Voor de tweede persoon zijn er verschillende persoonlijke voornaamwoorden: de vertrouwelijke vormen je, jij en jullie, en de beleefdheidsvorm u, die we zowel voor het enkelvoud als voor het meervoud gebruiken.
Tegenwoordig wordt u niet meer als derde persoon beschouwd maar als tweede persoon enkelvoud, net als jij/je. U wordt dan gecombineerd met de persoonsvorm van de tweede persoon: u hebt. U hebt is dus vergelijkbaar met jij hebt. Bij de keuze tussen u hebt en u heeft kunt u uw eigen voorkeur volgen.
Bij u hoort het bezittelijk voornaamwoord uw (uw brief). Ook in het meervoud is u de beleefdheidsvorm. Een groep mensen kun je dus formeel aanspreken of aanschrijven met u.
De meeste zelfstandige naamwoorden schrijf je in het meervoud met -en. Voor de uitgangen s en 's zijn er duidelijke regels. Als een woord eindigt op -e, -el, -en, -er, -em, -ie of -eau dan schrijf je in het meervoud een s.Als een woord eindigt op -i, -a, -o, -u, -y dan maak je het meervoud met 's.
Hoe weet ik of ik enkelvoud of meervoud schrijf? Om te bepalen of je kind enkelvoud of meervoud schrijft, kijkt hij naar het onderwerp van een zin. Als het om één iets of iemand draait, is het enkelvoud. Wanneer het om meerdere personen, dingen of zaken gaat, schrijft je kind meervoud.
Hier is een korte samenvatting van de belangrijkste regels en uitzonderingen voor het spellen van meervouden: Voeg –s toe aan de meeste enkelvoudige zelfstandige naamwoorden om ze meervoud te maken.Voeg –es toe aan woorden die eindigen op –s, –x, –z, –ch of –sh.Voor woorden die eindigen op –y, verander je de –y in –ies als deze wordt voorafgegaan door een medeklinker .
Het woord u is een formeel (beleefd) alternatief voor je (enkelvoud), jij (enkelvoud) en jullie (meervoud). Het woord u wordt in het meervoud minder gebruikt dan in het enkelvoud. Het woord jullie krijgt vaak de voorkeur. Het wordt alleen in het meervoud gebruikt.
Het is veiliger om 'u' te gebruiken bij formele situaties, het benaderen van nieuwe contacten en wanneer er sprake is van een statusverschil. 'Je' kan gebruikt worden in informele situaties, bij reeds bestaande informele relaties en in algemene teksten gericht op een brede doelgroep.
Woordenboeken en stijlgidsen geven geen antwoord op deze vraag. In de praktijk komt de meervoudsvariant 'gefeliciteerd met jullie verjaardagen' weliswaar regelmatig voor, maar de enkelvoudsvariant 'met jullie verjaardag' is gewoner. Die enkelvoudsvariant heeft de voorkeur van de taalgemeenschap.
Beide vormen zijn juist.U hebt klinkt iets gewoner. Het woordje u is van oorsprong een derde persoon enkelvoud: u is, u heeft, u kan, u wil, u zal. Maar tegenwoordig vat men u op als een tweede persoon enkelvoud, omdat het de beleefdheidsvorm is van jij.
Voor de tweede persoon zijn er verschillende persoonlijke voornaamwoorden: de vertrouwelijke vormen je, jij en jullie, en de beleefdheidsvorm u, die we zowel voor het enkelvoud als voor het meervoud gebruiken.
Semantisch gezien is you zowel enkelvoud als meervoud, hoewel het syntactisch bijna altijd meervoud is : ie neemt altijd een werkwoordsvorm aan die oorspronkelijk het meervoud van het woord markeerde (d.w.z. you are, in common with we are en they are).
De vorm hangt af van: de 'persoon': Als je over jezelf praat, gebruik je de eerste persoon. Als je mensen aanspreekt, gebruik je de tweede persoon. Als je over andere mensen, dieren of dingen spreekt, gebeurt dat in de derde persoon.
U staat voor afstand en respect, zakelijkheid en status, maar ook nog altijd voor beleefdheid en onderscheid.
Formeel betekent dan 'zakelijk, officieel, tot het publieke domein behorend', informeel 'niet-zakelijk, ongedwongen, tot de privésfeer behorend'. Bijvoorbeeld: een formeel gesprek, een informele aanspreking.
Bestaat zoiets überhaupt in het Deens? Anna: Nou, als je wilt, kun je een formelere versie van “you” gebruiken als je ouderen aanspreekt, of als je toevallig op een dag een royalty tegenkomt . “You” als zowel het enkelvoudige als meervoudige onderwerp wordt “De.” En “you” als zowel het enkelvoudige als het meervoudige object wordt “Dem.”
Het tweede persoonlijk voornaamwoord you wordt zowel in het enkelvoud als in het meervoud gebruikt (dus ongeacht of je één persoon of een groep aanspreekt).
Bovendien probeerden de vertalers van de King James Version van de Bijbel het onderscheid te behouden dat in het Bijbelse Hebreeuws, Aramees en Koinè-Grieks bestaat tussen enkelvoudige en meervoudige tweedepersoonsvoornaamwoorden en werkwoordsvormen. Daarom gebruikten ze thou, thee, thy en thine voor enkelvoud en ye, you, your en yours voor meervoud.
U kunt en u kan zijn allebei correct. In Nederland wordt u kan informeler en in geschreven taal minder verzorgd gevonden dan u kunt. In België wordt het gebruik van u kan niet als informeel beschouwd.
Woorden als rommel en vee hebben geen meervoud. Bijzonder zijn zelfstandige naamwoorden als rijst, haat, onzin, melk, hout, informatie en aarde, we noemen ze niet-telbaar. Ze komen zelden voor met een onbepaald lidwoord (een rijst zeg je niet) en ze staan zelden in het meervoud.
Een meervoudig zelfstandig naamwoord is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar meer dan één van iets (in tegenstelling tot een enkelvoudig zelfstandig naamwoord, dat verwijst naar slechts één). Net als enkelvoudige zelfstandige naamwoorden kunnen ze verwijzen naar mensen, dieren, dingen, concepten of plaatsen.
Regelmatige zelfstandige naamwoorden die eindigen op -s, -ss, -sh, -ch, -x of -z worden meervoud met de toevoeging van -es. Dus box wordt boxes, en dish wordt dishes.