De huisarts kan u een zalf voorschrijven. Die maakt het eelt zachter. Hierna kunt u de likdoorn afschaven of afschuren. Als dat niet lukt kan uw huisarts het ingegroeide eelt soms verwijderen met een mesje.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
Een likdoorn kan namelijk erg pijnlijk zijn. Je kunt de likdoorn laten verwijderen door een (medisch) pedicure, maar je kunt hier tegenwoordig ook zelf mee aan de slag.
Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
De plaatselijke verdoving begint al na enkele seconden te werken en duurt 2 tot 3 uur. Het wondje wordt niet gehecht. Alles bij elkaar duurt de behandeling ongeveer 20 minuten. Het kan zijn dat u enige napijn heeft.
Je kunt de likdoorn verweken (zacht maken) met warme voetbaden, eventueel met soda. Na het voetbad haal je voorzichtig de bovenste laag eelt eraf met een scherp mesje. Het dieper wegsnijden van het eelt kun je het beste aan een arts overlaten. Gebruik pleisters, zalf of tinctuur.
Last van je likdoorn en je wil deze zelf verhelpen? Ga dan niet aan de slag met likdoornpleisters met salicylzuur of te wel: mierenzuur! Dit etst de huid en kan voor nare wonden zorgen bij ondoordacht gebruik! Zoals de foto al aangeeft ontstaat er een weke plek in de huid.
Likdoorns kunnen erg vervelend en heel pijnlijk zijn, maar kunnen geen kwaad. Als de druk eraf is, gaan de klachten over. Bij mensen met diabetes kunnen likdoorns wel voor problemen zorgen. Door diabetes kunnen de bloedvaten en de zenuwen in uw voeten beschadigen.
Wanneer u te lang wacht met het in normale proporties terugbrengen van het eelt, kunnen er verhoogde drukpunten ontstaan. Hierdoor voelt het lichaam zich genoodzaakt om extra eelt aan te maken om deze plek te beschermen, tot er een pijnlijke likdoorn ontstaat.
Breng dan een likdoornpleister aan op de likdoorn. Het midden van de ring plaats je direct bovenop de likdoorn. Laat de pleister inwerken en verwissel de pleister na twee dagen. Na ongeveer vier dagen kun je de likdoorn veilig verwijderen.
De Wartner Likdoornpen bevat een hoge concentratie likdoorn/eelt verwijder gel. De TCA-gel zorgt voor het vervellen van de huid. Na het vervellen zal de likdoorn of eeltplek verdwijnen en nieuwe gezonde huid gevormd worden.
Om een likdoorn of eeltknobbel te verwijderen, kunt u deze insmeren met een zalf met salicylzuur of beplakken met een speciale likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur maakt eeltknobbels en likdoorns zachter, zodat u ze na een aantal dagen kunt afkrabben of voorzichtig kunt afschuren met een eeltvijl.
Er zijn eigenlijk geen verschillen tussen een likdoorn en een eeltpit, beide benamingen worden door elkaar gebruikt. Er is ook geen verschil tussen een likdoorn, eeltpit, clavus of eksteroog. Het draait hier allemaal om eelt dat door druk van buitenaf de voet ingroeit.
Een likdoorn is een hard, hinderlijk en pijnlijk puntje op de voet. Deze is meestal ringvorming met een klein, diep centrum. Het voelt aan als een scherp steentje in uw schoen.
Breng de likdoornpleister aan waarbij de likdoorn in het midden van de schuimrubberen ring valt. Vervang de pleister na 2 dagen. Na 4 dagen kan de, nu zachte, likdoorn worden verwijderd in een warm bad met zout of zeep. Herhaal indien nodig.
Droge huid, schilfering of psoriasis: gebruik dit medicijn zolang uw klachten voortduren. Overleg met uw arts hoe lang u het medicijn moet gebruiken. Als u het te lang en te vaak gebruikt of op te grote huidoppervlakken kan te veel salicylzuur in uw lichaam komen.
Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is gevoelig voor druk op de plek. Wat te doen bij een likdoorn? Likdoorns kunnen behandeld worden door de hoornlaag los te weken met salicylzuur.
Wat is een likdoorn (of eksteroog)?
Een likdoorn, ook wel eksteroog of clavus genoemd, is een eeltplek op je voet of tenen, waarbij het eelt door druk en/of wrijving wat naar binnen is gegroeid. Eigenlijk is het een kuiltje in de huid met eelt. De huid zelf lijkt geen verdikking te hebben.
Wat kan je behandelen met cryotherapie? Er kunnen heel wat huidprobleempjes behandeld worden met cryotherapie zoals: Hand- en voetwratjes (verruca vulgaris of verruca palmaris en verruca plantaris) Eeltpit, likdoorn, 'eksteroog' (clavus)
Een eeltpit of likdoorn kun je behandelen door de bovenste huidlaag los te weken met salicylzuur. Het plakken van een gelpleister, voor lange tijd, veroorzaakt dat de likdoorn verweekt en verdwijnt. De weke likdoorn kan door mij worden weggesneden om de pijn weg te nemen.
Pedicure wordt alleen bij diabetes vergoed vanuit de basisverzekering. De vergoeding is afhankelijk van je voetproblemen. Er zijn ook vergoedingen mogelijk vanuit de aanvullende verzekering, maar doorgaans alleen bij diabetes, reumatoïde artritis en andere bloedvatproblemen.
Is er een verwijzing nodig voor de Medisch Pedicure? Nee, er is geen verwijzing nodig om een medisch pedicure te bezoeken. Heeft u diabetes, reuma of een andere medische aandoening dan is een verwijzing van uw behandelend (huis) arts wel noodzakelijk. Zonder deze verwijzing krijgt u geen vergoeding.
De Latijnse benaming voor likdoorn is clavus. Verschillende namen dus voor iets wat eigenlijk niks meer is dan een opeenstapeling van eelt. Dat eelt drukt in je huid en zorgt zo voor een hele akelige pijn.