Het voordeel van staand bevallen is dat je tijdens het persen veel bewegingsvrijheid hebt. Het is wel prettig wanneer je je hierbij aan iets of iemand vast kunt houden, bijvoorbeeld door ergens aan te hangen of op te leunen.
Baringshouding: op je zij
Tijdens het persen til je je bovenste been op. Tussen de weeën door kun je je been eventueel op de hand van je partner of op enkele kussens laten rusten. Als je rugweeën hebt of als de baby geholpen moet worden om een goede spildraai te maken, kan deze houding geadviseerd worden.
Veel vrouwen kiezen ervoor om liggend in bed te bevallen. Maar is dat wel een goede pershouding? Eigenlijk is het een tegennatuurlijke pershouding. Als je ligt is je bekken iets kleiner en je hebt geen medewerking van de zwaartekracht.
Op handen en knieën heb je veel ruimte in je bekken, dus ook hier maak je optimaal gebruik van de zwaartekracht als je gaat persen. In deze bevalhouding heb je iets minder kans op uitscheuren. De ervaring van vrouwen bij bevallen op handen en knieën is positief omdat ze veel kracht kunnen zetten.
Vanaf de 19e eeuw kwam de bevallende vrouw horizontaal op haar rug te liggen. Voor de vroedvrouw was het op deze manier makkelijker om het geboorteproces in de gaten te houden. En zo kon ze beter met een toeter naar het hartje van de baby luisteren.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Waarom zou je eigenlijk in een andere houding bevallen dan op je rug? Daar zijn een aantal redenen voor: Het persen is minder pijnlijk en gaat makkelijker. Het persen duurt minder lang.
Een scheurtje geneest veel makkelijker en doet minder pijn tijdens de kraamdagen dan een knip. Bij een knip ga je immers dwars door alle structuren van het weefsel heen, een scheurtje volgt de natuurlijke structuur van het weefsel waardoor het beter geneest.
Uitscheuren houdt dus in dat er een scheurtje/ruptuur ontstaat tijdens de bevalling. Meestal is dit onschuldig, maar het kan ook erg vervelend en pijnlijk zijn.
Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Een verticale houding zorgt voor meer druk op de baarmoedermond waardoor de ontsluitingsfase én de persfase makkelijker zullen gaan. Veel vrouwen vangen de ontsluitingsweeën staand op.
De navelstreng laten uitkloppen betekent: meer rode bloedcellen en dus een beter transport van zuurstof in het lichaam. Dat betekent ook een makkelijkere overgang van de baarmoeder naar het 'buitenleven', waar de baby zelfstandig moet ademen.
De sterrenkijker houding betekent dat een baby wel met zijn hoofd naar beneden ligt, maar richting je navel kijkt, met zijn rug naar jouw rug toe.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Veel barenden moeten even wennen aan het persen, ze hebben zolang moeten puffen en zuchten, dat het omschakelen naar actief meedoen soms wat moeite kost. Dat geeft niks, neem je tijd. Als je er nog niet aan toe bent mag je best nog een poosje de weeën weg zuchten en alleen op het hoogtepunt van een wee mee persen.
Bel je verloskundige wanneer:
Jij denkt dat de bevalling begonnen is. Je vliezen zijn gebroken (lees verder voor meer informatie). Je nog geen 37 weken zwanger bent en denkt dat de bevalling begonnen is. Je erg veel pijn ervaart en twijfelt; de verloskundige kan je dan advies geven.
Plassen kan voor een branderig gevoel zorgen. Door te spoelen met lauwwarm water uit een beker of bidon na elk toiletbezoek wordt dit gevoel minder. Vaak is dit gevoel na drie dagen verdwenen.
In Nederland wordt maar liefst 33% van de bevallingen van een eerste kind ingeleid, 46% krijgt een knip! Dit blijkt uit een internationaal studie in 13 landen van de afdeling Midwifery Science van Amsterdam UMC.
Hoewel de kans op scheurtjes dus redelijk groot is, is de kans op totale rupturen klein (2%). Al met al zou je kunnen zeggen dat tweederde van de vrouwen die van hun eerste kindje bevallen in de eerste lijn, zonder veel problemen bevallen. Eénderde wordt ingeknipt of krijgt een tweede- of derdegraads scheur.
Een episiotomie wordt ook wel een epi of een knip genoemd. Hierbij wordt er een knip gezet in het perineum (tussen de vulva en de anus) tijdens de bevalling om het hoofdje van de baby sneller en gemakkelijker door te laten.
Kan je een episiotomie voorkomen? Als je geen knip of episiotomie wil, kan je tegen het einde van je zwangerschap je perineum masseren met een plantaardige olie om het te verzachten. Je perineum is immers een spier en hoe flexibeler deze spier is, hoe kleiner de kans dat een knip nodig is.
Meestal worden er oplosbare hechtingen gebruikt. Deze vallen er binnen 10 dagen vanzelf uit als de wond genezen is. Controleer de wond om de paar dagen met een spiegeltje om te kijken of de hechtingen weg zijn. Soms raken de hechtingen ingebed in het weefsel van de wond en vallen er hierdoor niet vanzelf uit.
Tot eind 15e eeuw: bewegen tijdens de weeën en verticaal bevallen zijn gewoon. Tot aan de Renaissance, eind 15e eeuw, kozen zwangeren spontaan - vaak verticale – bevalhoudingen, waarvan ze instinctief voelden dat die hielpen om hun baby vlotter geboren te laten worden.
Een baarschelp is een hulpmiddel dat je tijdens je bevalling kan gebruiken. Het ziet eruit als een platte plastic schijf die een beetje schuin afloopt. Hij heeft uitsparingen waarin je je voeten kan zetten. Net als de baarkruk zorgt de baarschelp ervoor dat je makkelijker in hurkhouding kan zitten.