Geweld kan vele vormen aannemen en varieert van schelden of dingen kapot maken tot zelfs moord in het ernstigste geval. Ook dreigen met geweld valt onder geweldsdelicten. Geweldsdelicten worden gezien als ernstige strafbare feiten, en daarom tot de misdrijven gerekend.
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
De wet bepaalt of een strafbaar feit een misdrijf of een overtreding is. Overtredingen zijn licht strafbare feiten, zoals vandalisme en openbare dronkenschap. Misdrijven zijn zwaardere strafbare feiten, zoals moord, diefstal en verkrachting.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Mishandeling is een strafbaar feit, een misdrijf. Iets waarvoor u kunt worden gestraft door de rechter. Wat is mishandeling precies? Volgens de wet, artikel 300 Wetboek van Strafrecht (Sr), wordt mishandeling gestraft met een gevangenisstraf van maximaal 3 jaar of een geldboete van de 4e categorie.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
Lichamelijk geweld is bedoeld om iemand aan te vallen of te verwonden. Hierbij kun je denken aan vuistslagen, slaan, steken, snijden, knijpen, bijten, duwen, stompen, trekken aan het haar, trappen, schoppen, spugen, urineren, wurgen.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Een gevangenisstraf kan tijdelijk (maximaal 30 jaar), of levenslang zijn. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Alleen mensen die de meest ernstige misdrijven hebben gepleegd krijgen deze straf.
Zolang u een strafblad heeft, mag u sommige beroepen niet uitoefenen. Zoals advocaat, leraar of deurwaarder. Voor sommige beroepen heeft u een VOG (Verklaring omtrent gedrag) nodig. Een strafblad kan betekenen dat u geen VOG krijgt.
Overtredingen vervallen 5 jaar na de einduitspraak of 5 jaar na het volledig betalen van een strafbeschikking. Als er een vrijheidsstraf of taakstraf is opgelegd, gebeurt dit na 10 jaar. Misdrijven waarbij minder dan 6 jaar gevangenisstraf is gesteld, blijven 20 jaar bestaan.
5 jaar na de einduitspraak of 5 jaar na het volledig betalen van een strafbeschikking; 10 jaar na de einduitspraak of 10 jaar na het volledig voldoen van een strafbeschikking als er een vrijheidsstraf of een taakstraf is opgelegd; 2 jaar na het overlijden van de persoon op wiens strafblad het feit staat.
Sinds 1 maart 2017 mag de politie u maximaal 9 uur vasthouden voor onderzoek. Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek.
Als slachtoffer van een mishandeling wilt u de dader aansprakelijk stellen voor de door u opgelopen schade. Niet alleen materiële schade maar ook uw geestelijke schade. Als u bent mishandeld, dan is de dader volgens de wet strafbaar en zal de deze bij de rechtbank worden vervolgd voor zijn agressie daden.
Zijn straf: een gevangenisstraf van vier maanden en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 maanden (voor een misdrijf). Verder nog één maand hechtenis, een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van drie maanden en een geldboete van € 250,- (voor overtredingen).
Om tot een bewezenverklaring te komen, moet er sprake van voldoende wettig en overtuigend bewijs. De eis dat er voldoende wettig bewijs is, houdt in dat er een minimum aan bewijs aanwezig moet zijn in het dossier om een verdachte te kunnen veroordelen.
Als u aangifte doet bij de politie, dan stellen we samen met u de aangifte op. Wij stellen u vragen over het misdrijf en we vertellen wat uw rechten als slachtoffer zijn. Tijdens het aangifte doen of als klacht meldt, legt u een officiële verklaring af.
Theoretisch valt psychische mishandeling in het Wetboek van Strafrecht onder mishandeling. Maar hoe maak je psychische mishandeling aantoonbaar? In het geval van partnergeweld adviseert de politie slachtoffers om concreet bewijsmateriaal te verzamelen, in de vorm van filmpjes of tekstberichten.
Voor een eenvoudige mishandeling met zwaar lichamelijk letsel, of een eenvoudige mishandeling met voorbedachten rade, staat een gevangenisstraf van 4 jaar of een geldboete van de vierde categorie.
Droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel) Mishandeling, enig letsel ten gevolge hebbend. Mishandeling met behulp van een slagwapen of door een kopstoot, enig lichamelijk letsel ten gevolge hebbend.
Volgens de LOVS Oriëntatiepunten geldt er voor een zware mishandeling zonder wapen al een gevangenisstraf van 3 maanden. Een kopstoot of een trap tegen het hoofd levert al 6 maanden gevangenisstraf op.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Onder lichamelijke of fysieke kindermishandeling vallen alle vormen van lichamelijk geweld tegen een kind, zoals slaan met de vlakke hand of een voorwerp, schoppen, bijten, knijpen, krabben, aan haren trekken of brandwonden toebrengen.
Iemand negatieve kritiek geven op alles wat hij of zij doet, denkt of zegt en de ander vernederen en beschuldigen. Bijvoorbeeld zeggen dat die persoon waardeloos, dom en gek is; Dreigen om de ander te verlaten; Het controleren van het gevoelsleven van iemand.