Bijvoeglijk naamwoord Ik heb een nieuwe fiets, want de vorige is kapot.
Bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die iets zeggen over zelfstandig naamwoorden. Denk bijvoorbeeld aan de jonge man, de lieve kat of het mooie huis. Jonge, lieve en mooie zeggen iets over het woord dat erachter staat (de zelfstandig naamwoorden). Dit zijn dus voorbeelden van bijvoeglijke naamwoorden.
Welke soorten bijvoeglijke naamwoorden zijn er? Op het gebied van bijvoeglijke naamwoorden wordt onderscheid gemaakt tussen de soorten: attributief, zelfstandig, predicatief, bijwoordelijk en partitief.
Als we vervolgens de woordgroepen met een onbepaald lidwoord of een ontkennend lidwoord bekijken, dan blijkt, dat die lidwoorden geen invloed van de klasse van het zelfstandige naamwoord ondergaan, maar het bijvoeglijke naamwoord wel: een nieuwe stoel / een nieuw huis.
Bijvoeglijke naamwoorden krijgen geen buigings-e bij enkelvoudige het-woorden in combinatie met het lidwoord een ('n) of een ander woord dan de hierboven onder punt 3 genoemde woorden, bijvoorbeeld één, een beetje, elk, geen, genoeg, ieder, menig, veel, weinig, welk, zo'n, zulk.
is een bijvoeglijk naamwoord. Een lidwoord is afhankelijk van een zelfstandig naamwoord.
Als het bijvoeglijk naamwoord wordt voorafgegaan door een, elk, ieder, veel of zo'n, of als er niets voorafgaat, wordt het bijvoeglijk naamwoord niet verbogen. Bijvoorbeeld: een wit paard, elk rood huis, veel lekker bier, zo'n duur instrument, nieuw werk.
De zin 'Die nieuwe buurman lijkt me heel aardig' bevat de volgende woordsoorten: die = aanwijzend voornaamwoord. nieuwe = bijvoeglijk naamwoord. buurman = zelfstandig naamwoord.
Een bijvoeglijk naamwoord is een woord dat een eigenschap of toestand van een ander woord benoemt. In 'de rode auto' is rode een bijvoeglijk naamwoord. Dat geldt ook voor rood in 'De auto is rood.
Nederlandse is het bijvoeglijk naamwoord, nationaliteit het zelfstandig naamwoord. Het woord nationaliteit is een zelfstandig naamwoord.
Bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die iets zeggen over een zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld: 'Een ronde tafel', 'Een lieve kat' en 'Een snelle auto'. De woorden 'ronde', 'lieve' en 'snelle' zijn bijvoeglijke naamwoorden en zeggen iets over het zelfstandig naamwoord wat erachter staat.
Een bijvoeglijk naamwoord geeft informatie over een zelfstandig naamwoord.Een bijwoord kan informatie geven over veel meer soorten woorden of over de hele zin. Zo kan een bijwoord iets vertellen over een werkwoord of een bijvoeglijk naamwoord.
Een bijvoeglijk naamwoord kan in een zin op twee manieren gebruikt worden: attributief en niet-attributief. Niet-attributief gebruik kan weer worden onderverdeeld in predicatief en bijwoordelijk gebruik.
Bijvoeglijk naamwoord
Dit is een mogelijk risico voor het project.
Het woord 'leuk' zegt hier iets over het zelfstandig naamwoord 'buurjongen'. In deze zin is 'leuk' dus een bijvoeglijk naamwoord. Het woord 'erg' zegt ook iets over een ander woord uit de zin, namelijk over 'leuk'.
"Veel" is geen bijvoeglijk naamwoord, het is een onbepaald telwoord.
Een bijvoeglijk naamwoord (adjectief) is een woord dat iets zegt over een zelfstandig naamwoord. Zo kan een bijvoeglijk naamwoord een eigenschap (kenmerk) of toestand beschrijven.
Zelfstandig gebruikte bijvoeglijk naamwoorden gedragen zich als zelfstandig naamwoorden. Bijvoeglijke naamwoorden als alle, beide, andere, eerste, grote krijgen geen -n als ze bijvoeglijk gebruikt zijn.
'Graaiflatie' is met een overgrote meerderheid verkozen tot het Woord van het Jaar 2023. Van de bijna 15.000 stemmen die werden uitgebracht bij de verkiezing van Van Dale was zo'n twee derde voor dit begrip. Graaiflatie verwijst naar het stiekem opdrijven van de prijzen in tijden van crisis.
De correcte spelling is oud en nieuw, met kleine letters.
Officiële namen van feestdagen, zoals Nieuwjaar, schrijven we met een hoofdletter. Niet-officiële en informele namen, zoals oud en nieuw in de vaste combinatie oud en nieuw, schrijven we met een kleine letter.
Ze kunnen uit een andere taal worden overgenomen, maar ze kunnen ook worden afgeleid van een bestaand woord of worden samengesteld uit twee of meer bestaande woorden. Meestal ontstaan nieuwe woorden door afleiding, samenstelling en ontlening. Nieuwvormingen, dus echt nieuw verzonnen woorden, zijn zeldzaam.
Een bijvoeglijk naamwoord zegt iets over het zelfstandig naamwoord dat erbij hoort. Er komt standaard een -e achter een bijvoeglijk naamwoord, behalve bij bepaalde het-woorden en vaste constructies.
Het verbogen bijvoeglijk naamwoord is in het Nederlands een bijvoeglijk naamwoord met de uitgang -e, -er of -est. De laatste twee buigingsuitgangen behoren bij respectievelijk de vergrotende trap en de overtreffende trap.
De hoofdregel voor de spelling van bijvoeglijke naamwoorden is dat je ze zo kort mogelijk schrijft. Dat wil zeggen dat je klinkers of medeklinkers alleen verdubbelt als dat nodig is voor de uitspraak van het woord. Als er een e achter een bijvoeglijk naamwoord komt, kan het dat de voorgaande lettergreep open wordt.