'Goed' in de zin van goed voor je verhaal. Een goede antagonist stuwt je protagonist voort; hij is immers per definitie degene die voor de obstakels zorgt; hij dwarsboomt je hoofdpersonage in het bereiken van zijn doel en dwingt hem zo telkens een andere oplossing te vinden.
Een antagonist is een tegenstander of tegenspeler. De aanduiding komt al sinds de Klassieke Oudheid vooral voor in de toneelwereld. In het klassieke toneel werd de hoofdpersoon of eerste speler de protagonist genoemd; traditioneel is dat de held. De antagonist is zijn tegenspeler en soms zijn directe rivaal.
Dat de antagonist niet per se een mens hoeft te zijn, betekent dat er naast een natuurkracht meerdere opties openliggen voor potentiële 'slechteriken': het kan een dier zijn, iets technologisch (robots of iets anders AI-achtigs) of een bovennatuurlijke kracht (een alien, demon of god).
In de klassieke strijd tussen goed en kwaad is de protagonist gewoonlijk de 'held' van het verhaal en de antagonist is, of vertegenwoordigt, de kwade genius of de 'slechterik'. De antagonist van het verhaal probeert het de protagonist moeilijker, of onmogelijk, te maken zijn doel te bereiken.
Een antagonist hoeft overigens geen mens te zijn. Het kan bijvoorbeeld ook een natuurfenomeen zijn waartegen de hoofdpersoon moet vechten. Daarnaast zijn er bijfiguren. Het doel van bijfiguren is dat zij de hoofdpersoon in een bepaald perspectief plaatsen.
De antagonist is het personage wiens doel lijnrecht tegenover dat van de protagonist staat. Hij is diens tegenstander. En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is de antagonist niet per se een slechterik. Overigens kan ook je protagonist de schurk in je verhaal zijn - áls er een schurk is.
Harry Potter
Hij is de ultieme vertegenwoordiger van het kwaad en wordt gezien als de aanvoerder van de Duistere Zijde. Daarmee is hij de antagonist van onder anderen Harry Potter en Albus Perkamentus. Voldemort was op Zweinstein de leerling Marten Vilijn jr.
De antagonist is de tegenstander en/of de tegenspeler. Door beide te definiëren, geef je jezelf belangrijke handvatten om een verhaal te ontwikkelen. Andersom gezegd, zonder een hoofdrolspeler en een tegenstander/tegenspeler te kiezen, wordt het heel lastig om een aansprekend verhaal te vertellen.
Iets wat het tegenovergestelde van elkaar doet heet een antagonist. Een voorbeeld hiervan zijn spieren in je bovenarm. Als je je arm buigt worden de biceps kort en dik maar de triceps worden juist langen en dun.
Vijandigheid (aspect van antagonisme): aanhoudende of frequente boze gevoelens; woede of prikkelbaarheid als reactie op kleine wrok en beledigingen; kwaadaardig, wraakzuchtig gedrag.
Er kunnen ook meerdere antagonisten in een werk zijn die elk op een bepaald moment in de weg van de protagonist staan.
Agonisten zijn stoffen die binden aan een receptor en die het effect van de lichaamseigen stof nabootsen. Antagonisten zijn stoffen die binden aan een receptor en die de werking van de receptor blokkeren.
De term held van het verhaal wordt ook vaak in neutrale betekenis gebruikt voor hoofdpersoon in het algemeen. De antagonist is de tegenpool van de protagonist. Deze verzet zich actief tegen het bereiken van de doelen van de protagonist. Hij vertegenwoordigt een tegenwerkende kracht in het conflict.
Een relatie wordt als antagonistisch geformuleerd als verschillende betekenissen van het zelf onverzoenbaar zijn. Het is de perceptie van de beelden van onszelf die de ander op ons projecteert, die een voortdurende limiet leggen op de mogelijkheid tot constructie van een compleet en gesloten zelf.
Wanneer verschillende elementen elkaar tegenwerken, noemen we dit een 'antagonistische werking'. Dit antagonisme wordt omschreven als een situatie waarin stoffen niet bij elkaar passen en dus worden afgestoten.
De tritagonist werd door Sophocles in de 5de eeuw als derde personage in het drama geïntroduceerd als veroorzaker van het conflict. Later werd de tritagonist een personage in een literair werk dat tussen de protagonist of hoofdpersoon en diens tegenspeler of antagonist in staat.
Antagonisme (versus vriendelijkheid): Manipulatief gedrag, onbetrouwbaarheid, grandiositeit, aandacht zoeken, ongevoeligheid, vijandigheid. Ongeremdheid (versus consciëntieusheid): Onverantwoordelijk gedrag, impulsiviteit, afleidbaarheid, riskant gedrag, rigide perfectionisme.
Een agonist kan zijn: Agonistische spier, een spier die een agonistische, meestal buigende beweging veroorzaakt. Deze beweging is tegenovergesteld aan de antagonistische, strekkende beweging. Agonist (biochemie), een signaalmolecuul dat bij binding aan een receptor een biologisch proces activeert.
De soorten spieren en de werking ervan:
De antagonist doet dus het tegenovergestelde van de deelnemer (agonist), waaruit blijkt dat de antagonist meestal de spier is die zich strekt terwijl de tegengestelde spier zich samentrekt. De synergist: Deze spier helpt de agonist met het verrichten van de beweging.
Protagonist (van het Grieks protagonistes (πρωταγωνιστής); de hoofdrolspeler) is het personage waar het verhaal van een film, toneelstuk of boek om draait. In een klassieke vertelling gaat het meestal om een personage of een koppel, maar in andere media kunnen dit meerdere personages zijn.
Een personage in een toneelstuk of musical is de rol die door een acteur of actrice wordt gespeeld. Het woord personage stamt af van het Latijnse woord persona, dat 'masker' betekent. Heel vroeger droegen acteurs in toneelstukken ook vaak maskers.
Een flat character (type of statisch personage) is in een roman, verhaal, scenario of toneelstuk een vlak, niet uitgediept personage. Zijn tegenhanger, het round character, (dynamisch personage) maakt wel een karakterontwikkeling door en heeft een complexere persoonlijkheid.
Delphini werd in het geheim geboren in Villa Malfidus vóór 1998 als kind van Bellatrix van Detta en Heer Voldemort. Op 2 mei 1998 werden beide ouders gedood in de Slag om Zweinstein.
Hij heeft nooit meer geïnformeerd naar zijn zoon en heeft hem ook maar één keer gezien. Dat was op de avond dat Marten Asmodom Vilijn oftewel Voldemort naar het huis van zijn vader en grootouders ging en de Avada Kedavra vloek gebruikte om hen alle drie te doden.
Zijn uiterlijk wordt beschreven als lang, slank, bebaard en oud. Harry Potter kent hem als de barman van de Zwijnskop, maar lijkt niet te weten dat hij de broer is van Albus.