Als door het scheurtje oogvocht stroomt onder het netvlies ontstaat een netvliesloslating. De kans om een netvliesloslating te krijgen is hoger bij oudere mensen, bij mensen die een staaroperatie hebben ondergaan en bij mensen met bijziendheid.
Wordt een netvliesloslating niet behandeld, dan leidt het tot slechtziendheid of blindheid. Er zijn meerdere symptomen die kunnen wijzen op een netvliesloslating: U ziet opeens vlekjes, spinnetjes, sliertjes en stipjes. Deze worden veroorzaakt door troebelingen in het glasvocht.
Als het netvlies loskomt van de wand noemen we dat een netvliesloslating of ablatio retinae. Dit is een ernstige oogziekte die kan leiden tot slechtziendheid of blindheid. Daarom is bij een netvliesloslating altijd een operatie nodig.
Symptomen van een netvliesloslating
Of je kan lichtflitsen zien, vaak telkens in dezelfde hoek van je zicht. Ook kan een deel van je zicht geblokkeerd lijken. Sommige mensen hebben daardoor het gevoel dat ze telkens over een muurtje heen moeten kijken. Of het lijkt alsof er een gordijn voor een deel van hun ogen hangt.
Het is belangrijk dat een netvliesloslating meteen wordt behandeld. Niet behandelen leidt tot slechtziendheid of zelfs blindheid van het oog.
Behandeling netvliesloslating met vitrectomie. De behandeling van een netvliesloslating is operatief. We zullen in geval van een netvliesloslating bijna altijd een operatie adviseren omdat een netvliesloslating niet vanzelf herstelt en zeer vaak leidt tot blindheid.
De eerste symptomen van netvliesloslating zijn lichtflitsen, uitval van gezichtsveld en slechter zien. In dit geval moet u met spoed een oogarts zien, lieft nog dezelfde dag. Snelle diagnostiek draagt bij aan een goed behandelresult.
Als door het scheurtje oogvocht stroomt onder het netvlies ontstaat een netvliesloslating. Dit gaat sneller als iemand het hoofd schudt en langzamer als iemand op bed gaat liggen.
Aan de buitenkant van het oog is een netvliesloslating niet te zien. Neem daarom contact op met uw huisarts als uw zicht uitvalt of als u lichtflitsen of donkere zwevende deeltjes ziet. De huisarts kan u verwijzen naar de oogarts. De oogarts zal het netvlies onderzoeken door eerst de pupil te verwijden.
Een netvliesloslating is aan de buitenkant van het oog niet zichtbaar. De opticien kan dat niet zien. Heeft u klachten die bij passen bij een netvliesloslating, dan zal de huisarts u verwijzen naar een oogarts. Om de diagnose te stellen, bekijkt de oogarts uw ogen met verschillende lenzen.
Het is van belang te weten dat een netvliesloslating geen pijn doet. U ziet plots vlekken en/of slierten (mouches volantes).
Bij netvliesloslating kunt u lichtflitsen en zwarte, zwevende vlekjes zien. Het kan ook zijn dat u slechter ziet. Een scheurtje in het netvlies kan behandeld worden met een laserbehandeling. Bij een netvliesloslating is een operatie nodig.
Het geopereerde oog blijft enkele weken wat gevoelig, rood en gezwollen en in die tijd verdraagt u fel licht waarschijnlijk slecht. Het dragen van een zonnebril kan hierbij helpen. Na één tot enkele weken kunt u al uw bezigheden weer hervatten. Hierbij is het belangrijk dat u voldoende scherp ziet.
Lichtflitsen ontstaan als het netvlies geprikkeld wordt of als er een scheurtje of gaatje in komt. Dit gebeurt wanneer het glasvocht in het oog krimpt. De gel zakt als een pudding in elkaar en trekt zich los van het netvlies. Door dit trekken aan het netvlies ziet u de flitsen.
Het netvlies vormt de binnenbekleding van het oog. Het is een lichtgevoelige laag waarmee u beelden waarneemt. Deze beelden worden omgezet in elektrische signalen en deze signalen geeft de oogzenuw door aan de hersenen. Als er schade is aan een oogzenuw kan dit meestal niet meer genezen.
De operatie kan uiteenlopen van een half uur tot enkele uren en is afhankelijk van de ernst van de afwijking. Bij een korte operatie kan uw oogarts de keuze voorleggen voor plaatselijke (lokale) verdoving of algehele verdoving (narcose).
Als je bij netvliesloslating niet aan het oog geholpen wordt, kun je aan dat oog blind raken. Als er sprake is van glasvochtloslating kun je allerlei troebelingen zien zoals stipjes, vlekken en sliertjes. Deze worden mouches volantes (vliegende muggen) genoemd.
Als u lichtflitsen ziet, zijn ze meestal wit of helderblauw. Het lijkt op het knipperen van een lamp of een soort bliksem. De combinatie van vlekken en flitsen komt meestal doordat het glasvocht vrij plotseling krimpt. Dit wordt ook wel glasvochtloslating genoemd.
De piek bevindt zich tussen de 55-60 jaar (53 op de 100.000 inwoners). Het kan op elke leeftijd optreden, maar sommige mensen hebben een verhoogd risico, zoals: Hoge myopie (bijziendheid). Bijzienden (min-glazen) en/of mensen met dunne zwakke gebieden (lattice degeneratie) in het netvlies, hebben een verhoogd risico.
Hoe vaak en hoe lang de houding moet worden aangenomen, is afhankelijk van de netvliesaandoening en de netvliesoperatie. Meestal wordt een houding voor één week voorgeschreven, waarbij de houding zes keer een uur verdeeld over de dag en zoveel mogelijk gedurende de nacht moet worden aangenomen.
Algehele verdoving (narcose) Bij een algehele verdoving (narcose) krijgt u een slaapmiddel via een infuus toegediend. U valt in slaap en wordt pas na afloop van de operatie weer wakker. - Vaak kan er een 'blauw oog' ontstaan.
We zullen er voor zorgen dat je ogen tijden de verdoving gesloten blijven en beschermd worden. We plakken je oogleden toe met kleefpleister. Hierdoor vermindert de kans dat cornealetsels optreden. Wanneer je een dunne huid hebt kan het losmaken van die kleefpleister je ooglid beschadigen.
De lichtflitsen houden meestal vanzelf op als het achterste glasvochtmembraan niet meer trekt aan het netvlies. Dit kan uren of dagen, maar soms ook langer duren. De zwevende vlekjes zullen in de loop van de tijd minder hinderlijk worden, maar verdwijnen meestal niet helemaal.
Het glasvocht is een soort gelei dat de ruimte tussen de ooglens en het netvlies opvult. Door veroudering kunnen in dit glasvocht troebelingen ontstaan. Dit noemen we glasvochttroebelingen, floaters of mouches volantes. Een onschuldig maar soms storend oogprobleem.