En wat er precies pijn doet? Je brein zelf niet. Er zitten geen uiteinden van gevoels zenuwen in je hersenen die een signaal van pijn kunnen oppikken en doorgeven aan het gebied in je brein dat pijn verwerkt. Als je met een stokje in je hersenen zou roeren of er een stuk uit- snijdt, dan voel je daar niets van.
Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de sensorische zenuwen. Deze sturen dan een signalen door naar de hersenen. De hersenen sturen dan signalen terug naar de spieren om te bewegen (bijvoorbeeld je hand wegtrekken van een kokende waterketel). Pijn begint dus bij de zenuwen.
Bepaalde gedachten, gevoelens, situaties of gebeurtenissen en je omgeving kunnen voldoende zijn om pijn op te roepen. Onbewust wordt een groot netwerk van zenuwcellen automatisch geactiveerd. Op hersenscans zien we dat dezelfde gebieden in de hersenen actief zijn als bij een lichamelijke beschadiging.
Grofweg bestaan er drie verschillende soorten pijn: Acute pijn of nociceptieve pijn. Neuropathische pijn of zenuwpijn. Chronische pijn of sensitisatiepijn.
Er is geen pijncentrum in het brein. Pijn is het gevolg van het activeren van een netwerk van verschillende regionen. Langdurige perifere nociceptieve input sensitiseert bepaalde hersenregionen die de verwerking van toekomstige nociceptieve input beïnvloeden.
Symptomen van neuropathische pijn
Er is sprake van pijnlijke gewaarwordingen zonder dat er een duidelijke pijnprikkel is. Dit is spontane pijn of hyperpathie. Er wordt pijn gevoeld van een prikkel die normaal geen pijn doet, bijvoorbeeld aanraken van de huid, uitvoeren van een bepaalde beweging, of van koude of warmte.
Pijn is (vaak) een signaal in uw lichaam dat ontstaat doordat er een beschadiging optreedt. Dit noemen we 'acute' pijn. Maar er hoeft niet altijd sprake te zijn van een beschadiging om pijn te hebben.
De pijn die uitgaat van huid, spierweefsel en bot wordt omschreven als scherp, dof, stekend of kloppend. Deze pijn wordt veroorzaakt door een beschadiging van de pijnzenuw zelf. Daardoor ontstaan er kortsluitingen en spontane prikkels in deze zenuw. Zenuwpijn voelt anders dan weefselpijn.
Bij zenuwpijn voelt u een tintelende, prikkelende, branderige pijn. U kunt heftige pijnscheuten hebben. Mensen beschrijven dit ook wel als 'elektrische' of 'schietende' pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
Bij pijn treedt een pijnprikkel op. Die prikkel gaat via de zenuwbanen naar de hersenen. Dat geeft ergens in het lichaam pijn. Dat kan brandend, stekend, bonkend of schrijnend aanvoelen.
Wanneer het lichaam een schadelijke stimulus detecteert, signaleren de pijnreceptoren in de hersenen deze om de dreiging te beoordelen en een bijbehorende actie in te zetten. In deze vorm is pijn niet gerelateerd aan gevoelens of emoties; het is gewoon een lichamelijke functie.
' Congenitale analgesie is, zoals de naam al doet vermoeden, een erg zeldzame aandoening. Dragers van deze (genetische) ziekte kunnen geen fysieke pijn voelen, waardoor ze vaak verwondingen oplopen zoals brandwonden, beenbreuken en andere blessures.
Probeer activiteiten te ondernemen die jouw gedachten afleiden van de pijn. Geef de pijn een minder belangrijke plek in je leven. Zoek een balans in jouw activiteiten. Te veel activiteiten achter elkaar kan vermoeiend zijn en zorgen voor meer pijn.
Angst en pijn: beide zijn waarschuwingssystemen
Angst en pijn zijn allebei waarschuwingssystemen van ons lichaam. Deze onbewuste systemen proberen ons de hele dag te waarschuwen voor bepaalde zaken. De systemen hebben het echter niet altijd bij het juiste eind en zijn vaak juist té beschermend.
De pijn komt uiteindelijk binnen bij de grote hersenen. De dieper gelegen hersendelen bepalen vaak je eerste reactie op de pijn. Gelukkig kunnen deze hersendelen ook signalen terugzenden naar het ruggenmerg die de pijnsignalen juist onderdrukken.
Fantoompijn is een normaal en veelvoorkomend verschijnsel na een amputatie. Na amputatie komt fantoompijn bij globaal 70% van de patiënten voor. Fantoompijn doet zich het meest voor in aanvallen die in ernst en frequentie kunnen verschillen, maar kan ook chronisch optreden en dus altijd aanwezig zijn.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
Zenuwpijn ontstaat door een beschadiging of irritatie van een zenuw. Bekende symptomen van zenuwpijn zijn heftige pijnscheuten, een brandend gevoel of krampen in de zenuw. De behandeling en diagnose van zenuwpijn is afhankelijk van de oorzaak en locatie van de klachten.
De belangrijkste klachten bij fibromyalgie zijn pijn, stijfheid en moeheid. Gewone bezigheden zoals huishouden, werken en sporten zijn daardoor soms moeilijk te doen. Soms is zelfs fietsen en wandelen te veel. Slapen gaat vaak slecht.
Die zeurende pijn geeft aan dat er sprake is van irritatie of misschien zelfs een ontsteking. Schouders zijn vatbaar voor blessures en andere problemen. Vaak ervaren fanatieke sporters schouderproblemen. Maar deze kunnen ook ontstaan door iets eenvoudigs als het maken van een verkeerde beweging.
Mogelijk oorzaken zijn overbelastingsletsels, sporttrauma, ongeval, verkeerde houding of onaangepast materiaal op de werkvloer. De pijnen kunnen ook te maken hebben met aandoeningen zoals artrose, reuma, fibromyalgie… Vrij vaak treedt spier- of beenderpijn op zonder enige reden, en verdwijnt die spontaan.
Wat is vaatpijn of vasculaire pijn ? Vasculaire pijn ontstaat op het moment dat lichaamsweefsel onvoldoende zuurstof krijgt ten gevolge van een afgenomen of verstoorde bloedsomloop.
Pijn waarschuwt het lichaam voor gevaar (bijvoorbeeld pijnlijke hitte van vuur) of verdere beschadiging (bijvoorbeeld pijn bij steunen op een gekneusde of gebroken voet) in het lichaam. Pijn is niet alleen lichamelijk onplezierig, maar heeft ook invloed op hoe we ons voelen.
Het model van Loeser
- De eerste cirkel = de (dreigende) verwonding waarin pijnprikkels omgezet worden in zenuwsignalen. - De tweede cirkel = de gewaarwording van pijn. - De derde cirkel = de pijnbeleving. - De vierde cirkel = het pijngedrag.
Oorzaken van chronische pijn
Chronische pijn kan het gevolg zijn van letsel, een operatie waarbij een zenuw beschadigd is, aandoeningen aan de wervelkolom zoals slijtage aan een tussenwervelschijf, of van andere oorzaken, waaronder (uitzaaiingen van) kanker.