Wereldwijd drinken meer dan 300 miljoen mensen water dat oorspronkelijk uit de zee komt. Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en waterhergebruik. In regio's waar grond- water en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout om in de behoefte aan drinkwater te voorzien. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Oftewel destillatie is een manier om o.a. zeewater en urine drinkbaar te maken. Door het zeewater te koken en de damp op te vangen zorg je ervoor dat de residuen uit het water verdwijnen.
Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting. Het principe is eenvoudig: zeewater wordt verwarmd tot het verdampt waarna de zuivere waterdamp vervolgens weer condenseert. De zouten verdampen niet mee en blijven achter.
“Als je via een slok een bacterie binnenkrijgt, kan je kort erna - in de namiddag of 's avonds - beginnen overgeven of ernstige diarree krijgen. Dat is een reactie van je lichaam. Het zet zich schrap tegen de bacteriën uit het zeewater komen. Deze klachten drogen het lichaam bovendien extra uit.
Zout water kan tot zoutvergiftiging leiden, bijvoorbeeld bij honden die veel zeewater drinken. Ook door strooizout in de winter ontstaat gevaar voor zoutvergiftiging. Het zout gaat aan de poten van de hond zitten en als de hond vervolgens zijn pootjes schoon likt krijgt hij het pekelzout binnen.
Zwemmen tussen de poepbacteriën en de tampons. Op 50 stranden aan zee, meren en rivieren in ons land is de afgelopen twee jaar een te hoog gehalte aan poepbacteriën gemeten. Daar kun je flink ziek van worden - zoals overgeven en diarree. Voor kinderen en ouderen kan het zelfs gevaarlijk zijn.
Zeewater verdampt onder lage druk en hoge temperatuur. Opgeloste stoffen als zouten blijven achter en de waterdamp wordt opgevangen als gezuiverd water.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Het zout verwijderen uit zeewater heet 'ontzilting'. Eerst wordt het zeewater gekookt. Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld.
We weten allemaal dat je tijdens het wandelen voldoende water moet drinken. Maar in de bergen kom je veel bergbeken of meren tegen, en kun je dat water zomaar drinken? Het antwoord hierop is over het algemeen: nee, dit water kun je beter niet drinken.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Zoet water, drinkwater
Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
Dit kan je niet drinken. Water waar geen of heel weinig zout in is opgelost, is zoet water. Maar 2,5 procent van al het water op de planeet is zoet. Het grootste gedeelte van dit zoete water is bevroren en niet drinkbaar.
Vraagt u zich misschien zelfs af of de Noordzee schoon genoeg is om in te zwemmen? Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw.
Uit die modellen blijkt dat haaien (en roggen) in zout water minder goed blijven drijven. Wanneer een haai wil voorkomen dat hij zinkt, kan hij twee dingen doen. Hij kan zich actiever inzetten om hoogte te houden (maar het nadeel is dat dat veel energie kost). Of hij kan een grotere lever ontwikkelen.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
De droogte neemt af. Hoewel er regionaal nog grote verschillen zijn, is er landelijk geen sprake meer van een grotere vraag dan aanbod van zoet water. Daarom wordt nu overgegaan van het niveau 'feitelijk watertekort' (niveau 2) naar 'dreigend watertekort' (niveau 1).
Mag een consument het zelf doen? In principe mag een consument zelf drinkwater maken van regenwater. Het is in de wetgeving niet verboden om water uit de sloot of uit een regenton te drinken. Je mag vaak ook grondwater oppompen en dat opdrinken.
Zo vragen veel mensen zich al tijden af waar je op het eiland kunt poepen en plassen. „Gewoon in de zee, of ergens in de bosjes. Er is geen wc en er is ook geen wc-papier. Dus je moet dat gewoon met bladeren doen of afspoelen in de zee.
"Het punt is alleen: zee bestaat niet enkel uit zout." Zeewater is bij lange na niet steriel. Honderden soorten bacteriën en virussen komen erin voor. Die kunnen vaak helemaal geen kwaad, zegt Van Aalsburg. Maar een bepaald klimaat en sommige bacteriën kunnen tot problemen leiden.
Verschillende onafhankelijke studies tonen aan dat zwemmen in zee heel wat voordelen heeft voor je gezondheid. Zo is het goed voor je immuunsysteem, verzacht het pijn en huidaandoeningen, verlicht het allergieën én geeft het een boost aan je seksleven.