Het gezichtsvermogen van de grasparkiet is veel beter ontwikkeld dan dat van de mens. Daarnaast is zijn gezichtsveld veel groter, aangezien zijn ogen aan de zijkant van de kop zitten. Ze kunnen alle zijwaartse bewegingen waarnemen, waardoor hij zeer goed beseft wat er opzij en schuin achter hem allemaal gebeurt.
Re: het herkennen van hun baasje
Parkieten zullen je zeker herkennen, maar in zulke situaties raken ze in paniek en komen ze echt niet naar jou toe voor veiligheid.
Knuffelen is een duidelijke indicator dat je parkiet je leuk vindt en een band met je wil. Als je vogel zachtjes tegen je hand neust, rond klimt over je lichaam, je verzorgt en tegen je nek wrijft, dan weet je dat je parkiet je leuk vindt en zich veilig voelt bij je. Kijk naar de vleugels van je vogel.
Geluiden. Fluiten of praten betekent dat je vogel blij is in jouw huis. Wanneer je vogel erg vocaal is wanneer je de kamer in komt lopen, betekent dit dat jouw vogel blij is dat je thuis bent. Wanneer je vogel met zijn snavel klappert en spint, betekent dit dat je vogel met je wil spelen.
Parkieten zien een stuk minder goed in het donker. Ik denk dat je parkiet in de vroege ochtend, wanneer het begint te schemeren, gaat vliegen en niet als het nog donker is. Je parkiet slaapt wel, maar zo gauw het wat licht begint te worden, dan worden ze ook wakker. En doordat je de kooi open hebt, vliegt ie er uit.
Als het donker is slapen ze in de natuur en ook in de natuur zullen ze schrikken van, spinnen, muizen, rondlopende beesten. Ze vliegen dan op en door hun gedesorienteerd zijn vliegen ze gewoon ergens tegen aan. Daarom slaapt een parkiet altijd zo hoog mogelijk in een boom, of zo hoog mogelijk in een kooi.
Zet de kooi op een plaats waar de vogels gewend kunnen raken aan de aanwezigheid van mensen, maar niet in het midden van een drukke, lawaaiige ruimte. Dit zorgt voor stress bij uw parkieten. Zorg ervoor dat de kooi met een zijde aan een muur staat.
Het kan zijn dat je parkietje nog erg bang is en dat hij daarom trilt. Het beste is ook om hem eerst een tijdje met rust te laten, zodat hij kan wennen aan zijn omgeving. Als een parkietje ziek is, gaan ze meestal bol zitten.
De slaaphouding; tijdens de slaap rust de parkiet meestal op een voet. De andere voet wordt ingetrokken in de buikveren. De snavel verbergt hij in zijn licht uitstaande rugveren. De grasparkiet kan ook op beide voeten slapen.
Speeltjes als hondentouwen, kattenballetjes en houten speeltjes zijn net zo leuk voor je vogel als voor elk ander dier. Parkieten zijn vrij slimme dieren en de meeste zullen dan ook eerst even nadenken en hun nieuwe speeltje uit de kooi' kijken voordat ze de moed verzameld hebben om hun nieuwe speeltje te gebruiken.
Re: Rent heen en weer over zitstok
Let er wel op dat je hem geen aandacht geeft wanneer hij dit gedrag vertoont. Dan gaat hij denken dat wanneer hij dit doet, hij aandacht krijgt. Dus aandacht geven wanneer hij 'normaal' doet en negeren wanneer hij heen en weer loopt.
De veren tegen de nerven aaien kan irriterend zijn voor de vogel. Aai in de richting waarin de veren van nature liggen, of krab zachtjes heen en weer tussen de veren. Uiteindelijk, wanneer je vogel helemaal ontspannen is, kun je je een weg banen naar de achterkant van zijn kop en nek.
Soms klapperen ze opgewonden met hun vleugels, wat aantoont dat ze gezond en content zijn. Ze zullen het ook vaak doen na een lange rustperiode. Als ze wakker worden, moeten ze de nacht van zich afschudden en hun bloed weer in beweging krijgen, alsook hun vleugelspieren klaar om te vliegen maken.
Intelligentie. Kromsnavels zijn slim. Ze hebben een hoge intelligentie (afhankelijk van de soort is het vergelijkbaar met de intelligentie van kleuters). Dit maakt dat ze veel aandacht, afwisseling en een goede opvoeding nodig hebben.
Het gezichtsvermogen van de grasparkiet is veel beter ontwikkeld dan dat van de mens. Daarnaast is zijn gezichtsveld veel groter, aangezien zijn ogen aan de zijkant van de kop zitten. Ze kunnen alle zijwaartse bewegingen waarnemen, waardoor hij zeer goed beseft wat er opzij en schuin achter hem allemaal gebeurt.
Het houden van parkieten kan heel intensief zijn. Je moet dagelijks vers voer en verrijking geven om verveling tegen te gaan. Met veel geduld kan je ze handtam maken en een tijdje los laten vliegen binnenshuis. De dieren kunnen erg luidruchtig zijn.
Als het donker is geworden in de avond hangen we de doek half over de kooi zodat hij gewoon mee kan doen als hij dat wil en als hij niet wil kruipt hij zelf naar boven waar het donkerder is. Als we naar bed gaan hangen we de doek helemaal over de kooi.
Je moet je grasparkiet de kans geven om enkele keren per week een bad te nemen, vooral als je huis droog is. Door je vogel een bad te geven moedig je hem aan om zijn veren glad te strijken. Het helpt tevens om vuil en andere onzuiverheden van de veren van je vogel te verwijderen.
Grasparkieten zijn niet graag alleen – daarom is het beter om er twee te houden. In hun geboorteland Australië leven grasparkieten in een kleine of grote zwerm. Ze hebben een vaste partner, waarmee ze gewoonlijk hun hele leven lang samen blijven. Geef jouw parkiet een soortgenoot, zodat hij zich bij jou thuis voelt.
Bijten is zelfversterkend gedrag; dus gedrag dat voor de vogel op dat moment bevredigend is. Probeer daarom te vermijden dat je gebeten wordt. Leer de comfortafstand van je vogel kennen. Papegaaien en parkieten bijten vaak omdat hun eigenaars hun angsten negeren en zich aan hen opdringen.
Veel krijsen kan zijn omdat hij je aandacht wil. Als je wil dat hij minder gaat krijsen moet je hem negeren als hij krijst. Is hij opgehouden met krijsen en is hij weer mooi aan het fluiten of zit hij even rustig, dan geef je hem aandacht. Zo'n krijsbui is niet erg, het betekend dat je parkietje plezier heeft.
Parkieten maken allerlei geluiden: tsjirpen, kwetteren, fluiten, trilgeluiden en nabootsingen van geluiden die ze hebben opgevangen (zoals stemmen van mensen). Vaak zingen parkieten samen, om vast te stellen of alles goed is en iedereen veilig is. Zingen is altijd een goed teken.
Als de vogels thuis blijven moet er minstens elke dag iemand bij hen komen om vers water, voer en aandacht te geven, liefst twee maal per dag. Die moet ook kijken of ze zich normaal gedragen, goed eten en of alles in orde is.