeten toch vooral doorgaan.
Complex trauma (type III) is een specifieke vorm van chronisch trauma. Dat komt voor als er verschillende traumatische gebeurtenissen zijn geweest die zijn begonnen toen een kind nog heel jong was en die veroorzaakt werden door volwassenen die voor het kind zouden moeten zorgen en het zouden moeten beschermen.
Kun je onbewust een trauma hebben? Ja. Het kan zijn dat je jezelf bewust of onbewust afsluit voor de verwerking van het trauma.