Er lijkt geen vast stramien te zijn hoe katten reageren op het verlies van een metgezel of een bepaalde tijdsduur waarbinnen hij dit doorloopt. Sommige katten doorlopen het hele proces in een paar dagen, anderen slaan de passieve fase gewoon over. Enkelen zijn weken uit hun gewone doen, en soms zelfs maanden.
Een kat die een soortgenoot verliest, kan behoorlijk van slag zijn. Dat kan zelfs gebeuren als ze elkaar niet konden luchten of zien. Er zijn ook verhalen bekend van katten die wegkwijnen als hun baasje overlijdt.
Let wel op dat je Simba vooral aandacht geeft op momenten dat hij niet miauwt om te voorkomen dat hij steeds meer gaat miauwen. Hoelang deze fase duurt is per kat verschillend. Het kan variëren van een paar dagen tot soms wel een paar maanden.
Rouwt mijn kat ook? Alle katten vertonen ander gedrag wanneer er een soortgenoot of mens wegvalt uit hun leven. De één toont zichtbare symptomen van rouw, terwijl de ander stilletjes haar verdriet verwerkt. Dit hangt af van de onderlinge band en hoe lang de kat met haar baasje of vriendje heeft samengewoond.
Ze kan nog zo schuldig kijken, maar zich schamen doet ze niet. Maar dat is een illusie, zegt Schilder. 'Als je hem met de hand van de tafel schuift, zal hij precies hetzelfde doen. ' Het dier kan zich niet schamen.
Onderzoek bewijst: katten voelen liefde voor hun baasje
Een onderzoek van de Amerikaanse Oregon State University in Corvallis wijst uit dat katten nauwer verbonden zijn met hun baasjes dan over het algemeen wordt gedacht.
De kat kan zijn eetlust verliezen, geen belangstelling meer hebben voor zijn omgeving of alleen maar zitten staren. Het dier lijkt depressief. De achtergebleven kat gaat ineens dingen doen die voorheen kennelijk niet konden.
Signalen van verlatingsangst kunnen zijn: Overdadig miauwen. Onzindelijkheid. Sloopgedrag.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Eenzaamheid zie je eerder terug bij een binnenkat. Leeft je kat deels buiten dan kan zij zelf bepalen hoeveel tijd zij besteedt met soortgenoten. Ook kan ze op straat aandacht vragen van passanten als ze daar behoefte aan heeft. Een binnenkat kan zich zelfs eenzaam voelen als er andere katten in het huishouden zijn.
Het kan allebei, 1 of 2 katten. Maar als je kat niet zo van andere katten houdt, is het verstandiger om haar alleen te laten en geen tweede kat in huis te halen. Katten uit hetzelfde nest kunnen wel goed samen, omdat ze van jongs af aan al aan elkaar gewend zijn.
Zich veilig voelen
Wanneer je kat op zoek is naar een slaapplaats, willen ze niet alleen comfort en warmte, ze willen ook een plek die veilig is en vertrouwd. En die plek ben JIJ! Geen gevaarlijke roofdieren kunnen hen schaden als jij daar bent. Zo kunnen ze in vrede ontspannen.
Katten hebben een interne klok die zeer nauwkeurig is, en ze “weten” gewoon wanneer het tijd is om te beginnen. Ze zijn ook goed in het oppikken van andere regelmatige indicatoren van de tijd, zoals vogelzang en daglicht.
Katten herkennen ons eerder aan onze stem en geur dan aan ons uiterlijk. Wie denkt dat alle katten het gezicht van hun 'baasje' herkennen heeft het mis. Ruim 46% van de katten in een onderzoek naar gezichtsherkenning, kon het gezicht van zijn eigenaar niet onderscheiden van andere gezichten.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
De meest voorkomende redenen waarom een kat bijt zijn uit pijn of medische problemen, angst, frustratie, verkeerd begrepen communicatie of spel.
Onderzoekers van de Engelse universiteiten Sussex en Portsmouth hebben wetenschappelijk aangetoond dat je aan katten kunt laten weten of je vriendelijk bent door te 'praten' met je ogen. De onderzoekers keken naar de zogenaamde 'slow blink' die, vertaald naar menselijke communicatie, gezien kan worden als een glimlach.
Er zijn tot op heden geen aanwijzingen dat katten complexe emoties zoals jaloezie, schuldgevoel of schaamte kunnen ervaren. Voor dit type emoties is namelijk zelfbewustzijn en inlevingsvermogen nodig.
Onderzoek tot op heden laat zien dat katten kunnen leren, dat doen ze op verschillende manieren maar voornamelijk via conditionering; het leggen van associaties en verbanden. Ze snappen ook dat iets dat uit het zicht is nog steeds bestaat (objectpermanentie, een belangrijke cognitieve mijlpaal voor kinderen).
Een groep Zweedse onderzoekers (Erikson 2017) heeft het gedrag van katten in reactie op afwezigheid van de eigenaar wél in een thuissituatie bestudeerd. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat katten wel degelijk blij zijn hun eigenaar weer te zien (en misschien zelfs te missen) na een periode van afwezigheid.
Katten kunnen niet verliefd worden op mensen, op andere katten, op speciale plekken of op levenloze voorwerpen. Ze voelen geen liefde, en ze ervaren niet het gevoel voor iets of iemand te vallen. In plaats daarvan gaan ze het onderwerp van hun genegenheid waarderen.
Gemiddeld heeft de mens een zichtscherpte van 20/20. De visuele scherpte van een kat fluctueert tussen 20/100 tot 20/200. Ofwel: een kat moet op ongeveer 6 meter van een object zijn om te kunnen zien wat een mens van 30 tot 40 meter afstand kan zien.