En hoewel aambeien veel vaker voorkomen dan kanker is het verstandig om toch even naar de huisarts te gaan, zeker als er sprake is van bloedingen. Aambeien zijn opgezette aderen rond de anus en in het rectum. Die kunnen geïrriteerd raken en jeuken, pijn doen of bloeden. Bij kanker gaat het om ongebreidelde celgroei.
Anuskanker, of het anuscarcinoom, is een zeldzame kwaadaardige aandoening die is ontstaan uit cellen in het anale kanaal. De anus bestaat uit een inwendig en een uitwendig deel. Tumoren die zijn ontstaan uit cellen van het uitwendige deel zijn officieel huidtumoren, en geen anustumoren.
Ook door veel zitten, weinig bewegen, het uitstellen van toiletbezoek en overgewicht kunt u aambeien krijgen. Ten slotte ontstaan aambeien vaak tijdens een zwangerschap of bevalling (persen). Ongeveer de helft van de bevolking heeft weleens last van aambeien. Aambeien zijn niet gevaarlijk.
Als uw aambeien niet vanzelf overgaan door meer water te drinken, vezels te eten en te bewegen, kan uw huisarts u verwijzen naar het ziekenhuis. Daar doet de chirurg op de polikliniek een lichamelijk onderzoek. Vaak kunnen we dan direct de aambeien behandelen.
Een getromboseerde aambei is een uitgerekt adertje bij de anus waarin een klein en ongevaarlijk bloedstolsel zit. Het adertje rekt uit, zwelt op en is hierdoor pijnlijk. Een getromboseerde aambei kan zich aan de binnen of aan de buitenkant van de anus bevinden. Soms ontstaan er meer bloedstolsels.
Aambeien sterven na 5 tot 10 dagen af. Ze verlaten uw lichaam met de ontlasting, samen met de elastiekjes. Het wondje geneest met een klein litteken. Dit duurt ongeveer 3 tot 4 weken.
Ook andere ziektes kunnen klachten geven die lijken op anuskanker. Bijvoorbeeld aambeien of een kloofje in de buurt van de anus. Deze aandoeningen komen veel vaker voor dan anuskanker en gaan meestal vanzelf over. Lees over symptomen bij anuskanker.
Aambeien zijn meestal onschuldig en gaan in de meeste gevallen vanzelf over. Om klachten te voorkomen of aan te pakken is het belangrijkste om er voor te zorgen dat je stoelgang regelmatig is en de ontlasting zacht. Dit kun je doen door: Voldoende te drinken: minimaal 1,5 tot 2 liter per dag.
In de meeste gevallen is dit een goedaardig gezwel. Een poliep kan tijdens de ontlasting naar buiten komen. Dit zorgt ervoor dat het op een aambei lijkt. Een anale poliep blijft aan de binnenkant zitten terwijl een aambei aan de buitenkant van de anus blijft zitten als deze eenmaal aan de buitenkant zit.
Stress; Stress kan voor spijsverteringsproblemen en een overactieve bekkenbodem zorgen. Daardoor kunnen aambeien ontstaan.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.
Thuis behandeling aambeien
Het is dus risicovol om zelf uit te proberen. Wat moet je wel doen? Een belangrijk advies vanuit artsen (en de maag-lever-darm stichting) is je poep zacht houden en regelmatig naar de wc te gaan.
Vermijd zeep en vochtig toiletpapier waar alcohol of parfum in zit, omdat dit jeuk en irritatie verergert. Soms kan de pijn verminderen door uitgezakte hemorroïden voorzichtig naar binnen te duwen.
Probeer de anus slap te laten en de billen te ontspannen; richt de druk op de anus. Komt de ontlasting echt niet, terwijl u wel aandrang heeft, dan is het aan te raden van het toilet af te gaan en ongeveer tien minuten intensief te bewegen (wandelen, huishoudelijke taken).
Theranal is een van de meest gebruikte geneesmiddelen bij inwendige en uitwendige aambeien. Theranal verlicht snel de symptomen van aambeien zoals jeuk, pijn en irritatie èn zorgt dat de aambeien krimpen. Uiteindelijk zullen de aambeien verdwijnen.
De aambei moet vervolgens zelf genezen. Bij jeuk en irritatie kunt u zinksulfaatvaselinecrème rond de anus smeren. Heeft u vooral veel last van pijn dan kunt u beter lidocaïne-vaselinecrème gebruiken. De crème vormt een verzachtend laagje op de huid rond de anus.
Heb je last van grote, uitwendige aambeien die na een toiletbezoek naar buiten blijven hangen? Dat kan vervelende klachten geven, zoals jeuk, irritatie en pijn. Deze uitwendige, uitpuilende aambeien kun je in dat geval voorzichtig terugduwen met de vingers. Prik nooit aambeien door en knijp ze niet uit.
Bloedverlies uit de anus kan echter ook komen door een ontsteking, een poliep of een tumor in jouw darm. Ga daarom altijd naar de huisarts bij bloed in de ontlasting. De huisarts kan vaststellen of aambeien de oorzaak zijn of dat verder onderzoek nodig is om andere aandoeningen uit te sluiten.
Bij graad III of IV aambeien kan een aambei knel komen te zitten en dan stolt het bloed dat er in zit op. Deze aambei is vaak bedekt door de huid en heeft als verschijnselen: pijn, zwelling, is vaak boonvormig en blauw doorschemerend.
Een getromboseerde aambei, ook wel trombose aambei genoemd, is een uitwendige bloedprop die aan de anus hangt. Het is, net als een 'gewone' aambei, een stukje vlees dat daar niet hoort te zitten. Een getromboseerde aambei is een pijnlijke, rood-paarse bult bij de anus die hard aanvoelt.
Aambeien verdwijnen in de meeste gevallen vanzelf, waardoor het onnodig is om ze zelf te verwijderen. Zelf aambeien verwijderen kan leiden tot meer klachten en complicaties. Drink voldoende water, beweeg voldoende en eet voldoende vezelrijk voedsel.
Als er geen duidelijke oorzaak voor de jeukklachten is, adviseren we de anus te behandelen met een crème of een zalf, zoals sudocrème, zinkzalf of barrièrecrème. Deze middelen zijn vrij verkrijgbaar bij de drogisterij of apotheek.
Door tijdig de aambeien te behandelen kan dikwijls een cryptitis, en bij uitbreiding een abces, vermeden worden: dus beter voorkomen dan het risico te lopen op een mogelijk fistelvorming.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.