Nee. Want zout is zwaarder dan water. Zout zit overal in gesteente. Regen verweert dat gesteente en sleept het mee in rivieren.
Zeewater is echter niet overal even zout. In de Baltische Zee is het water het minst zout en in de Dode Zee is het water zo zout dat je erop kunt drijven.
Ontstaan zout water
Het grootste gedeelte zout is in de zeeën en oceanen terechtgekomen door gesteente. Water dat langs gesteente stroomt neemt kleine hoeveelheden zout op. Dit betekent dat ook meren en rivieren dus zout bevatten. Dit zijn alleen erg kleine hoeveelheden en dit proef je daarom niet.
Dat zout in het zeewater komt van rivieren die in de zee uitmonden. Voordat ze dat doen stromen ze eerst door allerlei gebergten en landschappen. Daarbij voeren ze kleine stukjes gesteente mee. Die steendeeltjes kunnen chemische verbindingen met elkaar aangaan waardoor er zout wordt gevormd.
Een deel van het zout in de zee is 'afslijtsel' van bergen. Water dat uit de hemel valt, stroomt via beken en rivieren weer naar zee. Onderweg lossen er allerlei mineralen op in het water. Die ionen (geladen deeltjes) worden meegesleept in rivieren en komen uiteindelijk in de oceanen terecht.
Uit die modellen blijkt dat haaien (en roggen) in zout water minder goed blijven drijven. Wanneer een haai wil voorkomen dat hij zinkt, kan hij twee dingen doen. Hij kan zich actiever inzetten om hoogte te houden (maar het nadeel is dat dat veel energie kost). Of hij kan een grotere lever ontwikkelen.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Kan hier het water ook opraken? Gelukkig hoeven wij ons in Nederland, ook bij een tijdelijk watertekort op tropische dagen, geen zorgen te maken over de drinkwatervoorraad. Het water dat vandaag uit de kraan komt is honderden, soms wel duizenden jaren geleden gevallen als regen.
Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater. Het zoutgehalte of saliniteit wordt in promilles (‰) uitgedrukt. In 1 liter zeewater komen gemiddeld de volgende hoeveelheden zouten voor: 24 gram natriumchloride (NaCl)
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
De eerste sporen van zoutwinning zijn gevonden in China en dateren van ongeveer 5500 jaar voor onze jaartelling. Ook in het Oude Egypte kende men reeds het gebruik van zout, niet alleen als smaakstof bij het eten, maar voornamelijk als conserveringsmiddel voor voedsel en als cruciaal component bij het mummificeren.
Rasp de citroenschil fijn met een rasp. Meng de citroenschil, het citroensap, de rozemarijn en het zout in een blender. Verdeel het kruidenzout over een met bakpapier beklede ovenplaat en bak het zout ongeveer 1 uur op 80 graden Celsius.
Ook toen al gebruikten mensen het zout om hun eten lekkerder te laten smaken. Dus er was veel vraag naar zout terwijl er geen of weinig zout per schip binnenkwam. Dit zorgde ervoor dat het zout zo ontzettend duur was. Het kwam daarom eerst alleen bij de hele rijke mensen op tafel te staan.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Vraagt u zich misschien zelfs af of de Noordzee schoon genoeg is om in te zwemmen? Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Door zwemmen in natuurwater kun je oorontsteking krijgen. Dat komt door een bacterie die van nature in zowel zoet als zout water voorkomt. De kans op oorontsteking groter als het lang achter elkaar mooi weer is. Je kunt dan na het zwemmen last krijgen van jeuk, oorpijn, vochtafscheiding en tijdelijk gehoorverlies.
“Als je via een slok een bacterie binnenkrijgt, kan je kort erna - in de namiddag of 's avonds - beginnen overgeven of ernstige diarree krijgen. Dat is een reactie van je lichaam. Het zet zich schrap tegen de bacteriën uit het zeewater komen. Deze klachten drogen het lichaam bovendien extra uit.
Ga zo min mogelijk met je haar in het water
Chloor in zwembadwater maar ook zout in zeewater zijn slecht voor je haar. Chloor zorgt voor een agressieve reiniging in het water, waardoor het natuurlijke talg op je hoofdhuid wordt verwijderd. Zout zeewater trekt het vocht uit je haar, waardoor je haar droog wordt.
Dus, in 2040 kunnen we nog steeds lekker, gezond en voldoende drinkwater leveren. Maar dat vraagt van ons allemaal wel goede zorg voor natuur en milieu. Van de 47 miljard liter drinkwater winnen we zeven miljard uit oppervlaktewater van de Drentsche Aa. Ruim 200.000 Groningers ontvangen dit elke dag uit de kraan.
Ook als de droogte lang duurt, is er in het algemeen geen probleem met de drinkwatervoorziening. Er zijn grote voorraden en die worden continu aangevuld. De natuur en landbouw hebben veel water nodig. Vergeleken daarmee is wat we nodig hebben voor drinkwater maar erg weinig.
Ongeveer 70% van het aardoppervlak is bedekt met water. Maar water bevindt zich ook in de lucht als damp en onder de grond in watervoerende lagen als grondwater. De totale watervoorraad op aarde is 1400 miljoen km3 ( 1 m3 water is gelijk aan 1.000 liter water.)
Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
Uit de kraan op Curaçao stroomt altijd veilig drinkwater. Dat is bijzonder want op dit tropische eiland zijn geen rivieren. Het kraanwater komt dan ook niet uit de grond of uit een rivier, maar uit de zee. In een waterfabriek maken ze van zout zeewater drinkwater.
Voordelen van zeewater voor de huid
De natuurlijke mineralen in zeewater hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Dit zorgt ervoor dat wondjes sneller genezen en huidirritaties en puistjes minder worden. Zwemmen in zeewater kan ook voordelen bieden voor mensen die last hebben van lichte acne.