Een woning neerzetten zoals op aarde heeft geen zin vanwege een paar fundamentele verschillen tussen de maan en onze planeet. 'De zwaartekracht is op de maan veel kleiner en er is geen atmosfeer. Daardoor is er geen zuurstof en is de kosmische straling hoog.
Volgens sterrenkundige Lucas Ellerbroek zou je in principe wel op de maan kunnen leven. Maar je moet dan wel ontzettend veel spullen meenemen. Er is op de maan namelijk geen eten, drinken of zuurstof.
Dus, kunnen we op de maan leven? Kort antwoord: het is mogelijk ! De maanomgeving brengt unieke uitdagingen met zich mee. Deskundigen werken echter aan het oplossen van kwesties die verband houden met de technische vragen, en er komen regelmatig veelbelovende ontwikkelingen naar voren.
Als de zon op de maan schijnt kan het er boven de 100 °C zijn, maar als de zon onder is dan kan het juist -200 °C worden.
Dat kan op aarde omdat onze atmosfeer zuurstof bevat - zodat verbranding mogelijk is - en de bodem vol met microben en schimmels zit - zodat een lichaam langzaam vergaat. Heel anders is dat op de maan of op Mars. De maan heeft helemaal geen atmosfeer, en die van Mars bevat een verwaarloosbare hoeveelheid zuurstof.
De regoliet van de maan bestaat voor ongeveer 45% uit zuurstof . Maar die zuurstof is stevig gebonden aan de mineralen die hierboven zijn genoemd.
In de donkere kraters rond de zuidpool van de maan kan niet alleen bevroren water, maar ook bevroren koolstofdioxide te vinden zijn. Dat blijkt uit nieuw onderzoek gebaseerd op gegevens van NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO). Dat is goed nieuws voor toekomstige bemande maanmissies.
Temperaturen nabij de evenaar van de maan kunnen overdag oplopen tot 250°F (121°C), om na zonsondergang te dalen tot -208°F (-133°C) . In diepe kraters nabij de polen van de maan zorgen permanente schaduwen ervoor dat het oppervlak nog kouder blijft — NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter heeft temperaturen gemeten die lager zijn dan -410°F (-246°C).
Op de maan is geen wind. Wind is namelijk verplaatsing van lucht en er is helemaal geen lucht op de maan! Het kan daar dus nooit waaien.
Veel mensen denken dat de achterkant van de maan altijd donker is (men spreekt wel van de dark side of the moon), maar dat is een fabeltje. In werkelijkheid kent de achterkant van de maan ook een dag-nachtcyclus van ongeveer vier weken, net als de voorkant.
NASA heeft haar missie om terug te keren naar de maan Artemis genoemd. Om dit te realiseren, zal NASA een 3D-printer naar de maan sturen om huizen te bouwen met behulp van stof, rotsen en mineraalfragmenten die op het krateroppervlak van de maan zijn gevonden om een betonachtig materiaal te maken , aldus CBS News.
De wetenschappers onderzochten hoe oud die zirkoonkristallen precies zijn. Ze bekeken de atomen uit kristallen en concludeerden dat de maan minstens 4,46 miljard jaar oud moet zijn. Eerder werd gedacht dat de maan 4,42 miljard jaar oud is.
Toeristenvluchten naar de maan zouden in drie typen kunnen zijn: flyby in een circumlunaire baan, maanbaan en maanlanding . De enige toeristenvluchten naar de ruimte die tot nu toe succesvol zijn uitgevoerd, zijn echter suborbitale en orbitale vluchten.
Het ontbreken van een atmosfeer op de maan, zorgt er ook voor dat er daar geen lucht is. 'En je hebt zuurstof nodig om te ademen,' weten de kinderen. Dus: zuurstof gaat ook in de koffer.
De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen. De kanalen die vroegere waarnemers hadden gemeend te zien bleken nooit te hebben bestaan.
Sinds een paar jaar weten we het zeker: er is water op de maan! Op de zuidpool van de maan is water aanwezig in de vorm van ijs. Maar ook aan het oppervlak is water, opgesloten in de gesteenten van de maan.
De meeste astronauten zijn mannen. Ook heeft er nog nooit een vrouw op de maan gestaan. In 1963 wordt de eerste vrouw de ruimte in geschoten: de Russische Valentina Teresjkova.
Nou, omdat de Maan geen significante atmosfeer heeft zoals de Aarde, ervaart het geen weer , zoals wind of atmosferische temperatuur of neerslag zoals regen en sneeuw. Echter, de Maan ervaart wel wat wij ruimteweer noemen.
Door de maanlandingen van de afgelopen jaren, weten we steeds meer over de maan. Zo weten we dat er geen wind en regen is. Er stromen geen rivieren die het landschap uitslijten en veranderen, zoals op aarde. De maan ziet er al miljoenen jaren hetzelfde uit.
De eerste succesvolle reis naar de maan duurde vier dagen. Tegenwoordig zou dat een dag korter zijn, door het gebruik van chemische raketten. De vlucht naar de maan is 386.000 kilometer lang. En dat is nog relatief 'kort'; een reis naar Mars of de buitenste planeten zou maanden of misschien zelfs jaren duren.
Aan boord van het International Space Station bijvoorbeeld, doen astronauten hun werk regelmatig in niets anders dan gewone katoenen shirts en broeken. Om hen te beschermen tegen zonnebrand, gebruikt het ISS UV-werende ramen , net als de meeste ruimtevaartuigen.
Dus één dag op de Maan is ongeveer 29,5 Aardse dagen. De duisternis, of nacht, duurt ongeveer de helft van die tijd . Omdat de rotatie en de omwenteling van de Maan echter gelijk zijn, is dezelfde kant van de Maan altijd naar de Aarde gericht. De kant van de Maan die altijd naar de Aarde is gericht, wordt de nabije kant genoemd.
Argon-40, helium-4, zuurstof en/of methaan (CH 4 ), stikstof ( N 2 ) en/of koolmonoxide ( CO) en koolstofdioxide ( CO 2 )) werden gedetecteerd door in-situ detectoren die door de Apollo-astronauten waren geplaatst.
De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof. Genoeg zuurstof zou betekenen dat er ook mensen voor langere tijd op Mars kunnen rondlopen.
Het oppervlak van Europa wordt getroffen door straling van Jupiter. Dat is slecht voor het leven op het oppervlak – het zou niet kunnen overleven. Maar de straling kan brandstof creëren voor leven in een oceaan onder het oppervlak.