Chronische stress beschadigt hersencellen Als er iets misgaat met de hypofyse, kun je last krijgen van verschillende symptomen. Afhankelijk van welke hormonen niet goed werken, kunnen er problemen ontstaan met groei, energieniveau, gewicht, voortplanting en nog veel meer.
Het heeft invloed op hoe we ons voelen, maar ook op onze gezondheid. Langdurige stress hangt samen met depressie, burn-out en angststoornissen. De hormoonhuishouding is namelijk verstoord, hersengebieden zijn ontregeld en soms zelfs beschadigd en verschillende systemen werken niet zoals normaal.
Het kan op alle leeftijden voorkomen, ook bij kinderen. Mannen krijgen vaker een hersentumor dan vrouwen. Kanker in de hersenen is meestal een uitzaaiing van een tumor ergens anders in het lichaam.
Sommige theorieën suggereren dat mensen die constant onder stress staan een hoger risico op hersentumoren hebben, omdat stress de immuunfunctie kan onderdrukken, waardoor het lichaam kwetsbaarder wordt voor ziektes. Er zijn echter geen klinische gegevens die stress koppelen aan een verhoogde kans op het ontwikkelen van hersentumoren.
Oorzaken en risicofactoren hersentumoren
Patiënten die eerdere hoogfrequente bestraling van het hoofd hebben gehad, of mensen die werken op de radiologieafdeling van een ziekenhuis en zich niet beschermen, hebben een grotere kans op een glioom. Voor een verband met het gebruik van de mobiele telefoon is er geen bewijs.
Kankercellen voeden zich, meer dan gezonde cellen, met suikers. Suiker beperken zou dus in theorie een positief effect hebben. Alle wetenschappelijke studies om de relatie tussen suiker en tumorgroei aan te tonen gebeuren echter op dieren.
Stress is geen erkende oorzaak van kanker. Volgens een uitgebreide studie bij Europese mannen en vrouwen uit veel verschillende werkomgevingen is het bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat stress op het werk een risicofactor voor kanker is.
Kan stress ervoor zorgen dat tumormarkers stijgen? Onderzoek suggereert dat chronische stress ervoor kan zorgen dat kanker zich sneller verspreidt of terugkeert (terugkomt) bij mensen die in het verleden kanker hebben gehad . Tumormarkers helpen zorgverleners, in combinatie met andere diagnostische hulpmiddelen, bij het diagnosticeren, behandelen en monitoren van bepaalde soorten kanker.
Er zijn betrouwbare onderzoeken die aantonen dat ernstige stress, jeugdtrauma en/of fysiek trauma de kans op de ontwikkeling van een hypofysetumor vergroten . Er zijn natuurlijk veel mensen die dergelijke gebeurtenissen meemaken en geen hypofyse- of andere endocriene aandoeningen ontwikkelen.
De tumor kan de druk op de hersenen verhogen, zeker wanneer deze snel groeit. De tumor neemt dan extra ruimte in, of er hoopt zich vocht op in het hersenweefsel rond de tumor. Een gevolg hiervan kan hoofdpijn zijn. Vooral bij activiteiten die deze druk zelf ook laten toenemen, zoals niezen of bukken.
Je voelt je niet helder, suffig, vergeetachtig, verstrooid of wat verward en kan moeite hebben met je te concentreren of met het oplossen van problemen. Het lukt misschien niet (of moeizaam) om op woorden te komen en wat je wil zeggen. Het lijkt alsof je wartaal uitspreekt. Je kan je intens moe voelen en wazig zien.
Door de matige conditie van mensen met een hersentumor kunnen complicaties optreden. Denk hierbij aan infecties (bijvoorbeeld in de longen) of een longembolie (stolsel in de longslagaders). Dergelijke complicaties kunnen levensbedreigend zijn.
Ook kan je last krijgen van lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, een gejaagd gevoel, een hoge bloeddruk en veel zweten. Dit zijn signalen dat de stress te veel wordt of te lang duurt. Het is belangrijk om goed naar signalen te luisteren en niet door te blijven gaan, want dan kan het van kwaad tot erger gaan.
1) Oefening: Een goede workout kort na een stressvolle ervaring zal je hersenen helpen om de stresschemicaliën die negatieve effecten veroorzaken kwijt te raken . Oefening helpt ook je hippocampus om te groeien, wat je helpt om je te concentreren, je gevoel voor humor te behouden, jezelf te betrappen op een fout, beslissingen te nemen en nieuwe taken te leren.
Hersencellen maken minder goed contact met elkaar en trekken zich terug. Je wordt daardoor minder goed in staat jezelf te remmen of je gedrag te sturen. Je concentratie gaat achteruit en je emoties vliegen alle kanten op. Ook in de Hippocampus, een dieperliggend gedeelte in de hersenen, treedt een soort krimp op.
Stresshormonen bevorderen het ontstaan en de ontwikkeling van tumoren via verschillende mechanismen . Bovendien beïnvloedt chronische stress ook de immuunfunctie van het lichaam, wat leidt tot de afname van het vermogen om het immuunsysteem te controleren en het ontstaan van tumoren bevordert.
CEA staat voor 'carcino embryonaal antigeen'. Als het CEA in het bloed verhoogd is, kan dit wijzen op kanker. Een klein beetje CEA in het bloed is niet verontrustend. Dit geven we aan met een getal: de CEA-waarde.
Dus, kan stress hersentumoren veroorzaken? Het korte antwoord hierop is ja - maar het hangt ook af van een veelvoud aan factoren. Er is geen zwart-wit antwoord, omdat stress het menselijk lichaam op zoveel verschillende manieren beïnvloedt.
Een tumor kan er verschillend uitzien. Een tumor kan in je lichaam zitten of op je huid. Meestal begint een tumor als een plekje of een knobbeltje. Dat wordt steeds groter en kan door andere weefsels gaan groeien.
Kleincellig. Kleincellige longkanker groeit sneller en zaait makkelijk uit. Als kleincellige longkanker ontdekt wordt, heeft iemand vaak al uitzaaiingen. Ongeveer 1 op de 5 patiënten heeft deze agressieve vorm.
Ongeneeslijk zieke kankerpatiënten genezen soms 'spontaan'. Niet zelden begint de genezing na een zware infectie. Aangezien een infectie het afweersysteem stimuleert, werd de suggestie geopperd dat het afweersysteem op eigen kracht een kankergezwel kan opruimen.
Roken en meeroken vormen het grootste risico op kanker.
Suiker verhoogt de kans op kanker niet.Het is ook niet aangetoond dat de tumor harder groeit door suiker. Als je veel suiker eet, krijgt je veel energie binnen. Door teveel energie kunt je sneller overgewicht krijgen.
Als je afweercellen uit het lichaam haalt, activeert en tot grote hoeveelheden laat groeien (zoals Rosenberg deed), kan je daarmee kankercellen aanvallen en opruimen. Net zoals het lichaam bij virussen en bacteriën doet.