Zee-egelkuit wordt meestal rauw gegeten, maar kan ook gekookt worden. Het heeft een intense, romige (umami) zilte smaak die nog het meest aan zeewier doet denken. Een zee-egel is niet makkelijk om te openen. Snij met een mes of knip met een schaar onderaan in de opening.
De smaak van zee-egel is wat nootachtig en leunt erg aan bij die van een smeuïge, romige kreeft. Het is gebruikelijk om de zee-egel rauw uit het kommetje te eten, maar je kan hem ook op andere manieren verwerken in je gerechten. Je kan de gonaden uit de kommetje halen en ze verwerken in een omelet of in een saus.
Zowel de mannelijke hom (helgeel) als de vrouwelijke kuit (oranje) is eetbaar. De dieren hebben gescheiden seksen. Langs de Middellandse Zee, de bakermat van de zee-egelkeuken, vergelijkt men de vorm van deze zeevrucht vaak met een kastanje. De smaak doet eerder aan kreeft denken.
De zee-egel is een luxeproduct in de gastronomie. Het zijn de gonaden, de eierstokken, van het dier die we eten. Deze hebben een licht geel tot oranje bruine kleur en zijn nootachtig en licht leverachtig van smaak.
Snij met een mes of knip met een schaar onderaan in de opening van de zee-egels. Eerst moeten de ingewanden worden verwijderd, daarna kan de romige orangje kuit, die aan de bovenkant van de schelp vastzit, eruit worden gelepeld. Houd 3 mooie zee-egels per persoon bij en spoel ze goed schoon.
Geraakt door een zee-egel
Het doet behoorlijk pijn, vooral door het gif dat zich op de stekels kan bevinden. De stukjes stekel kun je het beste verwijderen met een pincet. Soms kun je met een naald ook nog wel wat bereiken. Let wel op, want je breekt de stukjes snel af in nog meer kleine stukjes.
Zee-egelkuit wordt meestal rauw gegeten, maar kan ook gekookt worden. Het heeft een intense, romige (umami) zilte smaak die nog het meest aan zeewier doet denken. Een zee-egel is niet makkelijk om te openen.
Zee-egels hebben geen wervels en behoren dus tot de ongewervelde waterdieren. Zee-egels hebben een hard pantser dat is bedekt met stekels. Dit pantser bestaat uit kalkplaatjes die aan elkaar zijn vergroeid. De stekels worden gebruikt om andere dieren af te schrikken.
Meer dan 150 miljoen jaar oud
Deze fossiele exemplaren komen uit het Jura tijdperk en zijn tussen de 150 en 200 miljoen jaar oud. De zee egels zijn gevonden in Madagaskar. Kenmerkend voor deze soort is het vijf vingerige bloemblad. Dit zijn eigenlijk poriën waarmee het diertje kan bewegen.
Eigelijk vind je deze beestjes overal ter wereld, ook in de Nederlandse wateren komen ze soms voor. Zee-egels houden niet van een sterke golfslag, maar daarentegen wel van gebieden met veel waterplanten, algen of andere kleine zeedieren.
Zee-egels vallen niet actief aan, het grootste gevaar is dat je er per ongeluk op eentje gaat staan. Als dit gebeurt, dan breken de stekels af in de huid. Er ontstaan tal van kleine wondjes. Omdat veel zee-egels een licht gif meedragen doen deze wondjes veel pijn.
Een egel mag er best wel slim uitzien, het is één van de primitiefste zoogdieren. Hoewel egels te boek staan als insecteneters, zijn het eigenlijk alleseters. Bovenaan het menu staan insecten en hun larven -egels zijn verzot op nachtvlinders en hun rupsen- direct gevolgd door regenwormen.
Fysieke kenmerken van zee-egels
Ze leven in alle oceanen van de aarde, op diepten variërend van de vloedlijn tot 5.000 voet. Omdat ze niet kunnen zwemmen, leven ze op de zeebodem. Hun belangrijkste verdediging tegen meer behendige roofdieren zoals palingen en otters is hun harde, stekelige test of schaal.
Zee-egels hebben geen ogen, maar zien toch alles. Onderzoek toont nu aan dat ze hun hele lijf daarvoor inzetten. Uit eerdere onderzoeken was al gebleken dat zee-egels reageren op licht. En dat is opvallend, aangezien de dieren helemaal geen ogen hebben.
Skelet van kalkplaten
Zeesterren behoren, net als bijvoorbeeld de Zeekomkommer, de Zee-egel en Slangsterren, tot de stekelhuidigen. Hun skelet bestaat uit losse (soms vergroeide) kalkplaten die als stekels onder de huid naar buiten steken.
Bij de Barnsteen Specialist bieden we een wisselende selectie van fossielen aan. De selectie varieert van heel oude fossielen zoals de orthoceras die 400 miljoen jaar geleden leefde tot mammoet botten van zo'n 100.000 jaar oud.
De egel heeft voor de mens een hoge aaibaarheidsfactor. Toch houdt het dier niet van aanrakingen. Dan trekt het zijn snuit in en verandert in een 'hondsegel'. Hoe hoger de aaibaarheidsfac-tor, des te meer is de mens bereid iets voor het dier te doen.
Naast regenwormen, kevers, slakken en spinnen eet een egel kadavers van vogeltjes en als het de kans krijgt jonge muizen. Ook fruit en zachte zaden worden graag gegeten. Egels leven vooral in struikgewas, in dichtbegroeide tuinen en parken, maar ook bij houtwallen en ongemaaide slootkanten.
Zee-egels (Echinoidea) zijn stekelige waterdieren die behoren tot de stam stekelhuidigen. Andere bekende leden van deze stam zijn de zeesterren en zeekomkommers. Er zijn ongeveer 850 soorten zee-egels die vaak voorkomen in tropische wateren en koraalriffen, maar ook in Nederland en Europa.
Relatief bekende voorbeelden zijn beten en steken van kwallen. Van sommige soorten, zoals kubuskwallen, Portugese oorlogsschepen, blauweringoctopussen, en stekels van steen- en schorpioenvissen, kunnen de gevolgen fataal zijn. Je kan ook per ongeluk trappen op stekelhuidigen, zoals bepaalde zeesterren en zee-egels.
De egel is een heel leuk en bijzonder diertje waar geen kwaad in zit. De egel herken je aan zijn bruine wildkleur en zijn stekels.
Dan zijn waterschoentjes helemaal een uitkomst. Niet meer schuifelen naar het water en au au roepen maar gewoon zo het water inlopen. De waterschoentjes hebben ook een beschermende functie zoals bv tegen zee egeltjes. De naalden van zee-egeltjes zijn pijnlijk maar er ook zeer lastig uit te krijgen.
Let op: egels kunnen bijten. Plaats de egel in een hoge kartonnen doos, kist of kattenmandje.
En de domste: de kakapo
Domheid is natuurlijk moeilijk te vergelijken, maar een van de allerdomste dieren is de kakapo. Van deze papegaai is bekend dat hij regelmatig vergeet hoe zwaar hij is, waardoor hij bij het opstijgen neerploft.
De prijs van een jonge witbuikegel ligt gemiddeld tussen 65 en 125 euro maar duurder kan ook, afhankelijk van de zeldzaamheid van de kleurslag.