Als de schildklier te snel werkt, krijgt u te veel van dit hormoon. U kunt last hebben van hartkloppingen, zweten, afvallen en een onrustig gevoel. Meestal komt dit door de ziekte van Graves. De behandeling is met medicijnen, radioactief jodium of een operatie.
Klachten hierbij kunnen koorts, pijn in de hals en bij het slikken zijn. Deze pijn kan uitstralen naar de oren. Vaak is de schildklier vergroot en gevoelig bij aanraken. Meestal herstelt de schildklier zich vanzelf in de loop van enkele weken tot maanden.
Zuivel – eiwitten
Het is beter de tabletten niet tegelijkertijd met melk of yoghurt in te nemen, in verband met de remmende werking van calcium in deze producten. Wel blijkt dat een lage eiwitinname de stofwisseling verlaagt waardoor het lichaam niet goed reageert op schildklierhormoon.
Te weinig schildklierhormoon leidt ook tot hartfunctiestoornissen, omdat de energievoorziening van het hart onvoldoende is, maar bovendien wordt het weefsel van het hart en bloedvaten stijver, waardoor de hartfunctie minder wordt en de bloeddruk kan oplopen.
Krijg genoeg vitamine A en D
Vetoplosbare vitamines A en D zijn ook cruciaal voor een optimale schildklier- en hersenfunctie. Vitamine D is nodig om schildklierhormoon in uw cellen te transporteren en een tekort komt vrij vaak voor bij mensen met schildklierproblemen.
Voeding rijk aan selenium
Een gemiddelde paranoot bevat al snel 50 microgram selenium. Met vier paranoten per dag verhoog je eenvoudig je selenium inname wat je schildklier ten goede komt. Let wel op dat je niet dagelijks een hele zak leeg eet want dan riskeer je een selenium vergiftiging.
De meest bekende oorzaak is de Ziekte van Graves. Dit is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam antistoffen aanmaakt tegen de schildklier. Als gevolg daarvan maakt de schildklier extra hormonen aan. De schildklier wordt uit zichzelf groter en maakt steeds meer schildklierhormoon aan.
Stress heeft een grote invloed op het functioneren van het schildklierhormoon. Langdurige stress zorgt er namelijk voor dat er minder van het efficiënte T3 kan worden aangemaakt en meer van minder efficiënte Reversed T3 (rT3) wordt aangemaakt. Een teveel aan rT3 blokkeert dan de receptoren van het schildklierhormoon.
De schildklier maakt te veel schildklierhormoon aan, wat kan leiden tot vermageren, een te snelle hartslag en hoge bloeddruk, een overdreven warmtegevoel, diarree en beven.
Bij TSH-waarden van 5-15 mE/l kan er in enkele gevallen centrale hypothyreoïdie bestaan of het 'sick euthyroid syndrome'.
Vitamine D tegen schildklier-antistoffen
analyseerden daarom vorig jaar zes studies met in totaal 344 patiënten met een schildklierauto-immuunziekte 4). De resultaten laten zien dat suppletie met vitamine D zorgde voor significant lagere anti-TPO en anti-Tg titers (markers voor schildklierauto-immuunziekten).
De ziekte van Graves komt ook zonder behandeling in 2 – 4 jaar tot rust. Dat wil zeggen dat de roodheid, het tranen en de pijn verdwijnen. Verschijnselen als uitpuiling van de ogen, ooglidzwelling en ernstig dubbelzien blijven zonder behandeling meestal bestaan.
Er bestaat geen medicijn dat de schildklier kan genezen. Het maakt niet uit of het tekort ontstaan is door de ziekte van Hashimoto, door een schildklieroperatie of door behandeling met radioactief jodium, de behandeling is hetzelfde. Je moet je hele leven schildklierhormoon gebruiken.
Eet niet meer dan 1-2 keer per week vis – Je lichaam kan maar een beetje van de metalen verwerken die veel vis bevatten. Eet te veel vis? Dan kunnen deze metalen zich ophopen in je lichaam en je schildklier in de weg zitten.
De ziekte zelf herken je aan de plotse hevige pijn in de hals, ter hoogte van de schildklier, doorgaans samen met pijn in de nek. Je hebt koorts met of zonder koude rillingen en je voelt je algemeen onwel. Pijn bij het slikken en een hese stem zijn ook mogelijk.
Veel schildklierpatiënten kampen met psychische klachten: stemmingswisselingen, vergeetachtigheid, depressies of neerslachtige gedachtes.
Per laboratorium zijn de grenzen bepaald van het gebied van TSH waarde dat we als normaal beschouwen. Ook voor andere bloedwaarden zijn deze intervallen bepaald. De gebruikelijke ondergrens voor TSH is tussen de 0,30 en 0,50 de bovengrens tussen 4,0 en 5,0 mE/liter.
Met de Veroval® zelftest Schildklier kun je binnen 10 minuten te weten komen of je schildklier te langzaam werkt. Met behulp van deze sneltest kun je gemakkelijk, in je eigen vertrouwde omgeving, testen of je schildklier te langzaam werkt (hypothyreoïde). Het enige wat je nodig hebt is de zelftest en 10 min. tijd.
Als de schildklier te veel schildklierhormoon aanmaakt, krijg je een te snel werkende schildklier. Hierdoor werkt je stofwisseling te snel. De verschillende processen in het lichaam verlopen dan sneller dan normaal. De medische term is hyperthyreoïdie; het wordt ook wel een te snelle schildklier genoemd.
Om je schildklier gezond en in balans te houden, is het belangrijk dat je voldoende vitaminen en mineralen binnenkrijgt. Met name vitamine A, B6, B12, C, D, eiwitten, CoQ10, zink, ijzer en magnesium zijn belangrijk.
Er is géén specifiek dieet
Een ideaal voedingspatroon en hoe gezond jij je hierbij voelt, is per persoon verschillend. Er is niet één specifiek dieet dat voor iedereen geldt of specifiek voor mensen met een schildklieraandoening. Kijk dus vooral naar jouw eigen situatie en luister naar je lichaam.
Ook stress heeft een grote invloed op het functioneren van het schildklierhormoon. Langdurige stress zorgt er namelijk voor dat er minder van het efficiënte schildklierhormoon (T3) kan worden aangemaakt en meer van minder efficiënte schildklierhormoon (rT3) wordt aangemaakt.
Na 2-4 jaar verdwijnen de klachten vanzelf. Ernstige verschijnselen als uitpuiling van de ogen, een zwelling van het ooglid en dubbelzien worden behandeld met medicijnen (prednison). Zo nodig vindt er bestraling van de oogkassen plaats om de auto-immuun ontstekingsverschijnselen te remmen.
De kans dat de ziekte van Graves na het stoppen van de medicijnen genezen is bedraagt ongeveer 50-60%, de kans op het terugkomen van de ziekte ongeveer 40-50%. Als de ziekte van Graves terugkomt kan alsnog gekozen worden voor een behandeling met radioactief jodium of chirurgie.