Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.
Bloedverlies uit de anus door aambeien of scheurtjes verdwijnt vaak vanzelf als u ervoor zorgt dat uw ontlasting zacht blijft en u niet meer hoeft te persen of hoesten. Is de oorzaak van het bloedverlies niet duidelijk? Dan is verder onderzoek nodig.
Daarom is het bij bloedende aambeien, of bloed bij de ontlasting, altijd belangrijk dat u even naar de huisarts gaat. Dat is vaak een grote stap, maar huisartsen zien veel mensen met aambeien. En de huisarts kan u doorverwijzen naar het ziekenhuis als er verder onderzoek nodig is.
Ongeveer de helft van de bevolking heeft weleens last van aambeien. Aambeien zijn niet gevaarlijk. Artsen noemen aambeien ook wel hemorroïden.
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
Soms is het een rode bult. Die kun je met een beetje vaseline op je vinger zelf voorzichtig terugduwen voorbij de kringspier. Dan komt de doorbloeding weer op gang en verdwijnen de pijn en de aambei. In sommige gevallen komt hij de eerstvolgende keer dat je moet poepen weer naar buiten.
Ook andere ziektes kunnen klachten geven die lijken op anuskanker. Bijvoorbeeld aambeien of een kloofje in de buurt van de anus. Deze aandoeningen komen veel vaker voor dan anuskanker en gaan meestal vanzelf over. Lees over symptomen bij anuskanker.
Anuskanker, of het anuscarcinoom, is een zeldzame kwaadaardige aandoening die is ontstaan uit cellen in het anale kanaal. De anus bestaat uit een inwendig en een uitwendig deel. Tumoren die zijn ontstaan uit cellen van het uitwendige deel zijn officieel huidtumoren, en geen anustumoren.
Als uw aambeien niet vanzelf overgaan door meer water te drinken, vezels te eten en te bewegen, kan uw huisarts u verwijzen naar het ziekenhuis. Daar doet de chirurg op de polikliniek een lichamelijk onderzoek. Vaak kunnen we dan direct de aambeien behandelen.
Thuis behandeling aambeien
Het is dus risicovol om zelf uit te proberen. Wat moet je wel doen? Een belangrijk advies vanuit artsen (en de maag-lever-darm stichting) is je poep zacht houden en regelmatig naar de wc te gaan.
Prik nooit aambeien door en knijp ze niet uit. Wanneer de aambei terug naar binnen is gedrukt, zal deze over het algemeen minder klachten geven, maar let op: dit is geen langdurige oplossing. Heb je last van uitpuilende aambeien? Maak dan een afspraak bij je huisarts.
Aambeienzalf of -crème tegen jeuk en pijn
Kies dan voor een crème of zalf met de werkzame stof Zinkoxide. Zinkoxide zorgt ervoor dat de huidirritatie vermindert en de aambei verschrompeld. Het is belangrijk dat je de zalf of crème na elke ontlasting aanbrengt rondom de anus. Gebruik hiervoor een vingercondoom.
Soms gaan ze vanzelf weg, soms ook niet. Ze kunnen uitwendig (aan de buitenkant) of inwendig (aan de binnenkant) of zowel uit- als inwendig zitten. Uitwendige aambeien herkent u als een zacht, pijnlijk bultje of uitstulping aan de buitenkant van de anus.
De meeste aambeien kun je behandelen met een crème die de aambeien doet krimpen en die jeuk en irritatie bestrijdt. Met een meer vezelrijk dieet kun je constipatie voorkomen, wat vaak een veelvoorkomende oorzaak van aambeien is. In sommige gevallen kan het nodig zijn om aan te vullen met zetpillen.
Stress kan voor spijsverteringsproblemen en overbelasting zorgen. Als gevolg daarvan kunnen aambeien ontstaan. Probeer daarom stress te voorkomen of zo veel mogelijk te verminderen. Elke vorm van oefening en lichaamsbeweging zorgt al voor stressvermindering.
Aambeien kunnen bloedverlies, jeuk, pijn of een branderig gevoel aan de anus veroorzaken. Als aambeien naar buiten zakken, kan dit een drukkend en pijnlijk gevoel geven. Het kan dan aanvoelen alsof er iets uit jouw anus komt en je kunt moeite hebben met het afvegen na het poepen.
Hieronder vind je de belangrijkste verschillen tussen een aambei en een puist: Een puist veroorzaakt geen anale jeuk, een aambei wel. Met een puist heb je geen ongemak bij het ontlasten terwijl een problemen met de ontlasting één van de meest voorkomende klachten van aambeien zijn.
Een anale poliep is een steelvormig aangroeisel in of bij de anus. Een anale poliep is meestal een goedaardige tumor of gezwel. Een anale poliep kan aan de buitenkant van de anus zitten of tijdens de ontlasting naar buiten komen en lijkt daardoor vaak op een aambei.
Bij een endeldarmverzakking is de endeldarm verzakt. De endeldarm stulpt meestal eerst inwendig in zichzelf en kan, in een verder gevorderd stadium, helemaal naar buiten komen. Dat kan tijdens het persen optreden, maar ook spontaan. In ernstige gevallen is de darm niet meer terug te duwen.
Een getromboseerde aambei is ongevaarlijk. Het bloedstolsel kan zich niet verspreiden naar een ander deel van het lichaam of elders in het lichaam schade aanrichten.
Aan de binnenkant van de anus zit een netwerk van aders. Als deze aders zijn opgezwollen, stulpen ze vaak uit. Een aambei ziet er dus uit als een uitstulping en heeft de vorm van een kussen. Soms zijn aambeien zo gezwollen dat ze naar buiten puilen.
Theranal is een van de meest gebruikte geneesmiddelen bij inwendige en uitwendige aambeien. Theranal verlicht snel de symptomen van aambeien zoals jeuk, pijn en irritatie èn zorgt dat de aambeien krimpen. Uiteindelijk zullen de aambeien verdwijnen.
De arts brengt met een rubberen bandje het uitgezakte slijmvlies weer iets naar binnen in uw anale kanaal. Er is geen verdoving nodig. De behandeling doet geen pijn, maar geeft wel even een vervelend gevoel. De aambeien worden afgekneld door het rubberen bandje en sterven binnen enkele dagen af.