Het aantal paniekaanvallen is heel wisselend. Dit kan gemiddeld één keer per week zijn, maar ook veel meer. Soms worden periodes met veel aanvallen (bijvoorbeeld één keer per dag) afgewisseld met periodes met weinig tot geen aanvallen.
Recent onderzoek laat zien dat de helft van de mensen met een angststoornis binnen 7,5 maanden herstelt.
Een paniekaanval kan een paar minuten tot anderhalf uur duren. Het helpt om iets te doen waardoor u minder let op uw ademhaling en hartslag. Bijvoorbeeld kniebuigingen doen of een eindje buiten gaan lopen.
De angst voor een paniekaanval kan uw leven gaan beheersen. Een paniekstoornis kan enkele jaren duren. Perioden met veel en weinig klachten wisselen elkaar af.
De behandeling van een paniekaanval gebeurt vaak in de vorm van cognitieve gedragstherapie en medicijnen. Waarbij je tips krijgt als: zoveel mogelijk drukke plekken vermijden. En door oxazepam voor te schrijven. Die de angst en paniek onderdrukt.
Het aantal paniekaanvallen is heel wisselend. Dit kan gemiddeld één keer per week zijn, maar ook veel meer. Soms worden periodes met veel aanvallen (bijvoorbeeld één keer per dag) afgewisseld met periodes met weinig tot geen aanvallen.
De boosdoeners zijn de stresshormonen cortisol en adrenaline. Deze zorgen er in eerste instantie voor dat je in stressvolle situaties goed blijft functioneren. Maar als de dosis stresshormonen in je lichaam te hoog is kun je een paniekaanval krijgen.
Als u snel en veel ademhaalt, heeft u hyperventilatie. Als u erg bang bent kunt u gaan hyperventileren. Dit komt dus ook voor bij een paniekaanval. Hyperventilatie is dus een bijkomend verschijnsel van een paniekaanval, en niet de oorzaak.
Medicijnen tegen een angststoornis en depressie (antidepressiva) kunnen helpen bij een paniekstoornis. Voorbeelden zijn citalopram, sertraline, paroxetine of clomipramine. Uw behandelaar legt uit hoe en hoe vaak u de medicijnen moet innemen. Het is belangrijk dat u de medicijnen steeds op tijd inneemt.
Wanneer je een paniekaanval hebt, kun je het gevoel krijgen dat je gek wordt, de controle verliest of zelfs doodgaat. Andere angstaanval symptomen zijn hartkloppingen, koude rillingen, misselijkheid, druk op de borst en een gevoel van ademnood.
Denk hier aan cafeïne (koffie, cola, red bull, thee, chocolade...), maar ook aan veel toegevoegde suikers innemen (snoepen). Als je last hebt van paniekaanvallen zijn je lichaam en geest al héél alert...
Als je last hebt van een paniekstoornis, kunnen situaties die voor een ander heel normaal zijn tot zweethanden, angstige gedachten en regelmatig tot paniekaanvallen leiden. Een paniekaanval kan erg heftig zijn. Je kunt het gevoel hebben gek te worden, de controle te verliezen of een hartinfarct te krijgen.
Mensen die een paniekaanval hebben denken op het moment zelf dat ze doodgaan — ze hebben een hartaanval, een maagbloeding, misschien zelfs een herseninfarct! Wil je de paniekaanval stoppen, dan zul je allereerst moeten accepteren dat je niet doodgaat. Je ervaart enkel en alleen paniek — er is géén gevaar.
Paniekaanvallen kunnen opvliegers of koude rillingen veroorzaken. U trilt, beeft of begint te zweten zonder aanleiding. De omgeving ziet er ineens gek uit en het is vaak lastig om na te denken. Ook wilt u het liefst huilen en vluchten.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Veelal gaat een angststoornis niet vanzelf over. Wacht daarom niet met zoeken naar hulp. Het is belangrijk om te erkennen dat u een probleem heeft en daaraan wilt werken.
Iemand met een paniekstoornis heeft regelmatig paniekaanvallen. Tijdens een paniekaanval wordt je onverwacht overvallen door een plotselinge golf van intense angst of intens onbehagen. Als je een paniekaanval hebt, kun je het gevoel krijgen gek te worden, de controle te verliezen of dood te gaan.
Als je een keertje een paniekaanval hebt, betekent dat niet meteen dat er sprake is van een paniekstoornis. Daarvoor moet je meerdere heftige aanvallen in korte tijd hebben. Verder moeten de aanvallen niet samenhangen met een bepaalde situatie waar je bang voor bent, zoals vliegen of spreken in het openbaar.
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
Een angststoornis gaat bijna nooit vanzelf over. Wacht daarom niet met hulp zoeken. Het belangrijkste is dat je toegeeft dat je een probleem hebt en daar iets aan wilt veranderen. Je kunt zelf en samen met mensen om je heen (familie, vrienden) aan jouw angsten werken.
Hoewel er veel verschillende oorzaken voor een angstaanval zijn, is het zo dat uw lichaam bij stress of angst stresshormonen aanmaakt, zoals adrenaline en cortisol. Dit kan bij sommige mensen een verhoogde hartslag teweegbrengen of zelfs een paniekaanval. Een veelvoorkomende oorzaak van een angstaanval is stress.
Hoe een paniekstoornis biologisch gezien ontstaat, is nog niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk gaat het om een combinatie van de conditionering voor angst, een teveel aan noradrenaline en overactiviteit van het serotoninesysteem.