Hoe kunt u tot een wijziging komen? Eenzijdig een wijziging doorvoeren op een bestaande regeling is niet mogelijk. Er moet altijd instemming zijn van de andere ouder. Informeer de andere ouder dan ook dat u tot een wijziging wenst te komen en probeer in overleg tot nieuwe afspraken te komen.
Een co ouderschap beëindigen is niet zomaar mogelijk. De afspraken hiervoor zijn namelijk bij uw scheiding vastgelegd in het ouderschapsplan. Deze kunnen niet zomaar worden veranderd. Dat is alleen mogelijk als zowel u als uw ex-partner achter deze beëindiging staan.
Een ouderschapsplan opstellen is verplicht voor ouders die gaan scheiden. Nadat een ouderschapsplan is opgesteld en ondertekend, kan na verloop van tijd de wens of noodzaak ontstaan om het ouderschapsplan te wijzigen. Een ouderschapsplan kan niet zomaar eenzijdig worden gewijzigd.
Er kunnen goede redenen zijn voor de vader om co-ouderschap te weigeren. De vader heeft net zoveel recht als de moeder om het co-ouderschap te weigeren, omdat co-ouderschap geen wettelijke verplichting is. De vader hoeft niet bang te zijn dat hij zijn kind(eren) helemaal niet meer ziet als hij co-ouderschap weigert.
Hebben jullie een co-ouderschap, dan is het belangrijk dat jullie bij elkaar in de buurt blijven wonen. Uitgangspunt is ongeveer een maximale afstand van zeven kilometer hemelsbreed. Als een ouder verhuist buiten een straal van zeven kilometer is het vaak moeilijk om het co-ouderschap in stand te houden.
Wanneer u er samen niet uitkomt en u vreest dat uw ex-partner de verhuizing alsnog doorzet, kunt u met behulp van een advocaat zelf een procedure starten bij de rechter. In die procedure verzoekt u de rechter vervolgens een verbod tot verhuizing op te leggen.
Spreek dan samen af hoe u de betaling van de kinderbijslag tussen u beiden wilt verdelen. Maakt u geen afspraak? Dan krijgt ieder de helft van de kinderbijslag. Uit elkaar gaan heeft meestal ook gevolgen voor het kindgebonden budget van de Belastingdienst.
In het algemeen zijn pedagogen van mening dat co-ouderschap niet geschikt is voor kinderen jonger dan vier/vijf jaar, en in ieder geval niet voor kinderen die jonger zijn dan drie jaar. Dat heeft te maken met de hechting.
Zijn jullie inkomens gelijk en is de omgangsregeling echt 50/50 verdeeld, dan hoeft er geen alimentatie betaald te worden. Is er wel een verschil tussen de inkomen, dan zal er wel een alimentatiebedrag afgesproken moeten worden. Dit geldt ook als de kinderen meer bij de ene ouder zijn dan bij de ander.
Het ouderschapsplan is een rechtsgeldig document op het moment dat jij en je (ex-)partner beiden een handtekening zetten onder het ouderschapsplan. Dat geldt ook als jullie later de afspraken hebben gewijzigd, op papier hebben gezet en hebben ondertekend.
Als je tussen de 12 jaar en 16 jaar bent dan moeten jouw ouders luisteren naar jouw mening, maar uiteindelijk beslissen zij dingen als: bij wie je gaat wonen, wanneer en hoe vaak je de ouder ziet waar je niet woont etc. Als je ouders er niet uitkomen, dan beslist de kinderrechter wat goed voor jou is.
Een ouderschapsplan is in principe geldig totdat het kind de leeftijd van 18 jaar bereikt. Zij zijn dan meerderjarig en kunnen zelf beslissen hoe ze het contact met hun ouders willen onderhouden. Ook kunnen ze zelf bepalen waar ze willen wonen.
Via een eigen advocaat kan co-ouderschap juridisch worden afgedwongen, maar in de praktijk verblijven de kinderen uiteindelijk de meeste tijd bij de moeder: de vader heeft dan alleen een omgangsregeling.
Het antwoord is JA! Vaders hebben altijd recht op co-ouderschap. De wet is heel duidelijk: de vader heeft recht op een gelijkwaardige zorgregeling (co-ouderschap). Het is in de wet zo geregeld dat gescheiden ouders elkaar in staat moeten stellen om voor de kinderen te zorgen.
De moeder is tegenwoordig niet meer verplicht om alle zorg op zich te nemen. Daarnaast is de moeder zelfs niet meer verplicht om de helft van de zorgtaken voor haar rekening te nemen. Als een moeder goede redenen heeft, mag zij co-ouderschap weigeren. Hetzelfde geldt voor de vader.
Bij co-ouderschap wordt uitgegaan van een gelijke verdeling van de dagen dat de kinderen bij de ene of bij de andere ouder zijn. Ook wanneer de verdeling niet helemaal 50/50 is (bijvoorbeeld 60/40) wordt er nog gesproken over co-ouderschap.
Wilt u dat de andere ouder het kindgebonden budget krijgt? Krijgt u als co-ouder allebei een deel van de kinderbijslag uitbetaald? Dan krijgt toch maar 1 van u het kindgebonden budget. We betalen uit aan de ouder die als 'aanvrager van de kinderbijslag' geregistreerd staat.
Wanneer er in algemene termen sprake is van een gelijke verdeling van zorg, opvoeding en omgang met het kind, oftewel een 50-50 verdeling, spreken we van co-ouderschap.
Controle Belastingdienst en indienen aanvragen co-ouderschap
Mocht je je afvragen hoe de Belastingdienst dit controleert: er worden ad rondom ouderschapsplannen opgevraagd om te toetsen of de aangevraagde toeslagen kloppen met de gemaakte afspraken in het ouderschapsplan.
Kort samengevat: voor gescheiden ouders (of ouders die gezamenlijk gezag over een kind hebben) bestaat in principe geen maximumafstand om uit elkaar te gaan wonen. Het hangt af van alle omstandigheden van het geval en de betrokken belangen.
Hoeveel procent kiest voor co-ouderschap? Co-ouderschap is behoorlijk in opmars. Koos in 2001 nog slechts 5% voor co-ouderschap, in 2013 was dit al gestegen tot 27%. De overgrote meerderheid van 70% kiest voor een omgangsregeling waarbij de kinderen bij hun moeder blijven.
Om kindgebonden budget te krijgen, moeten u en uw eventuele toeslagpartner aan de volgende voorwaarden voldoen: U hebt 1 of meer kinderen die jonger zijn dan 18 jaar. U krijgt kinderbijslag van de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Uw (gezamenlijke) inkomen is niet te hoog.
Vroeger kon een kind waarvan de ouders gescheiden zijn op het adres van één ouder een “hoofdverblijf” hebben. Nu kan je een kind ook inschrijven op het adres van de andere ouder, waar het kind zijn hoofdverblijf dus niet heeft. Hierdoor is het kind op het adres van beide ouders ingeschreven.