Bijna in alle gevallen is het uitvallen van een vulling of kroon te wijten aan bepaalde 'ongelukjes'. Dit kan gebeuren als u op iets keihard bijt, waardoor uw vulling of kroon los komt te zitten en zelfs kan uitvallen.
Als uw kies afgebroken is, of uw vulling, dan hoeft u niet met spoed naar de tandarts. Dat moet wel bij extreme gevoeligheid en kloppingen. Als een stuk vulling of kies afbreekt, kan dit een vervelende scherpe rand opleveren en een verhoogde gevoeligheid.
Een gebroken vulling kan voor veel (pijn)klachten zorgen. Het is dan ook belangrijk om bij een gebroken vulling direct een afspraak te maken. Als u hier te lang mee wacht, kan het tandbederf via de scheur in uw vulling nog verder uw tand of kies in trekken.
Na de behandeling kan je gelijk eten en drinken. Amalgaam is ook een zacht materiaal dat met een soort pistool in het gaatje wordt gestopt. Dit moet echter uit zichzelf hard worden. Je kunt dan ook na de behandeling een tijdje niet eten.
Een kapotte vulling of losse kroon of brug moet je altijd tijdig door je tandarts laten repareren. Ook als je kunstgebit is gebroken, moet je altijd je tandarts raadplegen.
Bijna in alle gevallen is het uitvallen van een vulling of kroon te wijten aan bepaalde 'ongelukjes'. Dit kan gebeuren als u op iets keihard bijt, waardoor uw vulling of kroon los komt te zitten en zelfs kan uitvallen.
Door tandbederf, een ongeluk of het eten van hard eten kan er een stuk van uw tand of kies afbreken. Half afgebroken tanden zijn pijnlijk en wanneer er een scherpe rand ontstaat, kan dit uw tong of tandvlees beschadigen.
Als de laag een beetje weg is, heb je een beginnend gaatje. Dit kan je door extra goed te poetsen soms nog wel wegpoetsen. Poets dan wel met een fluoride tandpasta, want die zorgt dat de tanden weer sterker worden. Als de laag helemaal weg is, komt er een bruin plekje.
De typische levensduur van een composietvulling is drie tot tien jaar. Met name grote vullingen en vullingen in kiezen die belangrijk zijn bij het kauwen gaan kort mee.
Nazorg bij het vullen van een kies
Wanneer u uw kies heeft laten vullen bij de tandarts, is het mogelijk dat u achteraf milde pijn of gevoeligheid ervaart. Toch hoeft u zich hier geen zorgen over te maken. Dit zijn namelijk normale gevolgen van de ingreep.
Amalgaamvullingen, die zilverkleurig zijn, kunnen ook tot 15 jaar meegaan. Composietvullingen, gemaakt van een materiaal dat overeenkomt met je eigen tandkleur, moeten mogelijk na vijf jaar worden vervangen. Keramische vullingen gaan ongeveer zeven jaar mee.
Een breuk in een kies kan veel verschillende vormen kennen, de enige heftiger dan de andere. De meest voorkomende vormen zijn: Breuk lijnen: Deze zijn beperkt tot in het glazuur, waardoor er geen sprake van pijn is. Knobbelbreuk: Hierbij loopt de breuk door in het dentine (onder het glazuur).
tandbederf, een lekkende vulling of een val dan zal er pijn kunnen ontstaan. In het begin is de pijn vaak mild en van korte duur; de pijn kan worden opgewekt door o.a. warmte en koude of zoetigheid. In een verder gevorderd stadium van de zenuwontsteking kan de pijn zeer heftig zijn en lang aanhouden.
Doe-het-niet-zelf!
Toch raadt hij het absoluut af om zelf thuis aan de slag te gaan, meldt de Volkskrant. Als een kies aan het rotten is, moet je die uitboren en de bacteriën eruit halen, anders blijft dit proces doorgaan. Vergelijk het met rottend hout waar je een verflaagje overheen smeert.
1x Tandheelkundige cement (zink polycarboxylaat). Plaats een kleine hoeveelheid tandvulling in de holte, en bijt de vulling voorzichtig op zijn plaats, of gebruik de bijbehorende spatel om het materiaal in de holte op te vullen. Vul de holte niet te ver vol, zodat de tijdelijke vulling niet afbrokkelt.
Als de witte vullingen op de juiste wijze zijn gezet en het gat goed is afgedicht, blijkt dat je je dus helemaal nergens zorgen over hoeft te maken. De zilvergrijze amalgaam vullingen zijn wellicht wel iets sterker, maar het moderne witte composiet waarmee tegenwoordig gevuld wordt doorstaat ook een heleboel.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt echter dat het composiet misschien schadelijk is voor de gezondheid. Uit composietvullingen kan namelijk de giftige stof bisfenol-A lekken en zo in het lichaam terecht komen. Het composiet kan door de tandarts op verschillende manieren worden gebruikt.
Compomeer wordt met name toegepast in het melkgebit. Melktanden en -kiezen slijten sneller dan blijvende elementen. Vullingen van compomeer slijten even snel mee en zijn daarom ideaal voor het melkgebit.
Hoe ziet een (beginnend) gaatje eruit? U kunt een beginnend gaatje (cariës) herkennen aan een donkere verkleuring en witte vlekjes op tanden of kiezen. Ook zwarte groefjes en putjes kunnen een kenmerk zijn van een beginnend gaatje.
In een ver stadium zal kiespijn een alarmerend symptoom zijn. Het gat is in dat geval zo groot geworden dat de zenuw geïrriteerd is geraakt. Afhankelijk van de plek van het gaatje zou het mogelijk zijn dat er een stuk van de tand kan afbreken, waardoor het gat nog beter te voelen is met de tong.
Zwarte of bruine vlekjes op tanden: oorzaken
Donkere vlekken op tanden worden meestal veroorzaakt door externe factoren. Het tandglazuur is namelijk enigszins poreus, waardoor vlekken kunnen ontstaan als het regelmatig in contact komt met bepaald voedsel. De belangrijkste boosdoeners zijn: Slechte mondhygiëne.
Zolang de barst de bodem van de pulpakamer niet doorkruist, is het element nog te redden. Indien de scheur tot in de pulpakamer loopt dan moet er een endodontische behandeling uitgevoerd worden aan het element. Het is aan te raden om tenminste de aangedane knobbel te verkorten en te overkappen.
Als een tand (bijvoorbeeld na een ongeval) geheel uit de mond is gekomen, kan de tandarts de tand in de kaak terugplaatsen en verbinden met de buurtanden of –kiezen. Meestal groeit de tand vanzelf weer aan.
Vaak ontstaat dit door een ongelukje, bijvoorbeeld ergens tegenaan stoten. Of een slag of stoot tegen de mond. Hier kan niet alleen een klein stukje tand van afbreken maar zelfs de hele voortand loslaten. Andere oorzaken voor het afbreken van een voortand zijn tandbederf of het eten van hard voedsel.