Witte maiskorrels wijzen op een onrijpe kolf, (licht)geel betekent klaar om geoogst te worden en oranje betekent te rijp. Als de kolf nog niet rijp is, pak 'm dan weer goed in met de bladeren.Anders kan het zomaar zijn dat de vogels jouw maiskorrels in de gaten krijgen en stiekem een hapje mee eten.
Mini mais is de onrijpe versie van veld- en suikermais. Eén of twee dagen nadat het maisblad is ontstaan wordt de minimais geoogst. De binnenkant is dan nog niet hard, dus kluiven met een klont gezouten boter zoals bij normale mais hoeft niet. Je kunt 'm zo in een keer in de mond stoppen.
Knapperige en sappige korrels én een intens zoete smaak krijg je alleen als je vers geplukte maiskolven kookt. Volgens een boerenwijsheid moet het water al in de pan koken, terwijl je de mais aan het plukken bent. Ga je voor de allerlekkerste smaak dan kweek je dus zelf je mais in de moestuin.
Als de draden die boven de kolf hangen (pluimpjes – de eigenlijke stempels die ieder één vruchtbeginsel bevruchten tot het een maiskorrel vormt) helemaal donkerbruin en droog zijn, zijn de kolven rijp. De korrels zijn dan lichtgeel tot geel van kleur.
Je kunt deze maiskolf rauw eten, maar wij maken het ook wel eens klaar met boter en bruine suiker”, vertelt Adwin Dekker, die samen met zijn vrouw Liesbeth de biologische boerderij bestiert. ,,De mais is licht geel van kleur en zoet van smaak. Je moet ze wel op tijd oogsten, anders zijn ze melig en dat is niet lekker.
Waarom is mais goed voor je gezondheid:
Maïs is een gezonde bron van koolhydraten, welke je lichaam van de nodige energie kunnen voorzien. Daarnaast bevat maïs een ruime hoeveelheid aan folaat (vitamine B11). Je lichaam heeft folaat nodig voor de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder je rode en witte bloedcellen.
Maïs bevat veel onoplosbare vezels. Daarom zou het zogezegd niet goed verteren. Is dat een feit of een fabel? Volgens McDaniel zijn deze vezels net goed voor onze spijsvertering en zouden ze zelfs helpen bij de groei van goede darmbacteriën.
Breng een pan water aan de kook en kook hierin de maiskolven in 12 min. gaar. Giet af en leg de maiskolven op een bord. Bestrijk ze met de boter en bestrooi met het zeezout.
De maïs die aan dieren gevoerd wordt is een andere soort dan die mensen eten. Voedermaïs groeit in Nederland, maar suikermaïs komt uit verre landen. Als korrels in blik is dat wel goed betaalbaar, maar de verse kolven zijn vanwege de transportkosten enhun beperkte houdbaarheid inderdaad prijzig.
Maïskolven kun je heel gemakkelijk koken. Maak de maiskolven eventueel schoon (als je verse gebruikt) en breng een grote pan met water aan de kook. Leg of zet de maiskolven rechtop in de pan en kook circa 15-20 minuten. Je kunt eventueel nog een klontje boter of een schep suiker aan het kookwater toevoegen.
Suikermais is de mais die gebruikt wordt om popcorn mee te maken. Het verschil tussen beide is ook te zien aan de vorm. Zoete mais heeft de typische vorm van een maiskorrel, d.w.z. een zijdelings afgeplat en meestal citroengeel. Suikermais is kleiner en ronder van vorm eigenlijk druppelvormig, ook is deze gedroogd.
Suikermaïs kun je koken, stomen, grillen op de barbecue, in de magnetron of oven klaarmaken, bakken en in salades verwerken.
Popcorn dankt zijn naam aan het poppende geluid dat maïskorrels maken als ze gepoft worden, corn is het Engelse woord voor maïs. De pofmaïs die gebruikt wordt voor popcorn zijn de korrels van een speciale variëteit maïs (niet alle gedroogde maïskorrels zijn geschikt voor popcorn).
Door de extreme droogte van de afgelopen maanden zit er veel meer stikstof in de mais. Na de oogst kan dit in de kuil naar boven komen. Volgens de brandweer kunnen deze gassen zeer giftig en gevaarlijk zijn. Bij contact met het gas kunnen brandblaren ontstaan en het hoornvlies van de ogen kan beschadigen.
Gezondheid
AH Geroosterde mais is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. AH Geroosterde mais kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
Pel voorzichtig de bladeren rondom de maiskorrel af en druk met je nagel op de maiskorrel. Als er een melkachtig sap uitkomt, is de mais klaar voor de oogst.
Mais is een graansoort. Je kunt het ook eten als groente. Maiskorrels groeien en rijpen in kolven die omhuld zijn met grote schutbladeren. De zaden van maiskolven zijn meestal goudgeel, maar er bestaan ook donkerrode, blauwe, violette en zwarte soorten.
Een groenling, putter, duif, maar koolmezen willen ook wel een hapje van de mais mee eten. De maïs wordt voornamelijk gegeten door zaadeters zoals goudvink, heggemus, huismus, koolmees, pimpelmees, spreeuw, vink, sijs, putter… De kolf is eenvoudig op te hangen dankzij het touw bovenaan.
Daar kunnen we kort over zijn: ja! Het maakt voor de vitamines en vezels niet uit of je groenten zelf vers kookt of uit blik of pot eet. Kies dan het liefst wel voor "pure" groenten uit blik of pot, zoals sperzieboontjes, worteltjes, mais, doperwten en rode kool.
De korrels worden in de kolf gedroogd, waardoor ze een harde buitenkant krijgen. Wil je de maïs klaarmaken? Zorg er dan voor dat deze eerst geweekt worden voordat je ze kookt. Ze smaken heerlijk in combinatie met peulvruchten, zoals bruine bonen of Mexicaanse bonen mix.
Snijd met een scherp mes de korrels mais van boven naar beneden los van de kolf. Snijd rustig en met een zagende beweging. Stap 3: Breng een pan met ruim water aan de kook en kook de losse korrels in water zonder zout zo'n acht minuten.
Verpakt in folie is maïs zo'n 3 dagen te bewaren in de koelkast. Je kunt suikermaïs ook invriezen. Ontdoe de maïskolven dan eerst van de bladeren.
Alhoewel je het wel zou denken, vanwege de koolhydraten en fructose ( 3,2 gram fruitsuikers per 100 gram) is maïs geen dikmaker. Zoals eerder geschreven bevat het erg veel voedingsvezel, wat de spijsvertering reguleert en zorgt voor een goede balans in de bloedsuikerspiegel.
Het lichaam kan maïskorrels niet afbreken
Ze zijn uit cellulose opgebouwd, het hoofdbestanddeel van bijvoorbeeld katoen en hout. Ons spijsverteringsstelsel heeft geen enzymen om cellulosevezels af te breken, en daarom kan het lichaam de maïskorrel niet verteren en komt hij heel naar buiten.
Ondanks het aantal koolhydraten en de fructose (fruitsuikers; 3,2 gram suiker per 100 gram) is mais geen dikmaker. Het reguleert de spijsvertering en zorgt voor een gezonde bloedsuikerspiegel, mede door de vitamine B en de proteïnen (eiwitten) in mais. Dit maakt mais gezond.