Nee, de verhuurder kan de huurprijs niet zomaar verhogen. De huurprijs mag wel geïndexeerd worden: dat wil zeggen dat die wordt aangepast aan hoe duur het leven op dat moment is.
Sinds 1 juli 2022 mag uw verhuurder de huur verhogen met: maximaal 2,3%, als de (kale) huur € 300 of meer per maand is. maximaal € 25, als de (kale) huur lager is dan € 300 per maand. Dat is hoger dan 2,3 %.
Vanaf 1 mei 2021 mag een verhuurder: niet meer huurverhoging vragen dan het maximum; geen nieuw huurcontract aanbieden met een hogere (kale) huur voor uw huurwoning; niet de huur opzeggen als u niet instemt met een hogere huur.
In de wet staat dat voor drie jaar de huren in de vrije sector jaarlijks mogen worden verhoogd met een maximum van inflatie + 1% (2022: 2,3% inflatie + 1%). Dit geldt voor 1 mei 2021 tot 1 mei 2024. Het inflatiepercentage wordt jaarlijks berekend met gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).
Maar in 2022 stijgt de huur maar liefst tot € 1 002,25. Een toename van ongeveer € 67 per maand vergeleken met vorig jaar.
Als de huurder de indexatie weigert of vergeet toe te passen, beschikt de verhuurder over een termijn van één jaar om een rechtsvordering op te starten. De termijn van één jaar begint op de dag van de verzending van de aangetekende brief aan de huurder. Na deze termijn is de zaak verjaard.
Je bent niet verplicht om jaarlijks de huurindexering te volgen. Al raden experten binnen de verhuursector dit niet meteen aan. Zij waarschuwen voor een financiële bittere pil, zowel voor huurder als verhuurder. Door jaarlijks een indexverhoging door te voeren, spreid je de kosten voor je huurders.
De huurprijs mag maximaal eenmaal per jaar worden verhoogd. Er zijn twee uitzonderingen: 1) In het eerste jaar mag op de vaste huurverhogingsdatum een huurverhoging plaatsvinden. 2) Na een woningverbetering mag een extra huurverhoging plaatsvinden (woningverbetering is niet hetzelfde als onderhoud).
Eén keer per jaar mogen wij de huren met een bepaald percentage verhogen. De overheid bepaalt met hoeveel procent we de huur maximaal mogen verhogen. De Woningstichting moet dit jaar de huurprijs verhogen om de kwaliteit van de woningen en in de wijken te behouden en te verbeteren.
U maakt bezwaar bij uw verhuurder met een bezwaarschrift. Is de verhuurder het niet eens met uw bezwaar? Dan moet de verhuurder naar de Huurcommissie stappen. Of u maakt bezwaar door de huurverhoging niet te betalen.
Zoek een huurwoning in de vrije sector. Dit is een woning met een maandelijkse huur boven € 763,47. Dit is de huurgrens in 2022. U vindt vrije sector woningen bijvoorbeeld bij de woningcorporatie.
Met de beoogde ingangsdatum van voorliggend wetsvoorstel, 1 januari 2023, zal per 1 januari 2023 een maximaal huurverhogingspercentage bij ministeriële regeling vastgesteld kunnen worden. Tot 1 januari 2023 is de jaarlijkse huurverhoging in de vrije sector maximaal 3,3% (2,3% inflatie + 1 procentpunt).
Het indexeren van de huur mag één keer per jaar gebeuren. Wanneer dat is, ligt ook vast: u doet dit op de datum waarop het huurcontract startte. Begon u te verhuren op 1 november 2020, dan kan u op 1 november 2021 de huurprijs indexeren. Let op: u mag dat doen, maar het is geen verplichting.
Uw verhuurder mag niet zomaar de huur opzeggen van uw woning. Dat kan alleen met een goede reden. Bijvoorbeeld omdat u geluidsoverlast geeft. Het maakt niet uit of u een vast huurcontract heeft.
Een hogere huurverhoging voor huurders met een hoger inkomen
Voor huishoudens met een hoger middeninkomen mag de huurverhoging maximaal € 50 zijn. Voor huishoudens met een hoog inkomen mag de huurverhoging maximaal € 100 zijn. De hogere huurverhoging mag worden toegepast vanaf een bepaald inkomen.
Populair percentage inkomen naar woonlasten
Er is een populaire regel die zegt dat je zo'n 30 procent van je maandinkomen kwijt kan zijn aan huur, om nog genoeg geld over te houden voor andere vaste lasten, leuke dingen en een goede spaarbuffer.
Indexatie van de huurprijs
Een eerste uitzondering is de indexering van de huurprijs, die overigens normaal in het huurcontract wordt opgenomen. Indexering van het huurcontract is gebaseerd op de stijging van de kosten voor levensonderhoud van de verhuurder, die wordt berekend door een gezondheidsindexcijfer.
Op de website van de Huurcommissie kun je een huurprijscheck doen. Hiermee bereken je zelf in een paar stappen hoeveel punten jouw huurwoning waard is en hoeveel je aan huur kunt vragen (als je een woning hebt beneden de sociale huurgrens).
Basishuurprijs: de huurprijs die de huurder en verhuurder bij het afsluiten van het contract overeengekomen zijn (zonder eventuele lasten). Nieuwe indexcijfer: de index van de maand die voorafgaat aan de verjaardag van de inwerkingtreding van de overeenkomst.
Nee, de verhuurder kan de huurprijs niet zomaar verhogen. De huurprijs mag wel geïndexeerd worden: dat wil zeggen dat die wordt aangepast aan hoe duur het leven op dat moment is.
Formule voor de berekening van de huurindexering
Via een berekening bekom je een coëfficiënt waarmee de basishuurprijs vermenigvuldigd moet worden om de geïndexeerde huurprijs te berekenen. Vermenigvuldig dus de basis- of starthuur met de nieuwe index en deel deze vervolgens door de startindex.
Een verhuurder kan de huurprijs niet zomaar verhogen. Er moet altijd een schriftelijk huurverhogingsvoorstel aan voorafgaan. De huurder moet het voorstel uiterlijk twee maanden voor de ingangsdatum van de huurverhoging ontvangen.
De groeivoet van de zgn. 'gezondheidsindex' - die onder meer gebruikt wordt bij de berekening van de indexering van lonen, sociale uitkeringen en huurprijzen - zou in 2022 gemiddeld 9,1% en in 2023 7,0% bedragen, tegenover 2,01% in 2021 en 0,99% in 2020.
In 2022 is het indexeringspercentage 1,9%.
De voorlopige eerst gepubliceerde indexpercentages voor de indexering vanaf januari 2022 zijn: Cao-loonindex (Cao lonen per maand incl. bijzondere beloningen) 2,1% Consumentenprijsindex (CPI, alle huishoudens) 2,7%