De speciale relativiteitstheorie biedt geen mogelijkheden om terug in de tijd te reizen, maar wel om voorwaarts te reizen, en wel op een gecontroleerde manier.
Er bestaan modellen waarmee tijdreizen mogelijk zouden zijn, maar volledig ontwikkeld zijn deze niet. Er bestaat bovendien geen experimenteel bewijs dat deze modellen juist zouden zijn, terwijl een experimenteel bewijs de enige manier is in de natuurkunde om de juistheid van een theorie vast te stellen.
“Elke vorm van tijdreizen naar het verleden, middels wormgaten of andere methodes, is waarschijnlijk onmogelijk, omdat anders paradoxen ontstaan. Dus helaas lijkt het erop dat tijdreizen naar het verleden nooit gaat gebeuren.”
En de mensen op aarde worden dus sneller oud dan de mensen aan boord van het ruimteschip. In andere woorden: de terugkeer naar aarde na een bezoekje aan een zwart gat is een reis naar de toekomst. Maar ook die reis naar de toekomst is in de praktijk nog niet haalbaar.
Om in de ruimte te blijven moet je minimaal 28.000 kilometer per uur vliegen. Dat is 25 keer sneller dan een passagiersvliegtuig. Het geheim van een succesvolle ruimtereis is dus niet hoe hoog je vliegt. Het gaat erom hoe snel je vliegt.
Tripje naar Mars is haalbaar, zolang astronauten maar binnen vier jaar weer terug zijn. Alleen dan is een missie naar de rode planeet veilig. Om de eerste bemande missie naar Mars mogelijk te maken, moeten wetenschappers en ingenieurs eerst een hele reeks technologische- en veiligheidsobstakels overwinnen.
Een lichtjaar is de afstand die licht in een jaar kan reizen - dat is ongeveer 9 460 000 000 000 kilometer! Licht heeft ongeveer 4,2 jaar nodig om de afstand naar de dichtstbijzijnde ster buiten ons zonnestelsel te overbruggen, daarom zeggen sterrenkundigen dat Proxima Centauri 4,2 lichtjaren van ons is verwijderd.
Het witte gat is het tegenovergestelde van het zwarte gat: het stoot materie af. Dus terwijl je een zwart gat ingezogen wordt, zal een wit gat je wegslingeren. Het betekent heel concreet dat er na een reis door een wormgat geen weg terug is door datzelfde wormgat. Je kunt het witte gat namelijk onmogelijk binnengaan.
Albert Einsteins relativiteitstheorie toont aan dat licht een constante snelheid heeft en daarom ons begrip van tijd beïnvloedt. Tijd is relatief, en het feit dat we tijd anders waarnemen wordt tijddilatatie genoemd. Dit is een illustratie van het voorbeeld van tijddilatatie binnen de speciale relativiteitstheorie.
Een wormgat is een soort kosmische shortcut. Als een worm van de ene kant van een appel naar de andere kant wil, kan hij eromheen kruipen. Maar hij kan zich ook een weg door de appel heen knagen. Zo creëert hij een afsnijroute – vandaar de term wormgat.
Omdat de tijd constant doorloopt, verplaatsen beide zich in de tijdas met de lichtsnelheid. Als de appel beweegt ten opzichte van de waarnemer, dan draait de tijdas van de appel (grijs) ten opzichte van de waarnemer (zwart). De ruimte-as draait evenveel, maar in tegengestelde richting.
Een tijdmachine is een fictief apparaat om materie achteruit of versneld vooruit in de tijd – en eventueel ook de ruimte – te verplaatsen. Deze verplaatsing wordt tijdreizen genoemd. Tijdmachines en tijdreizen behoren volledig tot de sciencefictionwereld.
Met relativiteit wordt bedoeld dat natuurkundige wetten nooit afhankelijk kunnen zijn van de snelheid waarmee de waarnemer zich voortbeweegt; het enige dat je kunt meten, is de relatieve snelheid tussen het ene object en het andere.
Volgens de hedendaagse kennis is het zichtbare heelal opgebouwd uit grote groepen superclusters en clusters die, samen met slierten sterrenstelsels (filamenten), een draderig netwerk vormen waartussen zich enorme superholtes bevinden.
Licht gaat sneller dan geluid
De lichtsnelheid is ongeveer 300.000 kilometer per seconde. Het licht, de bliksemflits, is dus heel snel bij je. Veel sneller dan het geluid (de donder). Want de snelheid van geluid is ongeveer 330 meter per seconde.
Men heeft het over naar ruwe schatting 10100 tot 10500 mogelijke universa die samen een landschap van mogelijke universa vormen. Ons eigen universum neemt slechts één vallei in temidden van dit schier oneindige berglandschap van mogelijke universa. Alle universa die gerealiseerd zijn, vormen samen een multiversum.
De oerknal wordt beschouwd als het begin van het heelal waarin wij leven. Veel vragen rond de oerknal zijn echter nog onopgehelderd. Zo is onbekend of de tijd pas bij de oerknal ontstond, of dat er vóór de oerknal misschien ook tijd was.
En mochten we ooit sneller dan het licht kunnen reizen, dan zou dat betekenen dat we terug in de tijd zouden gaan. Bovendien krimpen we naarmate we dichter tegen de lichtsnelheid aanleunen. Met 200.000 kilometer per seconde zouden we voor onze waarnemers maar half zo groot zijn.
Volgens Einstein en zijn relativiteitstheorie kan niets sneller gaan dan de lichtsnelheid. Iets wat sindsdien keer op keer door experimenten is bevestigd.
Wormgaten bestaan uit twee zwarte gaten die onderling verbonden zijn. Die verbinding is een kortere weg tussen twee plekken in de ruimte. Volgens de relativiteitstheorie van Einstein is het in theorie mogelijk dat zulke verbindingen bestaan.
'Een wormgat zou een speciale soort vervorming zijn, die twee regio's met elkaar verbindt. Stel dat je een opgeblazen ballon hebt en je wil van de ene kant naar de andere. Je kunt om de ballon heenlopen, of je kunt de ballon zo sterk samenknijpen dat de twee punten op elkaar komen te liggen.
Het waarneembare heelal
Echter omdat het heelal al die tijd bezig is met uitzetten, is de diameter veel groter en die wordt geschat op 93 miljard lichtjaar. Het aantal sterrenstelsels in het waarneembaar heelal bedraagt naar schatting 2.000 miljard.
De verste ster ooit is ontdekt in 2018. Deze ster staat op 9 miljard lichtjaar van de aarde! Een lichtjaar is gelijk aan 9,46 biljoen kilometer, dus deze ster staat 9 miljard keer 9,46 biljoen kilometer van onze aarde. De ster heeft de wetenschappelijke naam MACS J1149 LS1.
De dichtstbijzijnde ster staat op een afstand van ongeveer 4 lichtjaar, dat is een slordige 40.000.000.000.000 km. Veel nulletjes... het gaat dus over veertigduizend miljard km.
De ster met de grootste schijnbare helderheid (afgezien van de zon!) is Sirius, de hoofdster in het sterrenbeeld Grote Hond. Sirius is vooral in de wintermaanden goed zichtbaar. Hij staat linksonder het opvallende wintersterrenbeeld Orion.