Spierblessures ontstaan vaak door overbelasting, trauma of explosieve bewegingen. Het paard heeft dan pijn, is stijf en vermijdt beweging. Soms is er sprake van spierbevangenheid, veroorzaakt door een teveel aan koolhydraten en te weinig beweging.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Een goed hoefmechanisme voorkomt hoefproblemen en blessures en is belangrijk voor de algehele gezondheid van het paard. Zoveel mogelijk vrije beweging is daarom van belang. Hoe minder beweging, hoe slechter de doorbloeding. Oh ja, met 'veel vrije beweging' bedoel ik zeker tien uur per dag, liefst dag en nacht zelfs.
Een paard dat last heeft van een peesontsteking of tendinitis is te herkennen aan pijn bij het bewegen van de getroffen gewrichten, daarnaast kan er een zwelling optreden en kan de ontstoken pees warm aanvoelen.
Kreupelheid, stijfheid, struikelen. Bokken met rijden of na een sprong, onwillig. Oncomfortabel tijdens het borstelen, aansingelen, opzadelen. Vaker uitrekken, meer liggen dan normaal.
Tekenen dat een paard pijn heeft
Tekenen/gedragingen die kunnen aangeven dat uw paard pijn heeft, zijn onder andere: Kreupelheid of een afwijkende gang. In een ongebruikelijke houding staan. Gewicht verplaatsen van been naar been.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Deze blessure staat op de tweede plaats als meest voorkomende reden voor paarden om te stoppen met sporten. Wanneer het echter correct wordt behandeld, met een grondig begrip van de aandoening, kan peesontsteking worden genezen .
Bij een peesblessure door overbelasting zullen als eerste symptomen temperatuurverschil tussen de benen (het geblesseerde been voelt warmer aan), vaak een zwelling in het been en een (licht) kreupel paard zijn. De kreupelheid neemt vaak af na een aantal dagen rust en neemt toe wanneer het paard weer meer belast wordt.
Stijfheid bij het opstaan of net uit stal komen: Vooral na rustperiodes kan het paard stijf en stram zijn. Dit is een van de eerste tekenen van artrose en komt vaak voor bij paarden die net beginnen met bewegen na een periode van inactiviteit. Kreupelheid: Kreupelheid is een veelvoorkomend symptoom van artrose.
Terwijl sommige paarden zonder problemen dagelijks kunnen rijden , hebben andere paarden rustdagen nodig om goed te kunnen herstellen en hun spieren te kunnen ontwikkelen.
"Als je paard veterinair fit is, kun je gerust drie keer per week een half uur tot driekwartier rijden. Zo kun je de spieren opbouwen en behouden. Het is niet verstandig om maar één keer per week te rijden en dan direct een lange buitenrit te maken. Rijd liever korter en vaker.
Spierbevangenheid is te herkennen aan stram/ niet willen lopen, stijfheid en korte passen. De bovengenoemde spieren kunnen opgezet zijn, en zijn pijnlijk bij het paard.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Geen glimlach zoals wij die kennen, maar het scheelt niet veel! Ogen en oren vertellen ook een verhaal: als hun ogen lateraal gericht zijn en licht gesloten, en hun oren naar voren gericht zijn of lichtjes opzij ontspannen , is het een goed teken dat ze gelukkig zijn in het gezelschap dat ze hebben.
Net als bij mensen kunnen ook bij paarden kruiden zoals passiebloem, hop, rode klaver, valeriaan, kamille en sint janskruid in stress-situaties en bij rusteloos, prikkelbaar gedrag helpen. Deze kruiden helpen bij een zenuwachtig gevoel en een betere concentratie.
Bij paarden met schouderartritis is de voorwaartse beweging doorgaans verkort, waarbij het paard het been in een cirkelvormige beweging beweegt om te voorkomen dat het gewricht buigt . De teen vertoont tekenen van slijtage. Het dwingen van het been om te strekken, waardoor de schouder naar voren wordt getrokken, veroorzaakt vaak pijn.
Tijdens de behandeling van een peesblessure kan je je paard ondersteunen met bijvoorbeeld Puur Tendo of Audevard Ekyflex Tendon. De Paardendrogist Kleefkruid heeft een ontgiftende werking en voert afvalstoffen af, daardoor draagt het bij aan vochtafvoer.
Schiefels zijn beennieuwvormingen in het gebied van de pijp in voor- en achterbeen, bij het voorbeen meestal aan de binnen kant van de pijp, bij het achterbeen meestal aan de buitenkant. Ze kunnen spontaan ontstaan, maar ook door uitwendig geweld.
Paarden die pijn ervaren zijn te herkennen aan hun afwijkend gedrag; ze vertonen afwezigheid van normaal gedrag, een veranderde houding of verminderde prestaties. Om deze (vaak subtiele) gedragingen te meten wordt er veel gebruik gemaakt van samengestelde pijnschalen oftewel de 'composite pain scales'.
Behandeling: Tendinitis wordt het beste behandeld in het vroege, acute stadium. Het paard moet op stal worden gezet en de zwelling en ontsteking moeten agressief worden behandeld met coldpacks en systemische ontstekingsremmers . Er moet enige mate van ondersteuning of immobilisatie worden gebruikt, afhankelijk van de mate van schade aan de pees.
Als u kreupelheid, zwelling of warmte in een van de benen van uw paard ziet , is de eerste stap om hem of haar te laten beoordelen door uw dierenarts. Een dierenarts zal het been palperen en kan vaak zien welke pees of ligament is aangetast door een blessure.
Ze vragen om ruimte – geef ze die. Doe een paar stappen achteruit en haal diep adem om te laten zien dat je ontspannen bent. In veel gevallen is dat alles wat je hoeft te doen om je paard het vertrouwen te geven om zich weer naar je toe te draaien en je aan te kijken, omdat ze nu weten dat je zult luisteren als ze zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Hoe blijer een paard, hoe meer het briest, blijkt uit Frans onderzoek. Paarden briesen vooral als ze het naar hun zin hebben. Hoe paardvriendelijker hun omgeving, hoe meer ze briesen.