In sommige gevallen zal tinnitus verdwijnen als de oorzaak of de onderliggende ziekte behandeld is. Omdat gehoorschade vaak onomkeerbaar is, verdwijnt de tinnitus veelal echter niet, zoals in geval van lawaaibeschadiging en ouderdomsslechthorendheid.
Soms gaat het oorsuizen vanzelf over. Als het blijft, leren veel mensen op den duur met het oorsuizen leven. Ze ervaren het geluid met de tijd als minder hinderlijk. U zult zelf ontdekken in welke omstandigheden en met welke trucjes u minder last heeft van het oorsuizen.
Na het beluisteren van harde muziek bij bijvoorbeeld een festival of iets dergelijks zonder oordoppen is het oorsuizen heftiger. Dat duurt meestal een dag of 3 à 4 en dan wordt het weer minder.
Na een tijdje herstellen de haarcellen zich, zodat na een aantal uren of dagen deze tinnitus meestal is verdwenen. Bij geregelde blootstelling aan veel lawaai kan er echter blijvend gehoorverlies optreden en dan verdwijnt de tinnitus niet meer.
Op dit moment bestaat er nog geen behandeling om van tinnitus af te komen. Vaak krijgen mensen te horen 'leer er maar mee leven'. Maar hoe dan als je er helemaal gek van wordt? "We kunnen mensen vooralsnog helaas niet genezen", erkent KNO-arts Diane Smit van het UMC Utrecht.
Een ander woord voor oorsuizen is tinnitus. Als u een geluid hoort zonder dat dat geluid er werkelijk is, noemen we dat tinnitus. Het kan gaan om allerlei geluiden: ruisen, geluid als van de zee, fluiten, suizen, muzikale geluiden, hoog of laag, continu of afwisselend, hard of zacht.
Tinnitus of oorsuizen door nekklachten, is het horen van niet extern aanwezige geluiden in één of twee oren of het hoofd. Het woord is afgeleid van het Latijnse woord tinnire: rinkelen. Tinnitus ontstaat niet alleen door geluid, maar kan ook ontstaan bij nekletsel en/of hoofdletsel.
Tinnitus kan het gevolg zijn van langdurige blootstelling aan (te veel) lawaai, maar ook van afwijkingen aan het gehoororgaan, de hersenen of het kaakgewricht. Daarnaast komt het voor als bijverschijnsel van andere aandoeningen of ontstaat het als bijwerking van bepaalde medicijnen. Ook stress kan een rol spelen.
Tinnitus is een storend geluid dat alleen u kunt horen. Het wordt omschreven als fluiten, zoemen, klikken, sissen of ander geluid. Het komt en het gaat of is constant aanwezig. Het is belangrijk om te realiseren dat tinnitus een symptoom is en geen ziekte, al maakt dat het niet minder erg.
Stress is een bekende veroorzaker van tinnitus, maar kan bestaande tinnitus ook verergeren. Tijdelijk oorsuizen door stress is mogelijk en het is dan ook absoluut aan te raden om ontspanningsoefeningen te proberen. Denk bijvoorbeeld aan ademhalingsoefeningen of yoga.
Tinnitus kan gezien worden als een symptoom van mentale overbelasting en komt voort uit een alsmaar aanhoudende overactiviteit van de hersenen. De oorzaak van de overbelasting kan op het gebied van gehoorverlies, lichamelijk conditie verlies of psychische overbelasting liggen.
Krachtige spiercontractie in de nek- of kaakspieren kunnen zo de intensiteit en kwaliteit van het subjectie oorsuizen beïnvloeden. Oorsuizen zou daarmee een indicatie voor fysiotherapie kunnen zijn. Er is echter nog geen goede systematische review gedaan naar het effect van fysiotherapie bij subjectieve tinnitus.
Gun je oren rust! Ook al heb je oordoppen in, blijf niet de hele avond in een luide omgeving hangen. Neem af en toe een pauze en laat je oren tot rust komen. Een 'oorpauze' zal de kans op gehoorschade en oorsuizen aanzienlijk doen verminderen.
De tinnitus ontstaat door overbelasting van spieren en weefsels in de hals, nek, kaak en schedel, of kaakklachten. Bij deze vorm van tinnitus kan massagetherapie, zoals triggerpoint– en fasciatherapie , maar ook andere therapieën zoals stressreductie, houdingsverbetering of osteopathie behulpzaam zijn.
Bij het inslapen bij tinnitus kan een rustig muziekje of ontspannende geluiden zoals geluiden van de zee, goed helpen. Hiervoor kan een tinnituskussen worden gebruikt met ingebouwde luidsprekers of een telefoon met oortjes of met een klein luidsprekertje.
Praat erover met familie en vrienden. Krop je gevoelens niet op. Hoe meer je erover praat, hoe sneller je de pieptoon een plaatsje zal kunnen geven in je leven. Ook contact met andere jongeren met oorsuizen kan je helpen: zij hebben precies hetzelfde meegemaakt en weten dus maar al te goed hoe jij je nu voelt.
Wanneer gaat tinnitus of oorsuizen vanzelf over? Hoewel tinnitus soms lang kan blijven hangen, lost het meestal vanzelf op. In feite is de aandoening in de meeste gevallen slechts een tijdelijk fenomeen en verdwijnt het vanzelf. Een voorbeeld hiervan is gehoorverlies of oorsuizen door lawaai.
Minder stress zorgt voor minder irritatie, waardoor de tinnitus meer naar de achtergrond kan verdwijnen. Het lastige hiervan is dat antidepressiva – net als een aantal 'huis-tuin-en-keuken'-middelen zoals paracetamol en ibuprofen – bijwerkingen hebben die tinnitus juist kunnen verergeren.
Onderzoek naar het verband tussen tinnitus en vitamine D-tekort laat zien dat een groot deel van de patiënten met tinnitus daaraan lijdt. Ook blijkt het te kort aan vitamine D verband te houden met de negatieve impact die tinnitus heeft.
In het algemeen is alle medicatie waarbij de bijwerking tinnitus vermeld staat in de bijsluiter. De ergste zijn erythromycine (antibiotica), aminoglycosiden (antibiotica per infuus, niet die in oordruppels zitten), lisdiuretica (furosemide), chemotherapie, anti-malaria medicatie, NSAID (pijnstillers).
Tinnitus is een echte waarneming, het is geen hallucinatie. Oorsuizen is meestal het gevolg van beschadigde trilhaartjes gelegen bij het gehoor- en bij het evenwichtsorgaan in het middenoor. Dit soort klachten is bij de KNO arts vaak niet te verhelpen, maar mogelijk met osteopathie wel.
Zo kunnen mensen met oorsuizen lijden onder vermoeidheid, slaapproblemen en concentratieproblemen. Wordt het oorsuizen veroorzaakt door een aandoening van het binnen- of middenoor, dan kun je ook last hebben van andere klachten zoals gehoorverlies, duizeligheid of nekklachten.
Uit onderzoek blijk dat, in een deel van de gevallen, tinnitus kan worden beïnvloed door positie en functie van het hoofd, de kaak of de nek(wervels). Dit geldt ook voor een (te) hoge spierspanning in het gelaat, kauwstelsel of de hals-, nek- en schouderspieren.