Je kan inderdaad andere personen fiscaal ten laste nemen, maar niet iedereen! Pas als aan verschillende voorwaarden is voldaan, kan je iemand ten laste nemen:Jullie moeten verwant zijn: je kan dus enkel je ouders, grootouders, overgrootouders, kinderen, kleinkinderen, broers en zussen ten laste nemen.
Wilt u de 'eigen' kinderen van uw feitelijk samenwonende partner ten laste nemen, dan moet u aantonen dat u hoofdzakelijk in hun onderhoud voorziet. Heeft u samen kinderen, dan neemt ofwel u, ofwel uw partner die ten laste, maar u mag uw gemeenschappelijke kinderen niet verdelen onder elkaar.
Het kind is fiscaal ten laste van de ouder waar het kind gedomicilieerd is.
De ouders kunnen, in overleg, de regeling... veranderen. Als een ouder bijvoorbeeld kans maakt op extra financieel voordeel door het kind fiscaal ten laste te hebben, dan kan deze ouder de andere ouder verzoeken om het kind fiscaal ten laste te hebben.
Kinderen ten laste
Heb je kinderen fiscaal ten laste, dan verhoogt het belastingvrij minimum. Met één kind ten laste, wordt dit verhoogd met 1.490 euro, met twee kinderen ten laste 3.820 euro, met drie kinderen 8.570 euro, met vier kinderen 13.860 euro en per kind boven het vierde 5.290 euro (aanslagjaar 2014).
Over het algemeen zijn kinderen fiscaal ten laste van hun ouders. Ouders met een kind ten laste hebben recht op een hogere belastingvrije som dan als ze geen kinderen zouden hebben. Je moet deel uitmaken van hun gezin op 1 januari van het jaar dat volgt op het inkomstenjaar.
uw kind bijna heel het jaar 2020 bij u gewoond, maar is hij of zij eind december 2020 alleen gaan wonen, dan is uw kind niet meer ten laste voor inkomstenjaar 2020. De wet stelt dat uw kind tijdens het inkomstenjaar 2020 niet méér dan € 3.380 aan nettobestaansmiddelen gehad mag hebben.
Bij een echtscheiding neemt meestal een van beide ouders het kind ten laste. Die ouder geniet dus het belastingvoordeel. Voorwaarde is natuurlijk dat het kind het grootste deel van de tijd effectief bij de ouder in kwestie woont. Het kind domiciliëren in de gemeente volstaat als bewijs voor de fiscus.
Pas als aan verschillende voorwaarden is voldaan, kan je iemand ten laste nemen: Jullie moeten verwant zijn: je kan dus enkel je ouders, grootouders, overgrootouders, kinderen, kleinkinderen, broers en zussen ten laste nemen.
Je bent gezinshoofd als je samenwoont met een of meerdere gezinsleden die geen eigen inkomsten hebben. Je bent alleenstaande als daadwerkelijk alleen woont. Je bent samenwonende als je geen gezinshoofd en geen alleenstaande bent.
Als je tussen de 12 jaar en 16 jaar bent dan moeten jouw ouders luisteren naar jouw mening, maar uiteindelijk beslissen zij dingen als: bij wie je gaat wonen, wanneer en hoe vaak je de ouder ziet waar je niet woont etc. Als je ouders er niet uitkomen, dan beslist de kinderrechter wat goed voor jou is.
Een kind mag vanaf zijn 12e verjaardag dus niet zelf kiezen waar hij/zij gaat wonen of hoe vaak hij/zij naar de andere ouder gaat. Pas vanaf het moment dat een kind volwassen is, vanaf zijn/haar 18e verjaardag, mag een kind zelf keuzes maken.
Als je kind niet meer naar jou toe wil
Probeer samen tot een oplossing te komen, eventueel met een mediator erbij. In bijna alle gevallen heb je recht op omgang met je kind! Wanneer het niet lukt om samen een oplossing te vinden, vraag dan advies aan een advocaat over hoe je het beste kunt handelen.
Tot de personen die fiscaal ten laste genomen kunnen worden, behoren naast de kinderen, onder meer ook de ouders en de broers en zussen. Zijn zij 65 jaar of ouder, dan geven zij zelfs recht op een verhoogde toeslag op de belastingvrije som.
De ouder bij wie het kind woont krijgt de kinderbijslag. Woont uw kind om beurten bij u en uw ex-partner? Dan heeft u misschien co-ouderschap .
Kan een kind twee officiële adressen hebben? Een kind kan maar op één adres officieel worden ingeschreven. Bij een scheiding zal de keuze dus nog steeds gemaakt moeten worden. Wel is het mogelijk om in het bevolkingsregister een vermelding toe te voegen van het adres van de andere ouder.
Het antwoord is JA! Vaders hebben altijd recht op co-ouderschap. De wet is heel duidelijk: de vader heeft recht op een gelijkwaardige zorgregeling (co-ouderschap). Het is in de wet zo geregeld dat gescheiden ouders elkaar in staat moeten stellen om voor de kinderen te zorgen.
Als uw belastbaar inkomen het bedrag van de belastingvrije som niet overschrijdt, hetgeen overeenkomt met een brutobedrag van 12.928,57 euro (aanslagjaar 2022, inkomsten 2021*), dan moet u geen belasting betalen.
Nee, u kunt niet zelf afstand doen van het gezag over uw kind. Het is wel mogelijk om het ouderlijk gezag aan te passen naar eenhoofdig gezag van de andere ouder. De andere ouder heeft dan alleen het gezag. U kunt dit samen met de andere ouder vragen bij de rechter.
Recht op omgang met je kind is dus een wettelijk recht voor vaders. De wet geeft aan dat alleen in uitzonderlijke gevallen dit recht van vader op een omgangsregeling kan komen te vervallen. Moeder kan niet zomaar een omgangsregeling van vader weigeren en het kind weghouden bij vader.
Wat kunt u doen als uw ex de omgangsregeling niet nakomt en u de kinderen niet meekrijgt? In het geval u de kinderen niet meekrijgt en de omgangsregeling door uw ex niet wordt nagekomen, dan kunt u via de rechter proberen nakoming van de omgangsregeling af te dwingen.
Het staat je vrij om co-ouderschap te weigeren, al ben je de vader of de moeder. Als je denkt dat co-ouderschap in jullie situatie niet geschikt is, dan is het altijd goed om dat uit te spreken. Het helpt als je met een ander voorstel komt waarvan je denkt iedereen tegemoet te komen.
Het omgangsrecht dat een natuurlijk en zedelijk recht is en dat steunt op de bloedverwantschap zelf en op de wederkerige genegen- heidsbanden tussen familieleden wordt toegekend aan de ouders, grootouders en zelfs aan een oom of tante van het kind (13). Ze heb- ben immers het recht op omgang met dit kind.
De kinderrechter vraagt bijvoorbeeld over waar en bij wie je de meeste tijd wilt wonen. Of hoe en hoe vaak je de andere ouder dan zou willen zien. Of wil je juist bij allebei wonen en wil je ze allebei evenveel zien. Allemaal onderwerpen die de kinderrechter bespreekt met het kind.