De twee belangrijkste aandoeningen die met een tremor gepaard gaan zijn een
En hoewel tremor geen Parkinson is, en niet kan uitgroeien tot een levensbedreigende neurologische aandoening, kan het de kwaliteit van leven wel sterk aantasten. De oorzaak van essentiële tremor is niet exact duidelijk.
Behandelings-opties. Er bestaat momenteel geen genezing voor essentiële tremor. Er zijn echter wel enkele behandelingen beschikbaar die uw klachten kunnen verlichten. Een van die behandelingen is diepe hersenstimulatie (DBS-therapie).
Behandeling van een tremor
In bepaalde gevallen kan de tremor verminderen of verdwijnen door de oorzaak ervan te behandelen. Zo kan een intentietremor verdwijnen als de aandoening die de hersenen heeft beschadigd, wordt behandeld.
Er zijn twee typen posturele tremor bij de ziekte van Parkinson (zie figuur 1). Het eerste type heet re-emergent tremor ('opnieuw verschijnende' tremor). Dit type tremor wordt gekenmerkt door het verdwijnen van tremor tijdens beweging.
Er is geen test die kan bewijzen dat u de ziekte van Parkinson heeft. Daarom stelt uw huisarts vragen en kijkt hij of zij hoe u beweegt. Het trillen kan bijvoorbeeld ook komen door medicijnen of een essentiële tremor.
De kernsymptomen tremor, bradykinesie, rigiditeit en houdingsinstabiliteit worden soms voorafgegaan door klachten van de reuk (verminderde reuk), obstipatie, depressie en slaapstoornissen. Deze klachten zijn echter zo aspecifiek dat de diagnose parkinson in dit stadium zelden wordt gesteld.
Hoe goed de medicijnen tegen het trillen helpen, is niet te voorspellen. Medicijnen kunnen essentiële tremor niet genezen. De huisarts kan u het medicijn propranolol geven. Dit is een medicijn tegen hoge bloeddruk.
Bij de behandeling van een tremor worden vaak medicijnen voorgeschreven die de symptomen kunnen bestrijden, zoals bètablokkers, anti-epileptica en benzodiazepines. In ernstige gevallen wordt ook wel een hersenoperatie (de zogenaamde thalamusstimulatie) overwogen.
Essentiële tremor is het gevolg van een verstoorde communicatie tussen bepaalde hersengebieden, zoals het cerebellum (kleine hersenen), de thalamus (grijze stof van de tussenhersenen) en de hersenstam. De oorzaak van essentiële tremor is onbekend. Wel is aangetoond dat de aandoening vaak erfelijk is.
Wat is tremor? Een tremor is een onwillekeurige, ritmische beving of trilling van een bepaald lichaamsdeel, die het dagelijks functioneren beïnvloedt. Bij een tremor trillen vaak de handen of armen, maar tremor kan ook in andere lichaamsdelen zoals de benen, romp, hoofd of stembanden plaatsvinden.
Je arts kan, afhankelijk van hoe uitgebreid de klachten zijn, medicatie voorschrijven om het beven te onderdrukken. Het meest gebruikte medicijn is propranolol. Er worden soms ook medicijnen tegen epilepsie gebruikt. Bij beven van het hoofd injecteert men soms botox.
Er is GEEN ENKEL BEWIJS dat stress Parkinson veroorzaakt. Wél verergert stress de symptomen van de ziekte. Bijvoorbeeld trillen en pijn. Hier geldt: hoe meer stress, hoe sterker de symptomen worden.
Trillende handen komen vaak voor en kunnen verschillende oorzaken hebben. Zo kan het voorkomen bij overmatig gebruik van stimulerende middelen zoals cafeïne, nicotine of alcohol. Het trillen vermindert dan zelf naarmate de middelen uitwerken. Ook bij stress, angst of paniek kan het trillen verergeren.
Propranolol vermindert mogelijk de tremor. Doordat met dit middel de meeste ervaring is opgedaan en het is geregistreerd bij tremoren is het volgens het NHG het middel van eerste keus.
Beven of trillen kan verschillende oorzaken hebben. Gebruik van stimulerende middelen, zoals alcohol of drugs, kan ervoor zorgen dat je gaat trillen. Ook wanneer je ergens heel bang voor bent, kun je plotseling gaan trillen. Verder kunnen aandoeningen aan de zenuwen of spieren een trilaanval uitlokken.
Een MRI-scan is een soort foto van de binnenkant uw hoofd. De arts ziet dan of er misschien een andere oorzaak van uw klachten is. Bijvoorbeeld een andere ziekte die lijkt op de ziekte van Parkinson of schade in uw hersenen. Dit is te zien op de MRI-scan.
Door de ziekte van Parkinson gaan bepaalde cellen in je hersenen langzaam kapot: de cellen die het belangrijke stofje dopamine maken. Dit kan voor allerlei klachten zorgen, zoals moeite met bewegen en problemen met denken. Parkinson is vernoemd naar de arts James Parkinson die in 1817 als eerste de ziekte beschreef.
De ziekte is vandaag de dag nog steeds niet te genezen, maar door een combinatie van medicatie en revalidatie kunnen de symptomen wel worden gecontroleerd en kan de evolutie enigszins worden afgeremd. Gemiddeld genomen duurt het zo'n 10 à 25 jaren voordat de ziekte de gevorderde fasen bereikt.
Heeft je naaste de ziekte van Parkinson, dan is er een aanzienlijke kans dat ze ook dementie krijgt. Dat gebeurt bij 35 tot 55 procent van de mensen met Parkinson. Parkinson-dementie ontstaat in het hersengebied dat door de ziekte van Parkinson is aangetast, en begint meestal 10 tot 15 jaar na het begin van de ziekte.
Trager worden van bewegingen (bradykinesie), moeite met starten van bewegingen (akinesie) en ontbreken van automatische bewegingen (hypokinesie) Stijfheid van de spieren (rigiditeit) Houdings- en evenwichtsproblemen en soms vallen bij langer bestaan van de ziekte.
Parkinson is een progressieve, degeneratieve ziekte, dat wil zeggen dat de ziekte in de loop der jaren verergert. Symptomen kunnen soms voor langere tijd stabiel blijven om daarna weer te verergeren.
Mensen met de ziekte van Parkinson hebben vaker zicht- en oogproblemen zoals wazig zien, symptomen van droge ogen, moeite met diepte inschatten en dubbelzien, dan mensen van dezelfde leeftijd zonder de aandoening.