De diagnose burn-out wordt doorgaans gesteld door je behandelende arts, meestal je huisarts. Ook al geldt een burn-out medisch gezien niet als aparte ziekte, toch heeft je arts hele specifieke richtlijnen voor het stellen van de diagnose.
De huisarts of bedrijfsarts zal dan beoordelen of het inderdaad om een burn-out gaat. Het kan ook gebeuren dat ze je doorverwijzen naar iemand anders, zoals een praktijkondersteuner (POH-GGZ), een psycholoog of een psychiater. Je bespreekt dan wat je kunt doen om van je burn-out te herstellen.
Uw huisarts kan in één of meer gesprekken herkennen of u een burn-out heeft. Ook informatie van uw partner of familie is hierbij nuttig. Soms geeft de huisarts u een vragenlijst. Dit helpt mee om vast te stellen of u een burn-out heeft.
De term burn-out is geen officiële diagnose.
Als je vermoedt dat je een burn-out hebt, kun je het beste eerst naar de huisarts gaan voor een definitieve diagnose. Veel symptomen van een burn-out, zoals de extreme vermoeidheid, kunnen ook andere medische oorzaken hebben en de huisarts kan deze voor je uitsluiten door bij voorbeeld bloedonderzoek te doen.
Je voelt je lichamelijk en geestelijk uitgeput: letterlijk opgebrand. Je raakt je grip op de situatie kwijt en krijgt klachten die veel effect hebben op je dagelijks leven. Een burn-out is niet alleen een psychisch probleem, maar burn-outklachten zijn ook duidelijk te voelen en merken in je lichaam.
Gemiddeld duurt een burn-out negen maanden, dit wil zeggen, je bent negen maanden op ziekenkas. Van je burn-out af raken kan echter jaren duren. Het gaat hier om gemiddelden. Dit betekent dat er werknemers zijn die na een maand gaan werken en dat er mensen zijn die drie jaar van hun job weg blijven.
Welke therapievormen we vaak gebruiken bij het behandelen van een burn-out zijn: cognitieve gedragstherapie, oplossingsgerichte therapie, hartcoherentie en mindfulness. Veel opties dus, zo krijg je altijd de best passende hulp bij je burn-out.
Vaak is er al tussen 2 en 3 maanden sprake van stress symptomen en klachten. Het gevolg is een gevoel van uitputting en niet kunnen functioneren in het werk. Herstel vanuit een overspannenheid ligt gemiddeld tussen de 2 – 8 weken.
Bij een burn-out bent u opgebrand. Dit komt doordat u met heftige en emotioneel uitputtende situaties te maken heeft gehad of doordat u langdurig bloot heeft gestaan aan te veel stress. Hierdoor krijgt u klachten als vermoeidheid, moeite met slapen en somberheid.
De eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je dus al snel 12 tot 15 weken bezig om te herstellen. Belangrijk om op te merken is dat de totale herstelduur per persoon sterk kan verschillen.
Ook psychische klachten zoals een burn-out, overspannenheid of depressie kunnen leiden tot arbeidsongeschiktheid. Of je in aanmerking komt voor een uitkering en hoeveel je krijgt, hangt af van de mate van arbeidsongeschiktheid. Wie minder dan 35 procent arbeidsongeschikt is, heeft helemaal geen recht op een uitkering.
Depressie is nog ingrijpender dan een burn-out. Een depressie heeft invloed op heel je leven en op jou als gehele persoon. Je ziet nergens nog de zin van in, je verliest alle interesse en je wilt je volledig terugtrekken. Een depressie kan helemaal losstaan van situaties die je eventueel stress bezorgen.
Uw huisarts of de praktijkondersteuner (poh-ggz) begeleidt u bij uw herstel. U komt één keer in de 2 tot 4 weken op het spreekuur. U kijkt samen welke problemen u kunt oplossen. U kijkt ook naar de manier waarop u met spanning (stress) omgaat.
Het gevolg van het langdurig negeren van de signalen is uiteindelijk totale uitputting en vermoeidheid, die vaak gepaard gaat met een groot aantal lichamelijke klachten (zoals hyperventilatie, hartkloppingen, maag- en darmklachten, paniekaanvallen, vergeetachtigheid, concentratieproblemen, slecht slapen en hoofdpijn).
Denk je dat je last hebt van een burn-out? Ga dan als eerst naar je huisarts of je bedrijfsarts. Deze stelt vast of je een burn-out hebt. Een burn-out valt gelukkig goed te behandelen.
De duur van burn-out herstel
Hoe ernstiger en hoe langer het verloop van een burn-out, hoe langer de duur van het herstel meestal is. Een eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je gemiddeld gezien dus al snel 12 tot 15 weken bezig met herstellen.
Een succesvolle terugkeer naar het werk vergt inspanning van werknemer en werkgever. De duur van een burn-out verschilt per individu. Gemiddeld pakken mensen met een burn-out na 55 tot 100 dagen langzaam de draad weer oppakken.
In een eerste periode blijft je werkgever je loon uitbetalen: dat is het gewaarborgd loon. Houdt je arbeidsongeschiktheid langere tijd aan, dan krijgt je een vervangingsinkomen. Dat wordt uitbetaald door je ziekenfonds, op basis van je verplichte ziekteverzekering.
De begrippen burn-out en overspannen worden vaak door elkaar gehaald. Maar iemand die overspannen is, heeft nog geen burn-out.Overspannenheid is het voorstadium van een burn-out. Van een burn-out is pas sprake als iemand langer dan 6 maanden last heeft van spanningsklachten.
Er gebeurt meer om je heen dan dat je kunt verwerken waardoor je raakt overprikkeld. Door deze stress kun je vaak niet goed slapen, waardoor je vermoeid raakt. Deze vermoeidheid is vervolgens weer de oorzaak van verminderde concentratie. Zo kom je terecht in een vicieuze cirkel die lastig te doorbreken is.
Soms lukt het om (gedeeltelijk) te blijven werken. Soms is het nodig om even helemaal niet te werken. Bespreek dit met uw werkgever en de bedrijfsarts. Neem ook altijd contact op met de bedrijfsarts als uw klachten komen door problemen op het werk.