Harde, blokken zeep kunnen in principe niet beschimmelen of bederven. Wel kunnen de oliën die in de zeep zijn gebruikt, bijvoorbeeld amandelolie, op een gegeven moment gaan oxideren en ranzig worden. Een zeep is over de houdbaarheidsdatum heen wanneer het begint te ruiken naar oud frituurvet.
De meeste in de winkel gekochte zeep vervallen na twee tot drie jaar. Natuurlijke of handgemaakte zepen kunnen eerder vervallen, binnen een jaar, omdat de essentiële oliën en geuren ranzig of beschimmeld kunnen worden. De beste manier om zeep te bewaren, is door deze op een koele, donkere en vochtvrije plek te bewaren.
De stukken zeep die je niet gebruikt, bewaar je op een droge plek, buiten de badkamer. Je kunt ze in je kledingkast leggen. Op die manier gaat ook je kleding heerlijk ruiken.
Doe de zeepoverschotjes in een oude sok, hang die aan je douchekraan en was jezelf ermee wanneer je douche neemt. Je kan zeep ook gebruiken als kleermakerskrijt. Rasp je overschotjes van zeep heel fijn, smelt ze in heet water en gebruik ze in je wasmachine voor bonte was of voor een handwasje (dit doe ik altijd).
Ziet de zeep er ranzig uit, bijvoorbeeld doordat er schimmelvorming op zit, dan is de zeep bedorven. Dit gebeurt eerder met handgemaakte zepen omdat daar natuurlijk oliën en andere natuurlijke bestanddelen in zitten, die eerder bederven. Voor deze zepen wordt daarom geadviseerd om ze binnen een jaar op te gebruiken.
Een stuk zeep is beter voor de huid, maar dan wel een natuurlijke zeep. Een natuurlijke zeep bestaat voor het grootste gedeelte, bij voorkeur 100 procent, uit plantaardige ingrediënten. De zeep moet ook in een bakje liggen waar het kan drogen. Dat voorkomt dat bacteriën de kans krijgen zich te ontwikkelen.
Een traditioneel stuk zeep wast niet alleen al het vuil van je lijf, maar ook de natuurlijke beschermlaag van de huid, wat het immuunsysteem verzwakt. “Als je dagelijks doucht, wordt de huid fragieler waardoor je vatbaarder bent voor schimmelinfecties. Daarnaast droogt de huid ook uit.
Sunlight zeep is geschikt voor de schoonmaak en het verwijderen van vlekken uit kleding, maar ook geschikt voor het schoonmaken van het huishouden. Het product bevat kopra- of pijnboompittenolie, waardoor het beter schuimt dan conventionele, van dierlijke vetten gemaakte zeepsoorten.
Je kunt zeep au-bain-marie smelten of in de magnetron.
Echte zeep is een combinatie van mooie oliën of vetten en loog. Het loog zorgt voor het op gang komen van verzeping, een chemisch proces. De ambachtelijke zeepmaker kiest de oliën en vetten op basis van hun eigenschappen. Er kan geur worden toegevoegd in de vorm van essentiële olie uit kruiden en bloemen.
Volgens onderzoek van Dermatologisch Centrum Utrecht is een stuk zeep niet onhygiënischer dan vloeibare zeep. Een stuk zeep kan namelijk geen bacteriën overdragen van mens tot mens. Dit komt door de pH waarde. Het blok is zelfconserverend waardoor de bacteriën zich niet kunnen vermenigvuldigen.
Als je weinig plek hebt in de doucheruimte kun je ook ervoor kiezen om je shampoo bar in een zakje te bewaren. Dit zakje kun je aan de kraan van de douchen hangen, als je klaar bent met douchen. Of hang het zakje aan een handdoekhaakje in de badkamer.
Laat na gebruik de shampoo bar goed drogen op een zeepbakje, of bewaar hem in het speciale blikje. Ook handig: ons zeepzakje van bio katoen. Hierin verzamel je reststukjes shampoo bar (of zeep). Je gebruikt ze dan met zakje en al, zo maak je zelfs de kleinste stukjes helemaal op.
Het eerste bewijs voor het gebruik van zeep is bijna vijfduizend jaar oud en stamt uit Babylon. Een cilinder van klei uit 2800 v. Chr. bleek een zeepachtige substantie te bevatten en ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v.
Qua hygiëne is er dus geen verschil tussen een blok zeep of een vloeibare zeep. Belangrijk hierbij is wel om de Blokzeep goed te laten drogen!
Zeep is een anionogene oppervlakteactieve stof. Het zit bijvoorbeeld in was- en reinigingsmiddelen, zoals wasmiddel, en persoonlijke verzorgingsproducten, zoals handzeep. Zeep kan gemaakt worden uit verschillende soorten vetten en oliën, waaronder dierlijke vetten of bijvoorbeeld kokosolie, olijfolie of palmpitolie.
Hotelzeep recyclen
Van alle oude zeepresten worden nieuwe stukken zeep gemaakt die uitgedeeld worden aan NGO-bedrijven als bijvoorbeeld het Rode Kruis. Deze goede doelen delen deze zeepjes uit aan locals wanneer een gebied bijvoorbeeld getroffen is door een orkaan of een aardbeving.
Restjes toiletzeep gooi je meestal weg. Bewaar ze en maak er nieuwe zeepjes van door ze in een schaaltje te leggen in de magnetron. Verwarm ze tot ze zijn gesmolten. Roer de restjes nu door elkaar en laat het geheel weer hard worden.
Volgens Theresia is zeep de oplossing tegen nachtelijke krampen in de benen. Neem een stuk huishoudzeep en leg het, zonder verpakking, in uw bed. Gewoon op het matras en onder het laken. Ga slapen zoals u gewend bent en dan verdwijnen de nachtelijke krampen als sneeuw voor de zon.
Sunlight zeep is een echte klassieker als het gaat om schoonmaakmiddelen. Het is eigenlijk net zo'n alleskunner als Groene zeep. Sterker nog, vroeger gebruikten mensen Sunlight zeep ook om zichzelf lekker te wassen. Dat is met Groene zeep niet de gewoonte, die is echt alleen voor schoonmaken*.
Toch is Sunlight zeep een van de betere vlekverwijderaars. Het heeft een goede werking bij hardnekkig vlekken die bijvoorbeeld op de boorden van overhemden zitten. Het werkt ook goed tegen gras- en fruitvlekken. De vlek vochtig maken, goed inzepen met Sunlight zeep en daarna wassen in de wasmachine.
Voor je gezondheid is het het beste om zo'n 1 à 2 keer per week te douchen. “De meeste mensen douchen veel te vaak. Jouw lichaam is van nature een goed geoliede machine”, zegt universitair docent dermatologie Brandon Mitchell. “Een dagelijkse douche is echt niet nodig.”
“Een leven lang douchen belemmert mogelijk de goede werking van het immuunsysteem.” Enkele keren per week douchen of badderen, zonder zeep en shampoo, is genoeg. Dagelijks poetsen van oksels en kruis volstaat.
Slechte bacteriën
Maar als je niet regelmatig doucht, is de kans groter dat ze je lichaam binnenkomen via ogen, neus of mond en je ziek maken. Bovendien zorgen die bacteriën voor die zweetgeurtjes, die zijn namelijk niet afkomstig van het zweet zelf, wel van de bacteriën die gassen vrijgeven.