Het vlees van de zalm, ongeacht de herkomst – gekweekte of wilde zalm – is roze omdat de vis een carotenoïde antioxidant opneemt uit voedsel. Carotenoïden zijn een van nature voorkomende groep pigmenten die kleur geven aan het weefsel van een resem organismen.
Verse zalm hoort een felroze of oranje kleur te hebben. Als je zalm een fletse, doffe kleur heeft, dan is hij waarschijnlijk bedorven.
Deze wilde vis is van nature donkerder, waardoor het roder kleurt.” Wilde zalm kleurt van nature roder dan kweekzalm uit Europa. Roze zalm is met name afkomstig uit Europa en wordt niet in het wild gevangen, maar gekweekt. De Europese variant is bleker – en dus rozer – van kleur.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
Er is onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van PCB's in wilde zalm en gekweekte zalm. In de meeste studies is gevonden dat gekweekte zalm hogere waarden van PCB's, organische pesticiden, dioxines en andere giftige stoffen bevat dan wilde zalm.
Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie.
Het vlees van de zalm, ongeacht de herkomst – gekweekte of wilde zalm – is roze omdat de vis een carotenoïde antioxidant opneemt uit voedsel. Carotenoïden zijn een van nature voorkomende groep pigmenten die kleur geven aan het weefsel van een resem organismen.
Hoeveelheid eiwit in zalm:
24 gram. in 1 moot (120 gram)
De zalm is een vis die in het begin van de 20e eeuw bijna uitgestorven is in Nederland. Tegenwoordig komer er weer kleine aantallen van deze soort voor in de grote rivieren, dankzij de verbeterde waterkwaliteit en passages.
Gezond visje
In principe maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, vis uit de diepvries en vis in blik zijn allemaal goed voor je. Voor je gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij gezouten vis moet je denken aan gerookte zalm, gerookte paling of ansjovis.
Hij heeft wat kleine zwarte vlekjes in de buurt van de zijlijn. De staartvin is licht gevorkt en de aarsvin heeft 13 tot 18 stralen, hij is relatief grof geschubd en de bek is voorzien van kleine scherpe tandjes. De dieren in paaikleed zijn door de rode kleur onmiskenbaar.
Rauwe zalm is over het algemeen veilig om te eten, en heel gezond. Zelfs gezonder dan gerookte of gebakken zalm, omdat het meer voedingsstoffen zoals omega 3-vetzuren bevat. En dat is onder andere goed voor je bloeddruk, hart en bloedvaten.
De winnaar
De gerookte zalm van Boni kwam als overwinnaar uit de bus. Eervolle vermelding voor de zalm van Albert Heijn die maar een tiende van een punt minder scoorde.
Omdat voorverpakte gerookte vis lang bewaard kan worden, kan de listeria-bacterie zich daar makkelijk in vermenigvuldigen tot schadelijke hoeveelheden. De listeria-bacterie kan gevaarlijk zijn voor je baby. Als je de gerookte vis eerst goed verhit (boven de 75 °C), is het wel veilig. Je doodt dan namelijk de bacteriën.
Zalm is een erg gezonde eiwitbron. Het zit bomvol omega 3 en levert belangrijke mineralen. Deze stoffen kunnen onder andere bijdragen aan een gezond hart, het beschermen van je lichaamscellen, een slank lichaam en sterke botten en spieren.
Zo zou je tonijn als fitness voeding kunnen beschouwen. Immers, de voedingswaardes van tonijn komen in grote lijnen erg overeen met kipfilet. Het grote verschil is dat tonijn goede vetten bevat, waar je als fanatieke sporter niet zonder kunt.
Wanneer de zalmmoot als vlokken ut elkaar valt, is-ie perfect gaar en moet hij zo snel mogelijk van het vuur af. Wanneer je de moot door zou bakken, wordt-ie steeds droger. Het is daarom belangrijk om je zalmmoot nooit verder dan medium te bakken. Wanneer hij medium gebakken is, is hij het sappigst en lekkerst.
De salmonellabacterie vermeerdert zich wanneer producten niet voldoende gekoeld worden of bij bereiding niet goed worden verhit. Het invriezen van met salmonella besmette producten houdt de vermeerdering tegen, maar doodt de bacterie niet.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
De opvolger van de haring is gezond vanwege haar hoge gehalte omega 3 vetten en de vele vitamines die de zalm bevat. Wel is er een verschil tussen wilde zalm en gekweekte zalm. Wilde zalm, die vooral garnalen en planktonkreeftjes eet, is gezonder dan gekweekte vis.
Het verschil in calorieën
Door het verschil in voeding, is wilde zalm veel minder vet dan kweekzalm en daardoor bevat wilde zalm ook significant minder calorieën. Het verschil is ook echt wel groot te noemen.
Gekweekte zalm is minder voedzaam
De natuur doet het het beste. Bepaalde wilde zalm soorten bevatten ongeveer 130 calorieën minder dan gekweekte vis. Wilde zalm bevat half minder vet, drie keer meer vitamine A en acht maal meer vitamine D per 100 gram. Gekweekte vis bevat ook 3 keer meer verzadigde vetten.