Met een zenuwechografie kunnen we zien of er bijvoorbeeld in uw arm of been een zenuw in de knel zit. Het onderzoek gebeurt met geluidsgolven die in beelden worden omgezet.
Een beknelde zenuw is eigenlijk een fysieke belemmering van het bedradingssysteem van het lichaam. De symptomen zijn onder andere een verdoofd gevoel, scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en spierzwakte. Meestal wordt een beknelde zenuw geassocieerd met scherpe pijn in het getroffen lichaamsdeel.
Door de ontwikkeling van verbeterde echo-apparaten is het tegenwoordig ook mogelijk om zenuwen in armen, benen en nek af te beelden. Hierdoor kan bijvoorbeeld gezien worden of de zenuw verdikt, bekneld of beschadigd is.
Elektromyogram (EMG)
Met een EMG-onderzoek meet de arts de werking van de zenuwen en spieren. Het onderzoek bestaat meestal uit twee delen. Eerst plaatst de arts plakkertjes (elektroden) op de huid. Hij prikkelt de zenuw met een klein elektrisch stroompje en meet of de spieren daarop reageren.
MRI staat voor magnetic resonance imaging: beeldvorming met behulp van een sterk magnetisch veld. Een MRI-scan geeft een veel 'scherpere' afbeelding dan een CT-scan. Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht.
Gemiddeld duurt het herstel na een operatie aan een zenuwbeknelling 3 maanden (1 tot 6 maanden). Ongeveer na drie weken kunt u weer fietsen, wanneer er geen zwelling is. Na ongeveer 4 weken kunt u weer lopen en rennen wanneer er geen zwelling is.
In de meeste gevallen probeert een chiropractor de zenuwbeknelling te verhelpen door het uitoefenen van handmatige druk op de punten van het lichaam waar de beknelling zich bevindt. Op die plek vergroot de bewegelijkheid, waardoor er ruimte ontstaat voor de beknelde zenuw.
In sommige gevallen raakt een zenuw, die na verwonding is gehecht, na enkele weken bekneld door llittekenweefsel dat in de wond ontstaat. Er ontstaan dan klachten van tintelingen en pijn. Meestal verdwijnen de klachten weer vanzelf als het littekenweefsel na 3 maanden zachter wordt.
Ook een beknelde zenuw kan de bewegingsvrijheid in een gewricht beperken. Massage is een ideaal middel om spieren en bindweefsel weer ontspannen en soepel te maken. Maar uitsluitend massage van de pijnlijke plek zal doorgaans niet tot een blijvende verbetering leiden.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Een echo maakt vooral onderscheid tussen harde en zachte weefsels. Daardoor kun je in de baarmoeder bijvoorbeeld heel goed een foetus in beeld brengen, omdat een foetus van ander soort weefsel is dan wat er verder in de buik zit.
Voorafgaand aan het onderzoek smeert de arts een gel op jouw huid. Dit is nodig voor een goede geleiding van de geluidsgolven. Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo.
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt.
Voorbeelden zijn carbamazepine, gabapentine, lamotrigine en oxcarbazepine. Pregabaline vermindert de prikkelbaarheid van de zenuwen. Hierdoor versturen de geïrriteerde en beschadigde zenuwen minder prikkels naar de hersenen, zodat pijnklachten verminderen. Baclofen is een spierverslapper.
Wanneer de klachten blijven bestaan kan de beknelde zenuw met een operatie worden vrijgemaakt. Daardoor krijgt de zenuw wat meer ruimte.
De osteopathische behandeling bij klachten aan de ledematen focust op het vrijmaken van de beknelde zenuw en het opheffen van blokkades in de bewegingsketen. Elke zachte manuele behandeling is er kortom op gericht de doorbloeding te verbeteren en de spanning te verminderen.
Andere medicijnen helpen wat beter tegen de pijn. Bewegen is goed, ook bij pijn. Wordt de pijn erger, stop dan. Probeer zo veel mogelijk uw dingen te blijven doen.
Hernia is een aandoening van de rug waarbij de tussenwervelschijf uitstulpt. Hierbij kunnen zenuwen bekneld raken, waarbij ernstige pijn kan ontstaan, of zelfs uitval van de zenuw, resulterend in spierfunctieverlies. Bijvoorbeeld het onvermogen de voet naar de scheen toe te trekken of een 'doof' gevoel.
Neuropathische pijn treedt vaak maar aan één kant van het lichaam op en is bijna altijd een chronische aandoening, de pijn kan weken tot maanden of jaren aanhouden en is soms zelfs blijvend. De pijn is ook niet altijd voelbaar op de plek waar het gebied beschadigd of geïrriteerd is.
Langdurige stress kan het zenuwstelsel negatief beïnvloeden, wat kan leiden tot symptomen van neuropathie, zoals tintelingen, gevoelloosheid en pijn. Dit gebeurt doordat stress de bloedtoevoer naar de zenuwen kan beperken en ontstekingen kan veroorzaken.
De reden hiervoor is dat wanneer je in bed ligt het bloed naar je hoofd stroomt.Dit extra bloed in je kaakgebied kan de druk en pijn verhogen, waardoor je de kiespijn nóg meer voelt. Bovendien is er 's nachts een stuk minder afleiding, waardoor je je gaat focussen op de pijn die je voelt.
Zenuwpijn kan komen door: Neuropathie, daarbij is er schade aan de zenuwen ontstaan door bijvoorbeeld ziektes aan de schildklier of nieren. Ook diabetes (type 1 of type 2) is een veelvoorkomende oorzaak van neuropathie. Een beknelde zenuw, dit komt voor bij carpaletunnelsyndroom.
Je voelt pijn in je been, gevoelloosheid en tintelingen. Soms verminderen je reflexen.
Tijdens de behandeling ligt u op uw buik onder een röntgenapparaat. Eerst zoekt de pijnspecialist de beknelde zenuw op die waarschijnlijk zorgt voor de pijn in uw been. Daarna wordt met een injectienaald verdovingsvloeistof rond de zenuw gespoten. Meestal doet dit niet echt pijn.
Welke behandeling is mogelijk? Gewone pijnstillers zoals paracetamol, aspirine of diclofenac werken niet goed bij neuropatische pijn. Medicijnen die de zenuw blokkeren of in de hersenen de verwerking van de pijnprikkel veranderen werken beter.