Bij een endoscopie brengt de arts een bestuurbare slang (de endoscoop) via mond of anus in het lichaam. Hierdoor kan hij de binnenkant van slokdarm, maag of darmen inspecteren. Bij een echo-endoscopie is er op het uiteinde van de endoscoop een echoapparaatje geplaatst.Dit apparaatje zendt onhoorbare geluidsgolven uit.
De radioloog gebruikt hiervoor een echoapparaat dat uitgerust is met een smalle buis. Dit buisje gaat de radioloog bij u rectaal inbrengen. Dit apparaat gaat geluidsgolven uitzenden en weer opvangen. Deze worden door het echoapparaat omgezet tot een beeld van de verschillende lagen en spieren in de darm.
Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
Een echografie is een medische beeldvormingstechniek met ultrasone geluiden. De echo is bijvoorbeeld een standaardonderzoek bij een zwangerschap. Een echo kijkt naar de zachte weefsels: van de organen, zoals het hart, de lever, de milt, de alvleesklier, de nieren, de prostaat, de blaas, de lymfeklieren.
Tijdens een echografie van de onderbuik wordt een echo gemaakt van de buikorganen in de onderbuik. De onderbuik, blaas en nieren worden in beeld gebracht. Met een echo kan de radioloog of laborant deze organen met geluidsgolven (echo) onderzoeken. Het maken van een echo is niet schadelijk voor het lichaam.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Met een echografie kan de arts via geluidsgolven zien wat er in de buikholte zit. Een echo is een weinig-belastende manier om een grote tumor te detecteren in de nieren of de blaas. Er kunnen echter geen kleine of oppervlakkige tumoren zichtbaar worden gemaakt met een echo.
“Met CT kun je echt in het lichaam kijken. Dat is de meerwaarde ten opzichte van een röntgenfoto. Het detailniveau is bovendien een stuk hoger dan van echografie. Het verschil met MRI is dat deze techniek geen röntgenstraling gebruikt maar magnetische velden.
U krijgt de uitslag niet meteen te horen. De uitslag komt binnen 3 werkdagen terecht bij uw behandelend arts. Die bespreekt de uitslag met u.
Darmkanker kan verschillende klachten geven, zoals een veranderde ontlasting of bloed in de ontlasting. Om vast te stellen of u darmkanker heeft, krijgt u een kijkonderzoek in de darm (coloscopie). Er wordt ook een stukje weefsel weggehaald en onderzocht. Ziet de arts poliepen, dan haalt hij die ook weg.
Een kijkonderzoek van de darm heet een coloscopie. De arts bekijkt de binnenkant van uw darm met een camera aan een flexibele slang. De arts kan ook poliepen of een stukje weefsel weghalen voor verder onderzoek. Na het kijkonderzoek kunt u klachten hebben, zoals een opgeblazen gevoel, krampen, buikpijn en winderigheid.
Met een coloscopie kan een arts bijna alle darmafwijkingen opsporen. Voorbeelden van afwijkingen zijn poliepen, tumoren, ontstekingen en zweertjes. Met de coloscopie ontdekt de arts vaak de oorzaak van het bloed dat in uw ontlasting is gevonden.
Bij dikke darmkanker wordt altijd een CT-scan van de buik gemaakt en meestal ook van de borstkas. Hiermee wordt onder andere vastgesteld of er uitzaaiingen in de lever aanwezig zijn. Er kan ook een zogenaamde CT-colografie gemaakt worden. Bij de CT-colografie wordt lucht via de anus in de darm gebracht.
Met een echografie van de bovenbuik kunnen de meeste organen in de bovenbuik zichtbaar worden gemaakt, zoals de lever, de galblaas en de nieren. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten. Meer informatie vindt u in de patiëntenfolder.
Een CT-scan van de buik maakt een overzicht van de organen, weefsels en vaten in de buik. De CT-scan maakt een dwarsdoorsnede van het orgaan. Op die manier wordt een hele serie gedetailleerde afbeeldingen gemaakt. Dit is met een gewone röntgenfoto niet mogelijk.
Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel afgebeeld. Deze foto's maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm deze heeft.
De buikoverzichtsfoto is een röntgenfoto van de buik. Door middel van röntgenstraling worden foto's gemaakt om een algemene indruk van de buikorganen te krijgen. Een buikoverzichtsfoto wordt meestal gemaakt bij langdurige verstopping. De buik bestaat uit zachte weefsels.
Een röntgenfoto krijg je als je kanker hebt vaak van je borst(holte) of van je botten. Zo wordt bijvoorbeeld een tumor in je longen zichtbaar.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Pas als het sarcoom tegen een orgaan of zenuwen gaat drukken, kun je klachten krijgen. Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
Echo onderbuik of echo nieren/blaas
U mag eten en drinken zoals u gewend bent. Om het onderzoek goed te kunnen uitvoeren moet de blaas helemaal vol zijn. Daarom moet u vóór het onderzoek extra drinken. Hieronder leest u hoeveel.
Gemiddeld moet je toch wel uitgaan van zo'n 100 euro voor een buikecho. Echografie van de buik kan onder andere gebruikt worden voor een beter inzicht in vorm, structuur en ligging van de lever, milt, nieren, maagdarmkanaal, geslachtsorganen, bijnieren en andere weefsels in de buikholte.
Een echografie van de bovenbuik is een onderzoek met behulp van geluidsgolven, waarbij de organen in de bovenbuik (voornamelijk de alvleesklier, galblaas, lever, milt, nieren en aorta) afgebeeld worden. De bovenbuik wordt met een echotransducer onderzocht.
Het abdomen of de buikholte is het gedeelte van het lichaam tussen de onderkant van de ribbenkast en de bovenkant van de dijbenen. De inhoud van de buikholte wordt onder andere gevormd door de spijsverteringsorganen en het urinesysteem.
Wat is een echo? Een echografie is een volkomen pijnloos en onschadelijk onderzoek. Met behulp van geluidsgolven worden hierbij afbeeldingen gemaakt van het te onderzoeken lichaamsdeel. Deze afbeelding geeft informatie over de vorm, de structuur en de ligging van de organen in het te onderzoeken gebied.