Vak: biologie. De meeste mensen kunnen hun adem onder water niet langer dan een minuut inhouden. Dan krijgt je lichaam te weinig zuurstof en moet je ademen, anders raak je bewusteloos. Maar door te trainen kun je je adem steeds langer inhouden.
Water stroomt in de bek van de vis, langs de kieuwen. Daar wordt de zuurstof uit het water gefilterd en komt het in het bloed van de vis. Door de kieuwopeningen stroomt het zuurstofarme water weer uit de vis. Dat gaat eigenlijk de hele tijd zo door.
Seversinsen raad je aan om voor elke keer inademen, je twee keer zo lang uitademt. Bijvoorbeeld: adem 10 seconden lang uit, adem vervolgens 5 seconden in. Je kunt ook 20sec uitademen en 10sec in. Herhaal zo vaak je wilt en probeer telkens iets langer in- en uit te ademen.
Normaal gesproken zal een mens met zijn longen geen (voldoende?) zuurstof uit water kunnen halen, en zal onder water dus verdrinken. Maar wordt er echt helemaal geen zuurstof opgenomen in het bloed en waardoor kan dat dan niet in water maar wel uit de lucht.
Stijg je op vanaf tien meter diepte dan zal het volume verdubbelen. Op een bepaald moment scheuren de longblaasjes en dringt er lucht in de haarvaten. Hierdoor ontstaan er luchtbellen in de bloedvaten. Komen deze terecht in de bloedvaten van het hart, dan kunnen ze een hartstilstand veroorzaken.
De relatieve druk opgeteld bij de luchtdruk noemt men de absolute druk. Een normaal mens heeft een oppervlakte van ca 1,5 m2. Zou je dus op 50 meter diepte zwemmen, dan ondervindt het lichaam dus een kracht van : 6 bar x 1,5 m2 = 600.000 N/m2 x 1,5 m2 = 900.000 N = 90.000 kg = 90 ton !!!!!
Bij recreatief duiken kun je maximaal tot 40 meter diep duiken. Als basisduiker in open water is de limiet voor hoe diep je kunt duiken 18 meter. Als je dieper wilt duiken, adviseren we je om eerst een duikcursus voor gevorderden te volgen.
In principe kan een bij dus niet verdrinken. De hydrofobe waslaag stoot water af.
Men spreekt van verdrinking wanneer dit gebeurt door een overvloed aan vloeistof in de longen, of bij verstikking door onderdompeling. Verdrinking is al mogelijk in enkele centimeters water. Met name kleine kinderen verdrinken soms al in kleine plasjes water of in een ligbad.
William Trubridge heeft een nieuw wereldrecord neergezet. De Nieuw-Zeelander dook zonder zuurstofflessen naar een absurde diepte van 122 meter. De waaghals hield daarvoor bijna 4,5e minuut zijn adem in. Trubridge is de enige die zo gek is om dit te blijven doen: al 15 keer eerder had hij het wereldrecord in handen.
“De gemiddelde mens kan slechts 3 tot 5 minuten overleven zonder zuurstof”, zegt professor inspanningsfysiologie Jan Bourgois (UGent). "Daarna is er hersenschade en ga je dood." Toch kunnen sommige mensen veel langer hun adem inhouden.
'Als wij onder water ademhalen, lopen onze longen vol met water. De blaasjes kunnen de zuurstof er wel uit opnemen, maar wij krijgen het water niet meer uit onze longen,' zegt Van der Geest. 'We kunnen het zuurstofloze water niet vervangen voor vers, zuurstofrijk water.
De hersenen hebben een noodvoorraad zuurstof van 3 minuten. Als het zuurstoftekort langer duurt worden eerst de meest kwetsbare delen aangetast. Naarmate het zuurstoftekort voortduurt sterven meer hersendelen af. In normale omstandigheden is er na 9 minuten sprake van hersendood.
Ademen. Vissen op het droge houden het normaal gesproken niet lang uit. Met hun kieuwen ademen ze prima onder water, maar boven water stikken ze snel.
In het water zit maar 5% zuurstof van wat er normaal in de lucht aanwezig is. Zuurstof komt in het water door diffusie (water dat in contact komt met lucht door beweging, mengen van lucht en water) en het fotosynthese proces van ondergedoken waterplanten (zuurstofplanten) en algen.
Reacties. wat een vis onder water ziet, kun je vergelijken met wat een mens onder water ziet als hij een duikbril op heeft. water en lucht hebben een andere brekingsindex. vandaar dat de mens zonder duikbril niet scherp ziet onder water.
Goed nieuws: de kans dat je verdrinkt als je in slaap valt is nihil. Mocht je onder water zakken en water binnenkrijgen, ga je in een reflex hoesten. Je strekt automatisch je benen, en voor je het weet zit je weer rechtop.
Antwoord. Terstond na een verdrinkingsdood zinkt het lijk naar de bodem, of blijft in het water zweven; soms drijft het eerst een tijdlang voordat het onder de waterspiegel verdwijnt. Na verloop van tijd komt het weer boven en zinkt dan in den regel niet opnieuw.
Als een mens verdrinkt of een lijk in het water wordt gegooid, zal het lichaam in eerste instantie naar de bodem zinken als een baksteen. Dat komt doordat het lichaam zwaarder is dan water, en naarmate de longen verder vollopen met water, verdwijnt de lucht die het lichaam drijvend kan houden.
In de 5 à 30 minuten na onderdompeling zal het lichaam in een toestand van 'diepweefsel onderkoeling' terechtkomen. De tijd die dit duurt heeft te maken met de watertemperatuur.
In zoet water duurt dit vier tot vijf minuten, in zout water is dit acht tot twaalf minuten. In het water verlies je twee tot drie keer zo snel je lichaamswarmte als in lucht, waardoor onderkoeling vaak een rol speelt bij overlijden in het water.
2) Verdrinkende mensen zinken steeds weg onder en komen weer boven het wateroppervlak, maar hun mond is niet lang genoeg boven water om uit te ademen, in te ademen en te roepen. Ze ademen wel snel uit en in als ze eventjes boven water komen terwijl hun mond weer onder water zakt.
Duiken is een populaire vrijetijdsbesteding, het wordt in toenemende mate beoefend. Er zijn echter wel enkele risico's aan verbonden. Barotrauma, decompressieziekte en verdrinking door het bewustzijnsverlies onder water zijn de belangrijkste ongevallen die kunnen gebeuren. Water is veel zwaarder dan lucht.
Het doel is een zo groot mogelijke afstand onder water af te leggen. De freediver trekt zichzelf op eigen kracht langs een touw omlaag. Beneden bij het keerpunt draait hij zich om, en trekt zich op eigen kracht weer naar boven. Uiteindelijk lukte het Jamie om zo tot een diepte van 10 meter te komen!
Alleen trilt het onder water minder makkelijk. Daardoor moeten geluiden harder zijn als boven water om ze te kunnen horen met onze oren. Ook horen we onder water de hoge tonen niet goed - daarom klinkt alles dof en zwaar.