Wonen in Italië zonder VOG Echter, als je van plan bent langer dan drie maanden in Italië te verblijven, moet je je registreren bij de lokale gemeente (Comune) en mogelijk andere documenten overleggen afhankelijk van je persoonlijke situatie.
Je mag maximaal 90 dagen in Italië verblijven in elke periode van 180 dagen, met je paspoort, dat meer dan zes maanden geldig moet zijn en minder dan 10 jaar oud, volgens de Italiaanse immigratieregels die van toepassing zijn op burgers van derde landen.
Amerikanen moeten een inreisvisum hebben dat moet worden verkregen bij een Italiaans consulaat voordat ze naar Italië komen, om langer dan drie maanden in Italië te blijven en een verblijfsstatus te krijgen . Deze procedure duurt enkele weken, dus het is raadzaam om ruim voor de vertrekdatum een aanvraag in te dienen.
Het type visum dat je nodig hebt om naar Italië te verhuizen, hangt af van je reden voor emigratie. Voor werk is er bijvoorbeeld een werkvisum nodig, terwijl studenten een studentenvisum moeten aanvragen. Als je naar It alië verhuist voor familiehereniging, is er een ander type visum vereist.
Langer dan 8 maanden buiten Nederland
Verblijft u in een periode van een jaar meer dan 8 maanden buiten Nederland? Dan moet u zich altijd uitschrijven bij uw gemeente in Nederland. Wanneer u dit niet doet, kunt u een boete krijgen. De 8 maanden hoeven niet aaneengesloten te zijn.
U heeft een verblijfsvergunning nodig als u langer dan 90 dagen in Nederland verblijft. En als u niet de nationaliteit heeft van een land van de Europese Unie (EU), Liechtenstein, Noorwegen, IJsland of Zwitserland. Vaak heeft u ook een machtiging tot voorlopig verblijf (mvv) nodig.
Zoals eerder vermeld, kunnen Britse burgers voor onbepaalde tijd in het buitenland wonen zonder dat dit gevolgen heeft voor hun status. Mensen mogen dus geen afstand doen van hun Britse staatsburgerschap als ze voor langere tijd buiten het Verenigd Koninkrijk in een ander land willen wonen.
Alle EU-burgers hebben recht op vrij verkeer, met toegang en verblijf in Italië voor een verblijf van maximaal 3 maanden . Er hoeven geen formaliteiten te worden vervuld.
Italië hoort bij de Europese Unie. Daarom kun je met een identiteitskaart (ID-kaart) of paspoort naar Italië reizen. Houd er rekening mee dat jouw paspoort of identiteitskaart nog minimaal geldig moet zijn tot de dag van terugkomst. Voor Italië heb je geen visum nodig.
U moet zich laten uitschrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP) als u in een periode van een jaar meer dan 8 maanden in het buitenland verblijft. Ook als u uw huis in Nederland aanhoudt, moet u zich laten uitschrijven uit de BRP.
U kunt zonder visum naar het Schengengebied reizen, waartoe ook Italië behoort, voor maximaal 90 dagen in een periode van 180 dagen . Dit geldt als u reist: als toerist.
De 90/180-dagenregel stelt dat elke buitenlandse onderdaan die de Schengenzone (elk land binnen het gebied) binnenkomt, maximaal 90 dagen binnen elke 180 dagen mag blijven . Op het eerste gezicht lijkt het een heel eenvoudige regel, maar het wordt vaak verkeerd begrepen en veel mensen blijven langer dan nodig, wat resulteert in sancties.
Kun je in twee verschillende landen ingeschreven staan? Het is mogelijk om in twee verschillende landen ingeschreven te staan als je in het buitenland gaat werken. Dit is echter afhankelijk van de wetgeving van de landen waarin je verblijft. Sommige landen staan dubbele inschrijving toe.
Hoe u langer dan 90 dagen in Italië kunt verblijven: visum voor lang verblijf (type D) Niet-EU-burgers die langer dan 90 dagen in Italië willen verblijven, moeten een aanvraag indienen voor het relevante nationale visum voor lang verblijf (type D) bij de Italiaanse diplomatieke vertegenwoordiging in hun land van herkomst of vaste verblijfplaats .
In de volgende situaties hebt u uw hoofdverblijf niet verplaatst: U verblijft langer dan 6 jaar voor studie in een andere lidstaat van de Europese Unie. U hebt langer dan 12 maanden verbleven in een van de Schengenlanden. En u bent niet langer dan 6 jaar buiten Nederland geweest.
De IRPEF is een progressieve belasting en tot 2022 worden de volgende belastingtarieven toegepast: tot 15.000 euro: 23%, van 15.001-28.000 euro: 27%, van 28.001-55.000 euro: 38%, van 55.001-75.000 euro: 41% en boven 75.000 euro: 43% . Met de publicatie van Wetgevend Besluit nr.
Het Italiaanse belastingsysteem is relatief gunstig voor buitenlanders die daar een tweede huis bezitten. Italië kent geen vermogensbelasting. En over een eventuele winst die u maakt bij verkoop van uw tweede huis in Italië hoeft u alleen belasting te betalen als u de woning korter dan 5 jaar in bezit hebt gehad.
Het verkrijgen van een permanente verblijfsvergunning in Italië
Na vijf jaar legaal verblijf en op voorwaarde dat aan de toelatingseisen is voldaan, kan een buitenlander een aanvraag indienen voor een permanente verblijfsvergunning, dat wil zeggen een EU-verblijfsvergunning voor langdurig ingezetenen (Permesso di soggiorno UE per soggiornanti di lungo periodo), die onbeperkt geldig is.
Er zijn drie manieren om het burgerschap in Italië aan te vragen; door Italiaanse ouders of grootouders of als je er geboren bent; door met een Italiaan te trouwen; of door er zelf een aantal jaren als inwoner te zijn.
Paspoortvereisten
Een geldig paspoort is een must. ETIAS-aanvragen vereisen een paspoort dat nog minimaal zes maanden geldig is na uw beoogde reisdatum.
Er is geen tijdslimiet voor hoe lang iemand buiten het land mag wonen en uitkeringen mag ontvangen. Ze blijven onbeperkt geldig zolang bewijsstukken van leven worden ondertekend en geretourneerd.
Kan ik mijn pensioen krijgen als ik in het buitenland woon? Persoonlijke of bedrijfspensioenen kunnen aan u worden uitbetaald, waar u ook woont . U hebt recht op ingebouwde jaarlijkse verhogingen op dezelfde manier als wanneer u in het VK zou wonen. Als u overweegt om naar het buitenland te verhuizen, zorg er dan voor dat u met uw pensioenregeling of -aanbieder praat voordat u verhuist.
Wat u moet regelen als u gaat emigreren, is afhankelijk van het land van bestemming. Denk in ieder geval aan belastingen, zorgverzekering, diploma's, beroepserkenning, pensioen en uitkering. Ook kunnen instanties in het buitenland om bepaalde documenten vragen.