Wanneer mensen lange tijd heel veel vitamine D innemen, kan dit schadelijk zijn voor de gezondheid. Er kunnen dan nierstenen ontstaan en kalkafzetting rondom organen en weefsels.
Als je lange tijd teveel vitamine D inneemt kan dit schade aan je hart, nieren en bloedvaten veroorzaken. Ook kun je misselijk, slaperig, een verminderde eetlust of obstipatie ervaren als je teveel vitamine D inneemt. Gelukkig zijn negatieve effecten van het innemen van te veel van vitamine D zeer zeldzaam.
Een dagelijkse inname tussen de 10 tot 20 microgram (µg) vitamine D3 per dag is in de meeste gevallen 'voldoende'. In de Nederlandse wet is vastgelegd dat een voedingssupplement maximaal 25 microgram mag bevatten. Voor een passend advies is het aan te raden contact op te nemen met je huisarts of diëtist.
Het RIVM ziet supplementen boven de 100 mcg per dag als teveel, en pas als je veel hogere doseringen langdurig slikt, kan er sprake zijn van een overdosis.
Vitamine D wordt door het lichaam zelf gemaakt in de huid onder invloed van zonlicht. Bij normaal gebruik zal het daarom geen bijwerkingen hebben.
De behandelingsdosis van vitamine D is afhankelijk van uw leeftijd, hoe laag uw vitamine D-gehalte in het bloed is en wat de oorzaak is van een laag gehalte. Meestal verlaagt uw arts de dosis vitamine D na zes tot acht weken behandeling. U blijft dan zo lang als nodig is op deze lagere "onderhouds"-dosis zitten.
Vitamine D, net als de andere vetoplosbare vitamines A, E en K, neem je daarom het beste in bij een maaltijd, omdat in een maaltijd altijd wel een beetje vet zit. Op die manier kan het lichaam de vitamine vervolgens uit het vet in de voeding opnemen.
Vitamine D tegen schildklier-antistoffen
analyseerden daarom vorig jaar zes studies met in totaal 344 patiënten met een schildklierauto-immuunziekte 4). De resultaten laten zien dat suppletie met vitamine D zorgde voor significant lagere anti-TPO en anti-Tg titers (markers voor schildklierauto-immuunziekten).
Wanneer te veel vitamine D wordt ingenomen (vooral bij langdurig gebruik) kan hypercalciëmie ontstaan. Door deze verhoogde calciumconcentratie in het bloed, kunnen vervolgens in eerste instantie milde klachten, zoals vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, diarree of obstipatie ontstaan.
Een gebrek aan vitamine D veroorzaakt rachitis bij kinderen. Bij volwassenen leidt een langdurig ernstig gebrek aan vitamine D door onvoldoende mineralisatie van het bot tot osteomalacie met diffuse bot- en spierpijnen en proximale spierzwakte (pijn in de bovenbenen en heupen, moeite met overeind komen, waggelgang).
Kun je te veel vitamine D binnenkrijgen? De aanvaardbare bovengrens van de vitamine D-inname voor volwassenen en kinderen van 11 t/m 17 jaar is 100 microgram per dag. Voor kinderen van 1 t/m 10 jaar is de grens 50 microgram per dag en voor kinderen tot 1 jaar is de bovengrens 25 microgram.
Een vitamine D tekort kan dunner haar en haarverlies veroorzaken, dat moeilijk terug te draaien is. Hier wil je dus op letten. Er is ook een link gevonden tussen lage ijzer- en zinkwaardes en tijdelijk haarverlies, genaamd telogeen effluvium. Naast zonlicht is voeding een belangrijke bron van vitamine D.
Botstofwisseling. Vitamine D zorgt samen met calcium voor sterke botten. De vitamine D die we binnenkrijgen via de voeding, of aanmaken in de zon moet eerst worden omgezet in een actieve vorm. Deze actieve vorm van vitamine D in het lichaam, calcitriol, is officieel eigenlijk geen vitamine, maar een hormoon.
Het is dan ook beter om te kiezen voor een supplement zoals Vitamin D3 5000 IU dat dagelijks ingenomen kan worden (5.000 IE per dag), of om de dag (komt overeen met ongeveer 2.500 IE per dag), tweemaal per week (komt overeen met ongeveer 1400 IE per dag) of eenmaal per week (komt overeen met ongeveer 700 IE per dag).
'. Vrouwen boven de 50 jaar en mannen boven de 70 jaar hebben extra vitamine D nodig: vrouwen boven de vijftig 10 microgram per dag, vrouwen én mannen boven de 70 jaar 20 microgram. Dit advies geldt het hele jaar door, dus niet alleen in de winter.
Hoewel het in de praktijk per persoon zal verschillen, schatten experts dat je minstens 3 tot 4 maanden nodig hebt om een opgelopen vitamine D-tekort weer aan te vullen.
Het verschil tussen vitamine D2 en D3 is de opneembaarheid. Uit recent onderzoek is gebleken dat vitamine D3 ongeveer 85% beter is in het verhogen en vasthouden van vitamine D-concentraties in het lichaam. Bovendien produceert het 200-300% meer opslag van vitamine D dan vitamine D2.
Bij ernstig vitamine D-gebrek en gerelateerde klachten kunnen patiënten een oplaaddosering krijgen van 10.000 IE (250 microg) per dag gedurende 10 dagen of 25.000 IE (625 microg) per week gedurende 6 tot 8 weken.
Een gebrek aan vitamine B5 komt enkel voor bij ernstige ondervoeding. Hoofdpijn, vermoeidheid en duizeligheid zijn de symptomen. Een tekort aan vitamine B6 wordt vooral vastgesteld bij ouderen en mensen met veel stress.
Vitamine C heeft een positieve invloed op opname van seleen. Vitamine D bevordert calciumopname. Calcium heeft een belemmerende invloed op de opname van fosfor, magnesium, zink en ijzer (zowel heem als non-heem). Magnesium kan zich binden aan fosfor en zo de opname van magnesium belemmeren.
Je zou denken dat fruit een goede bron is van alle vitamines en mineralen. Vitamine D is echter amper of niet in fruit zoals bananen terug te vinden. Ook noten, die heel voedzaam zijn, zijn helaas geen bron van vitamine D.
Je kunt vitamine D samen gebruiken met magnesium. Vitamine D kun je het beste slikken tijdens maaltijd, omdat het vet uit de maaltijd zorgt dat vitamine D wat beter wordt opgenomen.