Als uw aambeien niet vanzelf overgaan door meer water te drinken, vezels te eten en te bewegen, kan uw huisarts u verwijzen naar het ziekenhuis. Daar doet de chirurg op de polikliniek een lichamelijk onderzoek. Vaak kunnen we dan direct de aambeien behandelen. Meestal zullen we de aambeien afbinden.
Afhankelijk van uw situatie verwijdert de chirurg 1 of 2 aambeien via de klassieke methode of met een zogenoemd circulair nietapparaat (PPH-behandeling). Meer informatie over deze behandelingen leest u in de folder 'Aambeien: graad 3 en 4, behandeling met een operatie'.
De klachten die aambeien geven, kunnen namelijk ook voorkomen bij andere ziektebeelden of afwijkingen. Bij aanhoudende klachten van aambeien kan de huisarts ervoor kiezen om een aambeienzalf, andere medicatie of een vezelpreparaat voor te schrijven. In zeldzame gevallen wordt gebruik gemaakt van een operatieve ingreep.
De behandeling doet geen pijn, maar geeft wel even een vervelend gevoel. De aambeien worden afgekneld door het rubberen bandje en sterven binnen enkele dagen af. U kunt hierbij nog wat bloedverlies hebben.
Een getromboseerde aambei is een uitgerekt adertje bij de anus waarin een klein en ongevaarlijk bloedstolsel zit. Het adertje rekt uit, zwelt op en is hierdoor pijnlijk. Een getromboseerde aambei kan zich aan de binnen of aan de buitenkant van de anus bevinden. Soms ontstaan er meer bloedstolsels.
Aambeien sterven na 5 tot 10 dagen af. Ze verlaten uw lichaam met de ontlasting, samen met de elastiekjes. Het wondje geneest met een klein litteken. Dit duurt ongeveer 3 tot 4 weken.
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
Aambeienzalf of -crème tegen jeuk en pijn
Kies dan voor een crème of zalf met de werkzame stof Zinkoxide. Zinkoxide zorgt ervoor dat de huidirritatie vermindert en de aambei verschrompeld. Het is belangrijk dat je de zalf of crème na elke ontlasting aanbrengt rondom de anus. Gebruik hiervoor een vingercondoom.
Soms is het een rode bult. Die kun je met een beetje vaseline op je vinger zelf voorzichtig terugduwen voorbij de kringspier. Dan komt de doorbloeding weer op gang en verdwijnen de pijn en de aambei. In sommige gevallen komt hij de eerstvolgende keer dat je moet poepen weer naar buiten.
Je kan hierdoor een pijnlijke, bloedende anus krijgen. Aambeien ontstaan vaak door veel en hard persen, bijvoorbeeld tijdens het poepen of tijdens de bevalling. Aambeien zijn vaak hinderlijk, maar relatief onschuldig. Iedereen (jong en oud, man en vrouw) kan aambeien krijgen.
De meeste aambeien kun je behandelen met een crème die de aambeien doet krimpen en die jeuk en irritatie bestrijdt. Met een meer vezelrijk dieet kun je constipatie voorkomen, wat vaak een veelvoorkomende oorzaak van aambeien is. In sommige gevallen kan het nodig zijn om aan te vullen met zetpillen.
Prik nooit aambeien door en knijp ze niet uit. Wanneer de aambei terug naar binnen is gedrukt, zal deze over het algemeen minder klachten geven, maar let op: dit is geen langdurige oplossing. Heb je last van uitpuilende aambeien? Maak dan een afspraak bij je huisarts.
Na de behandeling aambeien afbinden
Een vrij groot percentage van de op deze wijze behandelde patiënten kan last krijgen van enigszins onaangename gevoelens. Zoals pijn, loze aandrang en gevoel van een zwelling ter plekke, onmiddellijk na de ingreep. Dit houdt meestal tot meer dan drie dagen aan.
Raadpleeg altijd je huisarts als je anale bloedingen hebt. Ze kunnen namelijk ook een andere oorzaak hebben (bv. kloof, fistel, maag-darmbloeding, darmkanker). Een correcte diagnose bij bloedverlies is daarom belangrijk.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.
Soms gaan ze vanzelf weg, soms ook niet. Ze kunnen uitwendig (aan de buitenkant) of inwendig (aan de binnenkant) of zowel uit- als inwendig zitten. Uitwendige aambeien herkent u als een zacht, pijnlijk bultje of uitstulping aan de buitenkant van de anus.
Voorbeelden zijn vaseline-cetomacrogolcrème of zinksulfaatvaselinecrème. Zinksulfaat werkt ook licht samentrekkend en laat de aambei iets verschrompelen. Ook zinkoxidezetpillen kunnen worden gebruikt bij jeuk en irritatie bij aambeien. Zetpillen zijn geschikt bij aambeien die naar buiten komen.
Stress kan voor spijsverteringsproblemen en overbelasting zorgen. Als gevolg daarvan kunnen aambeien ontstaan. Probeer daarom stress te voorkomen of zo veel mogelijk te verminderen. Elke vorm van oefening en lichaamsbeweging zorgt al voor stressvermindering.
Ook andere ziektes kunnen klachten geven die lijken op anuskanker. Bijvoorbeeld aambeien of een kloofje in de buurt van de anus. Deze aandoeningen komen veel vaker voor dan anuskanker en gaan meestal vanzelf over. Lees over symptomen bij anuskanker.
Als u last heeft van uitgebreide aambeien, kan een hemorroidectomie een mogelijkheid zijn. Bij deze operatie snijdt de chirurg het overtollige weefsel weg. Na deze operatie heeft u een wondje - of meerdere wondjes - die voor het grootste gedeelte in de anus liggen.
De eerste twee tot drie dagen na de operatie kunt u last hebben van een onaangenaam en pijnlijk gevoel. Bij pijn kunt u pijnstillers zoals paracetamol gebruiken. Ook een warm zitbad kan de pijn verlichten. Meestal kunt u binnen één of twee dagen uw werkzaamheden weer hervatten.
Het is mogelijk om aambeien lokaal te behandelen met aambeien producten zoals verzachtende crèmes en suppo's. Zo is er Trianal en Scheriproct (met cortisone) en Cose Anal zalf (zonder cortisone). Het wordt aangeraden geen aambeienzalf met cortisonen te smeren bij bloedende aambeien.
Sudocrème: sommige mensen zeggen dat dit goed werkt tegen aambeien. In de praktijk blijkt dit echter slechts voor een enkeling te gelden. De zalf is hier ook zeker niet voor ontwikkeld.
Een getromboseerde aambei is ongevaarlijk. Het bloedstolsel kan zich niet verspreiden naar een ander deel van het lichaam of elders in het lichaam schade aanrichten.