Als je een orgasme hebt, komt er oxytocine vrij.Dit hormoon heb je nodig voor de bevalling.Door dit hormoon trekt je baarmoeder samen en dat kan net dat extra zetje zijn voor de weeën.
Wanneer je namelijk een orgasme hebt trekt de baarmoeder samen. En dat is eigenlijk hetzelfde als wanneer je weeën hebt: dan trekt de baarmoeder ook samen. Daarnaast kan het hormoon prostaglandine in sperma de baarmoeder laten samentrekken.
Om ontsluiting te krijgen heb je krampen/weeën nodig. Dat heeft voornamelijk met hormonen te maken in plaats van met bewegen. Het is wel zo dat als je eenmaal krampen/weeën hebt, het supergoed is om te blijven bewegen omdat het ervoor kan zorgen dat de ontsluiting daardoor sneller verloopt.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Je buikbaby zakt met zijn hoofdje, als het goed is, naar beneden en dit zal op de blaas drukken. Hierdoor ga je waarschijnlijk, net als in het begin van de zwangerschap, wat vaker naar het toilet. Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Anders dan Hollywood films ons doen geloven, begint slechts 10% van de bevalling met gebroken vliezen. Soms kan de start van de bevalling je letterlijk overvallen, soms is het al dagen aan het rommelen. Vaak besef je achteraf pas wat bij jou de eerste tekenen waren dat de bevalling was begonnen.
Recent onderzoek toont aan dat medisch ingrijpen zoals het inleiden van een bevalling of een keizersnede, invloed heeft op de gezondheid van het kind. De gevolgen hiervan zijn direct terug te zien in de eerste 28 dagen na de bevalling, maar ook nog tot de leeftijd van 5 jaar.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Hoe kan ik weten of mijn baarmoederhals al verstreken is? Als je al pijnlijke en regelmatige weeën gehad hebt, mag je ervan uitgaan dat je baarmoederhals al wat ontsloten en verstreken is. Je dokter zal dit voor jou ook kunnen bevestigen wanneer je op controle gaat en hij een vaginaal onderzoek doet.
Van pittig eten wordt bijvoorbeeld gezegd dat de darmen ervan samen gaan trekken en uiteindelijk ook de baarmoeder. Het stofje kinine in tonic, bitter lemon of ananas zou eveneens de bevalling opwekken.
Sommige drukpunten in het lichaam staan in verbinding met de baarmoeder en mogen tijdens de massage dan ook niet worden geactiveerd. De masseur houdt hier rekening mee. Daarnaast worden warmte massages en kruidenmassages afgeraden.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Als het hoofdje voor een groot stuk al geboren is doet dit vaak erg zeer van onderen. Het lijkt wel alsof je volledig openscheurt, veel vrouwen omschrijven het als een afschuwelijk brandend gevoel. Tip: een flink warme washand tegen de huid, tussen het hoofdje en je anus, aan drukken vermindert dit vervelende gevoel.
Sommige artsen adviseren om geen seks meer te hebben in de laatste maand van de zwangerschap, omdat de vliezen dan elk moment kunnen breken. Andere artsen zeggen dat seks in de laatste maand juist wel kan. Er wordt vaak gezegd dat sperma het hormoon prostaglandine bevat, wat de bevalling kan opwekken.
Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Tot ongeveer 36 weken in de zwangerschap kan uw kind nog zelf draaien. Wanneer dit niet gebeurt, kan er besloten worden om, met hulp van de gynaecoloog, het kind te draaien. Dit gebeurt meestal rond de 36 weken, soms kan dit eerder of later zijn, afhankelijk van uw situatie.
Als een baby in hoofdligging ligt, is er een grotere kans op een natuurlijke bevalling. Voor 36-37 weken zwangerschapsduur draaien veel kinderen zelf nog tot een hoofdligging. De gynaecoloog beoordeelt of u in aanmerking komt voor het draaien van de baby, de zogenaamde “versie”.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen.
Een zeurende onderrugpijn of tegendruk. Darmkrampen of diarree. Verhoogde vaginale afscheiding. Waterige vloeistof, roze of bruinachtige afscheiding, of bloed dat uit de vagina komt.