De meeste volwassenen zijn na een aantal maanden weer genezen. Een klein deel van de volwassenen houdt het virus het hele leven in het bloed. Dit wordt chronische hepatitis B infectie genoemd. Een infectie met hepatitis B kan op den duur leiden tot ernstige leverziekte.
Hepatitis B kan binnen 6 maanden vanzelf genezen als u op volwassen leeftijd besmet bent geraakt. Blijft het hepatitis B-virus langer dan 6 maanden in uw bloed, dan kan een behandeling met medicijnen zinvol zijn. De behandeling gebeurt in een hepatitis-behandelcentrum.
Een hepatitis B infectie geneest meestal vanzelf, maar vooral bij kinderen kan de infectie chronisch worden. Dan blijft het virus aanwezig en kan de lever jaren lang, zonder ernstige klachten ontstoken blijven. Dit kan uiteindelijk leiden tot grote beschadiging van de lever of leverkanker.
Een test op “hepatitis B surface antigeen”. Het is een deel van het oppervlak van het virus. Als dit aanwezig is (HBsAg positief), betekent dit dat iemand besmet is met het hepatitis B-virus. Het virus kan dan ook op anderen worden overgedragen.
De meeste mensen met hepatitis B zijn niet ziek. Je kunt het virus al bij je hebben en al besmettelijk zijn vóórdat je klachten hebt, of zelfs zónder dat je klachten hebt. Je blijft besmettelijk totdat het virus uit je lichaam verdwenen is.
Door een chronische actieve hepatitis B-infectie kan na 10-20 jaar verlittekening van de lever ontstaan, levercirrose en leverfibrose. Mensen met chronische actieve hepatitis B kunnen op den duur ook leverkanker krijgen, waardoor mensen kunnen overlijden.
Hepatitis is gevaarlijk omdat de lever vitale functies vervult. Chronische hepatitis kan leiden tot leverbeschadiging of zelfs tot levercirrose. Hepatitis kan ontstaan door onder andere een virusinfectie, overmatig alcoholgebruik of een auto-immuunziekte.
De klachten duren meestal een paar weken. Het kan ook langer duren tot wel 3 maanden. De tijd tussen besmet raken en ziek worden is 2 tot 7 weken. Hoe kunt u hepatitis A krijgen?
Behandeling van hepatitis B gebeurt met geneesmiddelen die het afweersysteem versterken (PEG-interferon alfa-2a of PEG-interferon alfa-2b, maximale duur 48 weken) of medicijnen die het virus langdurig onderdrukken, zoals entecavir of tenofovir. De behandelduur van deze laatste groep middelen is in principe levenslang.
Klachten en alarmsignalen lever, galwegen en galblaas
Regelmatig overgeven. Aanhoudende misselijkheid of vaak een misselijk gevoel hebben. Geelzucht; het geel zien van de huid en/of het oogwit. Een ontkleurde, witgele ontlasting.
Hepatitis A geneest vanzelf. Ontsteking van de lever die veroorzaakt wordt door een virus. Hepatitis B kan een ernstige leverontsteking veroorzaken die vanzelf over kan gaan, maar ook chronisch kan worden.
Leverontsteking (hepatitis)
Bij langdurig alcoholgebruik kan leververvetting overgaan in een ontsteking van de lever. Alcohol kan ook meteen een leverontsteking veroorzaken. Een leverontsteking die het gevolg is van alcoholgebruik noemen we alcoholische hepatitis.
In het kort. Hepatitis A is een leverontsteking door een virus. Mogelijke verschijnselen zijn moeheid, misselijkheid, koorts, pijn rechts in de bovenbuik, gele huid en oogwit, donkere urine en beige ontlasting. De ziekte gaat vanzelf over.
Hepatitis B is een soa (seksueel overdraagbare aandoening) die vooral voorkomt bij mannen die seks hebben met mannen. Het hepatitis B virus veroorzaakt een ontsteking van de lever. Je kunt het oplopen door onveilig te vrijen of via bloedcontact.
De huisarts kan via bloedonderzoek de diagnose van hepatitis B stellen. Het bloed wordt onderzocht op de aanwezigheid van antistoffen tegen het hepatitis B-virus. Antistoffen zijn vanaf ongeveer zes weken na besmetting in het bloed aantoonbaar.
Het risico op het ontwikkelen van een chronische HBV-infectie varieert van 90% bij de pasgeborenen, 25% tot 30% bij kinderen onder de 5 jaar tot minder dan 5% bij volwassenen (Lok 2007).
Hoe lang werkt de hepatitis B-vaccinatie? Iemand die volledig is gevaccineerd en voldoende antistoffen heeft aangemaakt, is voor de rest van zijn leven beschermd.
De virale vormen van hepatitis variëren al naargelang het betrokken virus: hepatitis A-virus (HAV), de minst ernstige vorm. hepatitis B-virus (HBV), de meest voorkomende en meest besmettelijke vorm. hepatitis C-virus (HCV), de verraderlijkste vorm.
Overdracht hepatitis B: via seksueel contact. Overdracht hepatitis C : via bloed.
Het hepatitis B-virus wordt overgedragen door onveilige seks en door bloedcontact. Daarom moet u altijd heel zorgvuldig bloedcontact vermijden en veilig seks hebben met wisselende of nieuwe seksuele partners. U kunt zich ook laten inenten (vaccineren) tegen hepatitis B.
Hepatitis B geeft een ontsteking van de lever die ontstaat door besmetting met het hepatitis B- virus, deze ontsteking kan ernstig of minder ernstig van vorm zijn. Het hepatitis B-virus komt voor in bloed, sperma, voorvocht en vaginaal vocht.
Oorzaken. Als u besmet bent met hepatitis B, dan bevindt het virus zich in verschillende lichaamsvloeistoffen zoals bloed, sperma, vaginaal vocht en speeksel. De virusdeeltjes in het lichaam van patiënten met chronische hepatitis B vermenigvuldigen zich continu.