Op basis van de summiere omschrijving in de wet zou een huisarts dus kunnen besluiten, als daar een medisch dwingende noodzaak toe is en de patiënt niet in staat wordt geacht 'tot een redelijke waardering van zijn/haar belangen ter zake', tot een opname onder dwang.
Wanneer het in de thuissituatie echt niet meer gaat en er sprake is van een crisissituatie, kan worden besloten om iemand vrijwillig of gedwongen te laten opnemen. Maakt iemand zelf de keuze voor een opname, dan noemen we dat een vrijwillige opname.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Als u vrijwillig bent opgenomen, kunt u niet gedwongen worden tot een behandeling waar u niet mee instemt. Als zou blijken dat er geen alternatieven zijn, kunt u zelf besluiten om weg te gaan, of het ziekenhuis kan besluiten om u te ontslaan.
Eenpersoonskamer groot (Elim): 1.151,58 euro. Eenpersoonskamer klein: 1.049,58 euro. Tweepersoonskamer: 210,90 euro. Het gaat hier over het bedrag (remgeld, honoraria en kamersupplement) dat je zelf dient te betalen na tussenkomst van het ziekenfonds.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Als je last hebt van ernstige depressies, kan opname een uitkomst zijn. Zo'n opname komt meestal pas in zicht als andere behandelingen geen verbetering brengen. Opname in een Kliniek of op de Psychiatrische Afdeling van het ziekenhuis komt het meest voor.
Wat gebeurt er als u opgenomen bent? Als u grote psychische problemen hebt is het soms nodig dat we u opnemen. Samen kijken we hoe u op dit moment van uw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar uw sterke en uw zwakke punten en kijken samen wat de beste behandeling voor u is.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Daarvoor hebben het CIZ en de rechter een medische verklaring nodig. Hierover nemen we contact met u op. Een onafhankelijke arts ziet uw familielid en kijkt of (onvrijwillige) opname geschikt kan zijn. Deze arts stelt dan de medische verklaring op.
Stel dat je naaste niet meer thuis kan blijven wonen. Bijvoorbeeld omdat hij een gevaar is voor zichzelf of voor anderen. Wat gebeurt er als hij niet opgenomen wil worden? Er zijn twee vormen van gedwongen opname: via rechterlijke machtiging (rm) en via inbewaringstelling (ibs).
Bij een crisisopname is er sprake van een gevaar voor de eigen gezondheid of van die van anderen, een opname is dan een gedwongen opname.
In volgende gevallen is het mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname of 'collocatie': iemand gedraagt zich zo agressief dat er ernstig gevaar is voor anderen in de omgeving. iemand brengt zijn eigen gezondheid en veiligheid zeer ernstig in gevaar. er is sprake van een 'geestesziekte'.
Een crisisopname duurt maximaal 14 aaneengesloten dagen. Tijdens uw verblijf bekijken we samen met u of en welke vervolgzorg er nodig en mogelijk is.
Klinische zorg is zorg waarbij een patiënt of cliënt opgenomen wordt in een behandelsetting. Je zal dus voor een bepaalde periode niet thuis zijn en verblijft dan in een kliniek. In de tijd dat je de klinische zorg ontvangt, slaap je dus ook niet thuis.
Een opname op de gesloten afdeling (Unit I) kan nodig zijn wanneer begeleiding door bijvoorbeeld huisarts, psycholoog of psychiater niet genoeg is en er tijdelijk een veilige, gestructureerde omgeving nodig is. Op de gesloten unit ligt de nadruk van de opname op veiligheid, structuur en/of bescherming.
Dit kan op verschillende plaatsen: In een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, in een herstellingsoord, bij een therapeutische gemeenschap of bij een instelling voor verslavingszorg. Als je wordt opgenomen ben je dag en nacht in de instelling.
Als je depressief bent is het belangrijk dat je dit met je werkgever bespreekt. En samen met de bedrijfsarts onderzoekt hoe ernstig je klachten zijn en wat het beste is om te doen. Misschien niet doorgaan met depressief thuis werken, maar even helemaal stoppen en wat rust nemen en daarna weer rustig op gaan bouwen.
De helft van alle mensen met een depressie is hersteld na een drietal maanden, al dan niet met professionele hulp. Duurt de depressieve periode erg lang of word je sterk beperkt in het aanhouden van je normale dagelijkse bezigheden, roep dan zeker hulp in. Contact opnemen met je huisarts is een goede eerste stap.
U voelt zich triest voelen of hulpeloos, tot niets in staat. Het lukt niet meer om ergens nog plezier aan te beleven, u verliest interesse in onderwerpen en het is lastiger om zich te concentreren. Andere gevoelens die vaak voorkomen bij depressies zijn prikkelbaarheid, of juist een dof en leeg gevoel van binnen.
de gewone procedure: belanghebbenden (zoals familieleden of een huisarts) kunnen een verzoek indienen bij een vrederechter, samen met een medisch verslag om iemand gedwongen te laten opnemen. Vervolgens verschijn je voor een vrederechter die hier verder over beslist. Dit gebeurt in een minderheid van de gevallen.