Je kunt hydrocefalus krijgen als je van allebei je ouders het foutje erft. Dit heet autosomaal recessieve overerving.
Hydrocefalus/waterhoofd kan hersenletsel tot gevolg hebben, als complicatie van een bloeding, letsel, ontsteking of tumor. Dit kan leiden tot neurologische (lichamelijke), emotionele, gedragsmatige en/of verstandelijke beperkingen.
Hydrocephalus (waterhoofd) ontstaat door een verstoorde circulatie van liquor (hersen- en ruggenmergsvocht) in het hoofd.
Soms is hydrocefalus aangeboren en soms ontstaat het later in het leven, bijvoorbeeld door een infectie of hersenbloeding. De oorzaak van een aangeboren hydrocefalus is vaak een vernauwing van de verbinding tussen de derde en vierde hersenkamer. Een hydrocefalus komt ook vaak voor bij een open ruggetje.
Om de diagnose te stellen wordt een CT-scan of MRI gemaakt. Met deze onderzoeken worden de hersenen en hersenkamers duidelijk zichtbaar gemaakt. Bij baby's kan een echo ook voldoende zijn. Soms is een waterhoofd zelfs al tijdens de zwangerschap op een echo te zien.
Je kunt hydrocefalus krijgen als je van allebei je ouders het foutje erft. Dit heet autosomaal recessieve overerving. Of hydrocefalus kan ook X-gebonden recessief erfelijk zijn.
Er is geen enkele oorzaak voor het type hydrocefalie waarmee baby's geboren worden. Het kan verband houden met een genetisch defect of een complicatie van een andere aandoening, zoals spina bifida of encefaloceles . Kinderen kunnen ook hydrocefalie ontwikkelen na de geboorte als een complicatie van: Premature geboorte.
Een hydrocefalus (waterhoofd) waarvan verwacht wordt dat dit blijft bestaan, ook voor lange tijd, moet behandeld worden. Dit kan alleen door middel van een operatie. Er zijn verschillende operaties mogelijk. Uw neurochirurg bespreekt met u welke operatie het beste bij uw situatie past.
Diagnose waterhoofd
Om schade aan de hersenen te voorkomen, is een snelle diagnose en behandeling belangrijk. Is er een vermoeden dat je (ongeboren) baby een waterhoofd heeft, dan kan er een diagnose worden gesteld door middel van de 20-wekenecho, een CT-scan van het hoofd of een MRI-scan.
Oorzaken van aangeboren hydrocefalie
De meest voorkomende oorzaak van congenitale hydrocefalie is een obstructie van het cerebrale aquaduct , een lange, smalle doorgang tussen de derde en vierde ventrikel (holtes) van de hersenen. Dit kan het gevolg zijn van een infectie, bloeding, tumor of arachnoïde cyste (een abnormale met CSF gevulde zak).
Een hydrocefalus ontstaat doordat zich te veel hersenvocht (liquor) ophoopt in het hoofd. Het hersenvocht wordt geproduceerd in de hersenkamers (ventrikels). Van daaruit wordt het afgevoerd naar de ruimten rondom de hersenen en het ruggenmerg. Vervolgens wordt het hersenvocht weer opgenomen in het bloed.
Bij het ontstaan van een waterhoofd groeit het hoofd sneller dan normaal. Op het consultatiebureau meten ze de eerste maanden de omtrek van het hoofd. Dat houden ze bij op een curve. Wanneer het hoofd van je kind te hard groeit, kan dat een eerste symptoom zijn van het ontstaan van een waterhoofd.
Hersenkamers of hersenholtes / ventrikels
Diep in de hersenen (cerebrum) bevindt zich een systeem van vier onregelmatig gevormde holten die de hersenkamers of ventrikels of hersenholtes genoemd worden. Elke hersenhelft heeft een zijventrikel.
Zonder dit apparaat zou de hoeveelheid hersenvocht in de hersenen gevaarlijk kunnen toenemen en leiden tot ontwikkelingsachterstanden, verstandelijke beperkingen of zelfs de dood .
Deze lekkage heeft vaak zeer vervelende gevolgen; langere hersteltijd in het ziekenhuis, plaatsing van een drain of hersteloperatie en het risico op een levensbedreigende infectie.
Normale druk hydrocefalie en gedragsverandering
In de beginfase kan NPH een verstoorde, schuifelende gang en frequente valpartijen veroorzaken. Naarmate de aandoening vordert, kan een patiënt last krijgen van urine-incontinentie en dementie. Persoonlijkheidsveranderingen als gevolg van NPH kunnen zijn: Verlies van interesse in dagelijkse activiteiten.
Shunt-operatie
Een shunt is een dunne buis die het extra CSF uit de ventrikels van de hersenen afvoert. De shunt voert het CSF af naar andere delen van het lichaam, waar het wordt geabsorbeerd. Shunts zijn meestal plastic en klein, ongeveer 0,3 cm (3 mm) breed.
Een waterhoofd is een hersenaandoening, ook wel hydrocefalie genoemd. Hierbij blijft er vocht achter in de hersenkamers. De aandoening kan aangeboren zijn, maar kan ook op iedere leeftijd ontstaan.
De symptomen van verstopping zijn onder andere: regelmatig optredende hoofdpijn;misselijkheid en braken;sufheid, lusteloosheid en verminderde mentale functie.
De drain kan levenslang blijven zitten. Om de hersenen te beschermen, zijn ze omgeven door hersenvocht (liquor). Dit wordt aangemaakt in de hersenkamers (ventrikels).
Dit kan veroorzaakt zijn door een hersenvliesontsteking of door een bloeding in de hersenkamers of een bloeding tussen de hersenvliezen; subarachnoïdale bloeding kortweg SAB. Het kan echter ook aangeboren zijn. De aangeboren variant van hydrocefalus komt voor bij 1 op de 500 baby's.
Kinderen hebben vaak een volledige levensduur als hydrocefalie vroeg wordt ontdekt en behandeld . Baby's die een chirurgische behandeling ondergaan om de overtollige vloeistof in de hersenen te verminderen en die overleven tot de leeftijd van 1 jaar, zullen geen verkorte levensverwachting hebben vanwege hydrocefalie.
Het chirurgisch implanteren van een shunt in een ventrikel is de meest voorkomende manier om hydrocefalie bij baby's en kinderen te behandelen. Een shunt is een klein, flexibel buis- en klepsysteem dat vloeistof laat wegvloeien. Het wordt in het ventrikel geplaatst om hersenvocht weg te voeren van de hersenen en in het lichaam, waar het kan worden geabsorbeerd .
Voor de behandeling van hydrocefalie zal de neurochirurg zal het teveel aan hersenvocht laten afvloeien door een drainagesysteem (shunt) te plaatsen. Er zijn meerdere types van shunts maar de meest voorkomende is de ventriculoperitoneale shunt.