In principe is de korst eetbaar, maar imitaties van de St. Paulin gebruiken wel plastic om de korst te beschermen. Saint Paulin is een zachte, vette kaas en daardoor niet zo gemakkelijk te snijden.
Als je de smaak te sterk vindt, kun je de korst er natuurlijk altijd afsnijden. Ook als er schimmel op de korst zit, kun je die er natuurlijk beter afsnijden. Hoewel Port Salut ook een (semi) zachte kaas is, kun je daarvan de korst weer niet opeten.
Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas. De echte korst van de kaas, die onder het plastic laagje zit, kan echter wel gewoon worden gegeten. Deze korst ontstaat nadat de kaas in het pekelbad is ondergedompeld. Dit zoute bad geeft de kaas zijn typische smaak en dus ook de harde korst.
Algemeen geldt de regel dat je van zachte kazen, zoals Brie en Camembert de korst kan opeten. De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas.
Ook port salut heeft zo'n plastic buitenkant, dus dat fliebertje kun je er beter afsnijden.
Gewassenkorstkaas, roodschimmelkaas, roodbacterie-kaas, of ook wel roodflorakaas genoemd zijn zachte kazen waarvan de korst is behandeld met een bepaalde vloeistof en niet door een schimmel, maar met behulp van een bacterie verder rijpt. De korst kan van grijsachtig tot oranje tot rood gekleurd zijn.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
Witschimmelkaas of wittekorstkaas is een type zachte schimmelkazen met een witte, pluizige, donzige kaaskorst van penseelschimmel. Bekende wittekorstkazen zijn brie en camembert.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Monica Auslander, voeding consultant van RSP Nutrition, geeft aan dat brie eten alsnog verstandig is. Het zit namelijk vol met vitamine B6 en B12 wat zorgt voor een energie boost in je lichaam. Het fijne ook aan brie is dat het redelijk machtig is, dus je hoeft je niet druk te maken dat je er te veel van gaat eten.
De korst zelf is niet heel lekker om te eten, maar je kan hem wel gebruiken om zijn smaken af te laten geven. Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Als je toch heel graag de korst op wil eten, rooster hem dan en gebruik het als een soort Parmezaan croutons op je salade.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Waar smaakt port salut naar? Het is een semi zachte kaas die gekenmerkt wordt door zijn oranje korst die hij heeft verkregen doordat deze een aantal keer is gewassen tijdens het rijpen.
Toen de Port-du-Salut nog door de monniken in de abdij werd gemaakt, was het een traditionele, gewassen-korstkaas. Gewassen-korstkaas wordt ook wel roodschimmel of roodbacteriekaas genoemd. Het zijn zachte kazen, waarvan de korst is behandeld met een vloeistof die bepaalde bacteriën bevat.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
Kaasschaaf onder de hete kraan houden en meteen de korst eraf snijden. Werkt prima zonder smaakverlies van de kaas. Om een korst van kaas te verwijderen is nog een methode zeer geschikt. Verwarm de korst boven een gaspit gedurende vijf seconden en bewegend zodat de gehele korst wordt verwarmt.
Geen probleem voor de kazen waarvan de wrongel niet gekookt is (reblochon, saint-nectaire, raclettekaas) of voor de blauwschimmelkazen (roquefort, fourme d'ambert, bleu d'Auvergne). Tenzij wanneer de korst bedekt is met een laagje was, plastic of paraffine, dan is ze natuurlijk niet eetbaar.
Nee, de schimmel is niet gevaarlijk. De schimmelcultuur die zich vormt op de kaas is niet schadelijk en is een andere schimmelcultuur dan die van groente, fruit of brood, welke overigens wel schadelijk is. De schimmel kan de smaak van de kaas helaas wel beïnvloeden.
Eetbare schimmels
Een aantal paddenstoelen, de vruchtlichamen van schimmels, zijn eetbaar. Zelfs penicilline wordt gemaakt uit een schimmelsoort. Ook schimmelkazen krijgen hun kenmerkende uiterlijk en smaak dankzij ongevaarlijke schimmels.
Listeria is vooral te vinden in langdurig gekoeld bewaarde producten die zonder verhitting worden gegeten. Risicoproducten zijn rauwmelkse kaas, voorverpakte gerookte vis, voorverpakte vleeswaren en rauwe dierlijke producten.
Moet je toch wat eten weggooien, dan mag dat bij het gft-afval. Net als fruit- en aardappelschillen, eierschalen, oud brood en kaaskorsten waar geen plastic in zit. Ook vis- en vleesafval zoals mosselschelpen, botjes en graten horen thuis in de groene kliko.
Kaascoating is eigenlijk een verpakking die op de kaas zit en valt warenwettelijk dan ook onder de verpakkingsmiddelen. Het is een co-polymeer: polyvinyl acetaat. Dit is een emulsie van lange moleculen die na opdrogen een netwerk vormen.
Kazen met een plastic korst De bekende Gouda en Edammer kazen hebben een plastic korst die er voor zorgt dat de kaas niet uitdroogt tijdens het rijpingsproces. Deze laag is vaak behandeld met een antibioticum dat schimmel weert. Hierdoor wordt het afgeraden om de korst op te eten.