Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Oorzaak miskraam
De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een afwijking in de chromosomen die toevallig is ontstaan bij de bevruchting van de eicel. Dit leidt tot een stoornis in de aanleg van de zwangerschap waardoor de zwangerschap niet verder kan groeien en wordt afgestoten.
Een miskraam (abortus) is het verlies van een niet-levensvatbaar embryo (vrucht). De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Meestal speelt hierbij een chromosoomafwijking die bij de bevruchting ontstaat een rol. Het embryo in aanleg is niet goed, groeit niet verder en wordt afgestoten.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap.
In welke weken komen miskramen met meest voor? Zo'n 90 procent van alle miskramen vindt plaats in de eerste 16 weken van de zwangerschap. En binnen deze periode valt 90 procent in de eerste 12 weken.
De oorzaak van een vroege miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Dit betekent dat het vruchtje niet in orde is. De natuur vindt als het ware een logische oplossing: het vruchtje groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Bij een zwangerschap is er een vruchtzakje en een embryo.
Factoren die de kans op een miskraam verhogen? De belangrijkste zijn: Een hogere leeftijd; hoe ouder je bent des te meer kans op een miskraam. Ongezonde leefstijl (roken en overgewicht); rokende vrouwen en vrouwen met overgewicht maken iets vaker een miskraam mee dan vrouwen die niet roken en geen overgewicht hebben.
Er zijn o.a. onderzoeken die laten zien dat stress tijdens de zwangerschap kan leiden tot een verminderde ontwikkeling van de hersenen van je baby. En ook kan een ontregelde hormoonspiegel later tot gedragsproblemen leiden bij je kind.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband) geen seks hebben (niks in de vagina) niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
Er treedt bloedverlies op en de vrouw ervaart buikkrampen. Het kan ook zo zijn dat je nog geen bloedverlies of krampen hebt gehad, maar dat er tijdens de eerste echo geconstateerd wordt dat het vruchtje niet meer in leven is. Wij als hulpverleners noemen dit een missed abortion.
Dat kan na een week, maar ook na een paar weken, met of zonder partner. Bespreek het ook als je last hebt van somberheid of angst. Het verschilt van vrouw tot vrouw wanneer je weer kunt beginnen met werken. Je kunt met de bedrijfsarts contact opnemen als de miskraam invloed heeft op je werk.
Wanneer op een echo een kloppend hartje is gezien (vanaf de 6e week), dan is de kans op een miskraam nog maar 1-3%! Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Bij bloedverlies in het begin van de zwangerschap eindigt 50% van de gevallen ook in een miskraam.
Een miskraam bij 6 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt een miskraam aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen weinig van een miskraam bij 6 weken en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Geen verband bekend. Je krijgt geen miskraam door sporten (bijvoorbeeld hardlopen of paardrijden) of stress. Seks (gemeenschap, orgasme) is niet schadelijk tijdens de zwangerschap en leidt niet tot een miskraam.
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Op de echo is geen kloppend hartje te zien
Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.
Bloedverlies is vaak het eerste teken van een miskraam. Meestal komt een miskraam binnen een aantal dagen op gang, soms duurt dit nog een week of zelfs een paar weken. Geleidelijk ontstaat krampende pijn in de baarmoeder en neemt het bloedverlies toe, zoals bij een hevige menstruatie.
Het vermogen van het menselijk embryo om zich in te nestelen, is namelijk vrij zwak. Men vindt weinig redenen waarom de innesteling mislukt. Dat kan te maken hebben met anatomische factoren in de baarmoederholte of met immunologische factoren. In elk geval kan men ze moeilijk evalueren en afweren.
Van alle zwangerschappen eindigt ten minste één op de tien in een miskraam. Waarschijnlijk ligt het werkelijke percentage hoger, zo rond de 15%. Als u één miskraam hebt meegemaakt, is de kans op herhaling in een volgende zwangerschap niet of nauwelijks verhoogd.
Als je ongeveer zes weken zwanger bent, kun je het hartje zien kloppen op een inwendige echografie. Je ziet dan een vruchtzakje met daarin het embryo met een klein knipperend stipje. In principe heb je vóór de zevende week geen echo's, alleen als daar medische redenen voor zijn, zoals een ivf-behandeling.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
De meeste miskramen in week 7 verlopen ongeveer als volgt. Het begint meestal met een beetje bloedverlies. Dit kan meerdere dagen plaatsvinden. Wanneer het in week 7 doorzet dan verloopt het vervolgens vaak met veel helderrood bloedverlies.