Bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap? Dan wordt u automatisch de juridische vader van de kinderen die worden geboren. Blijkt u niet de biologische vader van het kind? Dan kunt u een verzoek naar de rechtbank sturen om het vaderschap te ontkennen.
Zowel de vader als de moeder als het kind hebben de mogelijkheid om het door huwelijk ontstane vaderschap te ontkennen. Het feit dat de man niet de biologische vader van het kind is, is de enige grond voor ontkenning. De procedure om het vaderschap met terugwerkende kracht ongedaan te maken, gaat via de rechtbank.
Een ouder kan zijn kind in zijn testament onterven. Toch kan het kind dan een deel van de erfenis van zijn ouder opeisen. Dat deel is de legitieme portie waarop het kind altijd recht heeft. De legitieme portie bestaat alleen uit geld.
Je hebt recht op omgang met jouw kind als je in 'nauwe persoonlijke betrekking' tot je kind staat. Alleen het biologische vaderschap is daarvoor niet voldoende. Als enkel biologische vader zul je meer moeten bewijzen dan een juridische ouder om het omgangsrecht te verkrijgen.
U kunt de rechter vragen de erkenning van een kind te vernietigen.Dit kan alleen als u niet de biologische ouder bent. En er is sprake van een bijzondere situatie. U doet dan een verzoek tot vernietiging van de erkenning bij de rechtbank.
Vaderschap ontkennen bij de rechtbank
U kunt als juridische vader een verzoek indienen bij de rechtbank. Hiervoor heeft u een advocaat nodig. Ook de moeder en het kind kunnen een verzoek indienen.
U kunt de rechtbank vragen om het gezamenlijk ouderlijk gezag te beëindigen. Dit heet eenhoofdig gezag aanvragen. Dat doet u als u of uw (ex)partner niet meer beiden willen of kunnen zorgen voor uw kind(eren). Bijvoorbeeld na een scheiding of beëindiging van een geregistreerd partnerschap.
Wanneer de omgangsregeling voor de vader of moeder is vastgelegd door de rechter, is het weghouden van het kind zonder toestemming in strijd met de wet. Als de vader zijn kind niet mag zien van de moeder, of andersom, kan de ouder die wordt buitengesloten juridische stappen ondernemen.
Veel mensen denken onterecht dat de moeder altijd de meeste rechten heeft als het om de kinderen gaat. Tegenwoordig is het echter zo dat de vader in de meeste gevallen evenveel rechten heeft als de moeder.
Ouders kunnen hun kind nooit helemaal onterven. In een testament kunnen zij regelen dat hun kind niet van hen erft. Maar het kind houdt recht op de legitieme portie.
Dat kan als je schenkt met voorbehoud van vruchtgebruik. Je bent dan geen eigenaar meer, maar kan er wel blijven wonen. Als je binnen de drie jaar na de schenking overlijdt, wordt de schenking alsnog opgeteld bij de erfenis. Zo komt die in een hogere belastingschijf terecht en betaal je dus ook meer erfbelasting.
Een zoon kan aanspraak maken op het eigendom van de vader als de vader nog leeft, in dit geval nadat hij zijn opvolging heeft bewezen . Als het gaat om zelf verworven eigendom, geeft de wet de zoon geen recht om het eigendom van de vader te verwerven tijdens zijn leven, tenzij de zoon zijn bijdrage aan de verwerving van het eigendom kan bewijzen.
Als jij wél voor het kind wil en kan zorgen, dan ga je in gesprek met de instanties die betrokken zijn. Dat zijn Fiom, Pleegzorg of de Raad voor de Kinderbescherming. Het uitgangspunt is dat een kind het recht heeft om bij zijn vader en of moeder te mogen opgroeien.
Als de moeder een vaderschapstest aanvraagt, kan ze later van gedachten veranderen en de test weigeren . Als de rechtbank een vaderschapstest beveelt, kan de moeder niet weigeren. Als de moeder een door de rechtbank bevolen vaderschapstest weigert, is ze in minachting van de rechtbank en kan ze juridische consequenties ondervinden voor haar daden.
Geeft de moeder of het kind geen toestemming voor erkenning? Dan kunt u de rechter vragen om vervangende toestemming.
Vaders hebben dezelfde rechten . Vaders kunnen voogdij krijgen, net zoals moeders voogdijrechten kunnen krijgen. Als de ouder een actieve rol wil spelen in het leven van hun kind en voogdij wil hebben, moet de ouder contact opnemen met de juridische wereld en hulp krijgen.
Officiële handelingen namens kind
Bijvoorbeeld: uw kind inschrijven op een school;een paspoort aanvragen voor uw kind;toestemming geven voor een medische behandeling.
Alleen de rechter kan recht op omgang ontzeggen
De wet geeft aan dat alleen in uitzonderlijke gevallen dit recht van vader op een omgangsregeling kan komen te vervallen. Moeder kan niet zomaar een omgangsregeling van vader weigeren en het kind weghouden bij vader.
Volgens de wet hebben beide ouders recht op omgang met hun kinderen. Elke ouder heeft een plicht om mee te werken aan de omgang met de andere ouder van je kind. Alleen als er zwaarwegende redenen zijn, kan een rechter de omgang van een ouder met het kind ontzeggen.
o De hechtingsband tussen de coalitie-ouder en het kind kan te sterk zijn. o Er kan sprake zijn van parentificatie. Het Openbaar Ministerie beziet het niet naleven van de zorgregeling (als beide ouders gezag hebben) als onttrekking aan het wettelijk gezag. Dit is strafbaar.
De moeder heeft van rechtswege het gezag over een kind. Bij het weigeren van de moeder om medewerking te verlenen aan het aanvragen van gezamenlijk gezag, kan de vader een verzoek bij de rechtbank indienen. Onze advocaat personen- en familierecht bespreekt die procedure aan de hand van een recente uitspraak.
Bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap?Dan krijgen beide ouders samen gezag over een kind.Is dit niet zo, dan krijgt alleen de moeder automatisch gezag. Om gezag te krijgen of hebben, mag u niet jonger zijn dan 18 jaar, onder curatele staan of een geestelijke stoornis hebben.
Het is mogelijk het ouderlijk gezag te wijzigen. Echter is het niet mogelijk afstand te doen van een kind, tenzij u niet de biologische ouder blijkt te zijn. Het is mogelijk de banden te verbreken met een kind en het ouderlijk gezag te beperken, echter blijft het erfrecht en de onderhoudsplicht in stand.
Een kind wordt pas weggehaald door Jeugdzorg, als de kinderrechter daartoe beslist heeft. Er bestaat een Richtlijn Uithuisplaatsing die gaat over kinderen of jongeren die gedwongen of vrijwillig uit huis worden geplaatst. Hoe je als ouder omgaat met deze uithuisplaatsing verschilt van persoon tot persoon.