Asbest vergaat in de loop der tijd. Het bindmiddel wordt aangetast, of vergaat helemaal.
Met het verstrooien van de as wordt het lichaam als het ware teruggeven aan de natuur. De plaats waar de as verstrooid is, krijgt geen markering met bijvoorbeeld een steen met een naam, bloemstuk, foto's …. De plek zélf is de herinnering. En de natuur bepaalt hoe de plek zich ontwikkelt.
De as valt helemaal uit elkaar, in microscopisch kleine deeltjes, misschien wel tot op het niveau van atomen, als het genoeg tijd en ruimte heeft. In de lucht en in (zee)water gaat dat beter en sneller dan in de grond. In de grond wordt as opgenomen door de aarde. Planten kunnen er dan voedingsstoffen uit halen.
Na de uitvaart moet de as van de overledene 1 maand in het crematorium blijven. Daarna krijgt u de asbus mee.
De as van iemand die gecremeerd is mag worden verstrooid op het daartoe door de gemeente aangewezen strooiveld of boven open zee (art. 66a Wet op de lijkbezorging). Maar ook mag de nabestaande die de zorg voor de asbus op zich heeft genomen zelf een 'dierbaar' plekje zoeken voor de verstrooiing.
Ja, zo'n urn kun je - net als een verfpot - openen door een schroevendraaier onder de rand van het metalen deksel te plaatsen.
Mag je overal as uitstrooien? Nee het is niet overal toegestaan om as uit te strooien. U kunt de as uitstrooien op een daarvoor bestemd strooiveld van het crematorium. Als u de as op een zelf gekozen locatie wilt uitstrooien, dan hebt u daar in sommige gevallen toestemming voor nodig.
12-04-2022. In de wet staat beschreven dat de asbus een maand na de dag van het afscheid in het crematorium blijft staan. Dit is omdat de as beschikbaar moet zijn voor justitieel onderzoek, maar ook zodat nabestaanden de tijd hebben om een weloverwogen keuze te maken voor de asbestemming.
De opdrachtgever van de crematie is de persoon die de bestemming van de as aangeeft, maar daarbij rekening moet houden met de wens van de overledene en de (o.a. financiële) mogelijkheden. Er is geen eigenaar*.Uw gemeente heeft de opdracht gegeven voor de crematie.
Antwoord: Geachte heer, U hoeft niets te zeggen bij de verstrooiing van as van een vreemde. Het ligt meer voor de hand dat de familie dat doet, als zij dat op prijs stelt.
In principe beslist de persoon die de crematie heeft geregeld wat er met de asresten gebeurt. Het komt voor dat nabestaanden het oneens zijn over de bestemming van de as. De wachttijd geeft hen de kans eventuele meningsverschillen uit te praten. Lukt dat niet, dan doet de rechtbank hier uitspraak over.
Er zijn tal van mogelijkheden. Zo kan je een mooie urn uitkiezen en de as thuis bewaren, een urn laten bijzetten in de urnengallerij of columbarium van het crematorium, de urn laten begraven of de as laten verwerken in een mooi sieraad. Daarnaast is het natuurlijk ook mogelijk om de as uit te strooien.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!)
As mag namelijk niet zomaar worden uitgestrooid in de natuur. "Er zitten stoffen in as die niet goed zijn voor de grond en de natuur", legt De Vries uit.
Een sterke, veerkrachtige natuur is van groot belang voor de mens. De natuur geeft bijvoorbeeld frisse lucht, drinkbaar water en grond- en voedingsstoffen.Bovendien beschermt de natuur mensen tegen ziekten, droogte en extreem weer en slaat CO2 op.
Natuur heeft een positieve invloed op je gezondheid. Frisse lucht, bewegingsruimte en even ontsnappen aan de vele prikkels van het dagelijkse leven; natuur biedt ons rust, ontspanning en ontstresst. Als je buiten bent in de natuur beweeg je meer en is er een grotere kans dat je mensen ontmoet.
3. Na de crematie blijft er as over. Het klinkt misschien raar, maar wist je dat 'as' eigenlijk niet de juiste benaming is voor wat er over blijft van het lichaam na een crematie? Over het algemeen gebruikt iedereen de term as, maar hetgeen wat er daadwerkelijk overblijft na een crematie zijn de 'gecremeerde resten'.
Na het overlijden begint in feite al direct het ontbindingsproces. Dit ontbindingsproces gaat in de eerste weken heel snel. Wat uiteindelijk doorgaat tot ongeveer tien jaar na de begrafenis. Het proces gebeurt door bacteriën die altijd al aanwezig zijn in het lichaam en een rol spelen bij de spijsvertering.
Vrijwel direct verandert de dode van kleur. Het bloed trekt weg, de huid wordt vaalbleek en slap. Omdat het hart het bloed niet meer rond pompt, zakt het bloed naar de laagst gelegen lichaamsdelen, de billen en de rug. Op sommige plekken waar het bloed zich verzamelt, ontstaan paarse lijkvlekken (livor mortis).
De as na crematie heeft een grijsachtige kleur met witte accenten. Deze witte stukjes zijn botfragmenten. Omdat de as na crematie veelal bestaat uit botten van het lichaam dat verbrand werd.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Het is de vakkennis van de uitvaartondernemer om te beoordelen of er een onwenselijke verkleuring of geur optreedt en zo ja, hoe die eventueel bestreden kan worden. In het algemeen is het zo dat een overledene die goed gekoeld is, dat vaak 10 dagen kan doorstaan. U hoeft zich op voorhand geen zorgen te maken.
De hoeveelheid as die overblijft na een crematie is afhankelijk van de dichtheid van de botten. Vet en vocht verdampen namelijk. Voor volwassen mannen is dit ongeveer 3,5 liter.Voor volwassen vrouwen is dit ongeveer 3 liter.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Als uw zus de papieren voor de crematie heeft getekend, is zij de enige die de as mag ophalen, tenzij zij u schriftelijk machtigt.