De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
Verreweg de meeste poliepen zijn goedaardig en zullen ook altijd goedaardig blijven. Poliepen kunnen echter onrustige cellen bevatten en op den duur uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: dikkedarmkanker. Deze poliepen worden ook wel adenomen of adenomateuze poliepen genoemd.
Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
Behandeling darmpoliepen
Wanneer een poliep zeer groot of kwaadaardig is (darmkanker) zal de chirurg een stuk darm moeten verwijderen tijdens een operatie in de buik.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
De uitslag van het kijkonderzoek van de darm (coloscopie)
Als er weefsel of een poliep is weggehaald bij het kijkonderzoek, dan wordt dit onderzocht in een laboratorium. Dat duurt meestal een week. U krijgt een nieuwe afspraak om de uitslag te bespreken. Zijn het 'goede' poliepen, dan zijn extra controles niet nodig.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
Ook de vormen van de tumoren verschillen. Een goedaardige tumor kenmerkt zich vaak door een ronde vorm. Een kwaadaardige tumor daarentegen groeit meer als een aardappel die begint uit te lopen. Deze 'sprieten' groeien door de wanden van omliggend weefsel en organen heen.
Kleinere poliepen (0 tot 2 cm) zijn af te knippen met een lasso of weg te snijden met stroom. Soms brengt de arts met een naald een vochtkussentje onder de poliep om deze veilig te kunnen verwijderen. In principe gaan alle verwijderde poliepen naar de patholoog voor onderzoek.
Als die jonger dan 60 jaar was, wordt aangeraden om iedere 5 jaar een coloscopie te laten doen. Een stoelgangsonderzoek lijkt dan niet voldoende te zijn. Als die ouder was dan 60 jaar, volstaat een controle om de 10 jaar.
Logopedie kan helpen om de stem beter te gebruiken en soms is een operatie nodig. Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Een poliep kan verdwijnen. De impact ervan op de baarmoeder: een fibroom kan de baarmoeder vervormen. Een poliep vervormt de baarmoeder niet.
T1c: de tumor is tussen de 1 en 2 centimeter groot. T2: de tumor is tussen de 2 en 5 centimeter groot. T3: de tumor is groter dan 5 cm. T4: de tumor is in de omliggende weefsels gegroeid.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Tijdens de operatie wordt uw bloeddruk gecontroleerd met een band om uw arm. De operatie duurt 30-60 minuten, afhankelijk van het aantal poliepen en de grootte ervan. Na afloop van de operatie gaat u naar de verblijfsruimte.
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
We onderscheiden in de dikke darm twee soorten poliepen: de hyperplastische poliepen, die zelden aanleiding geven tot kwaadaardigheid, en de adenomateuze poliepen, die wel kwaadaardig kunnen worden en evolueren naar kanker (carcinoom): adenoom-carcinoom sequentie.
Een coloscopie is een veilig onderzoek maar er kunnen soms complicaties optreden. De arts zal dit voorafgaand aan het onderzoek met je bespreken. De kans op een complicatie neemt toe als de arts tijdens het onderzoek een ingreep uitvoert. De meest voorkomende complicatie is een bloeding.
Daarom vindt onderzoek met sedatie altijd plaats in dagopname. U kunt dan eerst bijkomen voordat u na het onderzoek weer naar huis gaat. Hoe lang u in het ziekenhuis moet blijven hangt af van de hoeveelheid en het soort slaapmiddel. Dit kan variëren tussen 45 minuten en twee uur.
Dit kan ontstaan als de ontlasting te hard is. Elke keer als u poept, gaat dat scheurtje weer open en kan er een plasje bloed in de wc-pot komen. Ook diarree en het hebben van anale seks kan scheurtjes in de anus geven. Een ernstige maagdarminfectie kan de oorzaak zijn van diarree waar bloed bij zit.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.
Coloscopie. Met een coloscopie (kijkonderzoek van de dikke darm), bekijken we de darmwand met een endoscoop en zien we of er darmpoliepen aanwezig zijn. De endoscoop is een dunne flexibele scoop slang die via de anus de darm wordt ingeschoven. Tijdens dit onderzoek kunnen we poliepen direct verwijderen.
Vaak voelt de stem onvast. U heeft het gevoel dat 'er iets in de keel zit'. Hoe groter de poliep, des te erger de heesheid of schorheid is. De spreekstemhoogte is meestal ook lager, en hoge tonen geven bij het zingen problemen.