Grillen, stomen en pocheren zijn gezonde bereidingswijzen die uitstekend toe te passen zijn op kip en waarbij je geen of niet veel vetstof nodig hebt. Ook wokken is een gezonde manier om kip te bereiden. Waar je bij kip goed op moet letten, is dat ze goed gaar wordt.
Kip en gevogelte kunnen een onderdeel zijn van een gezond voedingspatroon, vooral vanwege de eiwitten, vitamines en mineralen. Het gaat dan om onbewerkte kip, zoals een stuk kipfilet. Goed bewaren en hygiënisch bereiden van kip is belangrijk om de kans op een voedselinfectie te voorkomen.
Kipfilet kun je prima koken en omdat water geen (ok, verwaarloosbare) calorien bevat, neemt het aantal Kcal per 100 gram zelfs af omdat de kipfilet ook water opneemt tijdens het koken. Het is wel lekkerder om kipfilet heel langzaam in een bouillon te garen, anders is het nogal flauw.
Gekookte kip kan echter flauw en onaantrekkelijk zijn, omdat het de smaak mist van andere kookmethodes zoals frituren of roosteren . Bovendien kan het koken van kip ervoor zorgen dat het droog en taai wordt als het niet goed wordt gekookt. Om gekookte kip smaakvoller te maken, is het belangrijk om het te kruiden voordat u het kookt.
Het kiezen van gezonde kookmethoden met een lagere temperatuur, zoals pocheren, stomen, koken of braden op gematigde temperaturen , kan helpen deze risico's te minimaliseren en tegelijkertijd de voedingswaarde van de kip te behouden. National Library of Medicine. Dagelijkse portie gefrituurde kip gekoppeld aan 13% hoger risico op overlijden.
Ondertussen toonde een onderzoek aan dat koken en frituren geen invloed hebben op de eiwitgehaltes in kip, maar grillen en magnetron kunnen de eiwitgehaltes verlagen. Frituren kan daarentegen de vetgehaltes verhogen, afhankelijk van de olie of het vet waarin je de kip kookt.
Gebakken kip met vel heeft iets meer calorieën -- ongeveer 220 voor een dij/drumstick kwart -- dan gekookte kip , die ongeveer 190 calorieën heeft voor hetzelfde stuk; een deel van het vet kookt eraf en komt in het water terecht. Gebakken kip levert droger vlees op, maar de smaak is robuuster dan gekookte kip.
Goede vraag... Ik ben zo blij dat je het vraagt! Het antwoord is om de kip te pocheren in plaats van te koken. Pocheren is een veel mildere manier van koken in een vloeistof en is beter geschikt voor eiwitten, zodat ze minder snel te gaar worden en taai worden .
Voor de bereiding van vlees denken we vaak automatisch aan braden, maar dat is zeker niet de enige manier om bijvoorbeeld een stukje kip te bereiden. Vooral wanneer je op zoek bent naar een lekker stukje mals en mager vlees, is koken een ideale manier omdat er geen vet wordt gebruikt.
Op rauwe kip kunnen ziekteverwekkers voorkomen, zoals salmonella en campylobacter. Verhit kippenvlees daarom altijd door en door. Zo beperk je het risico op een voedselinfectie.
Biedt eiwitten
Dit komt omdat gekookte kip een geweldige bron van proteïne is . Mager kippenvlees is een uitstekende bron van proteïne die men aan hun dieet zou moeten toevoegen.
Kipfilets moeten ongeveer 10-15 minuten koken, afhankelijk van de dikte, terwijl kippendijen en drumsticks 20-30 minuten nodig hebben. Controleer de gaarheid door een stuk kip doormidden te snijden; het vlees moet wit zijn zonder roze restjes en de kerntemperatuur moet minstens 75°C zijn.
Kip is echt jouw go-to voor eiwitten. Zeker als je wilt afvallen of spier wilt opbouwen moet je hier genoeg van binnen krijgen. En laat kip nou net helpen spieren op te bouwen en te herstellen na je workout .. Daarnaast is kip gevuld met vitamines en mineralen zoals vitamine A en B, ijzer en selenium.
Onbewerkte kip, zoals kipfilet, bevat veel gezonde eiwitten en vetten. Kipfilet bevat maar liefst 31 gram eiwitten per 100 gram kipfilet. Perfect dus voor na die zware sporttraining om je spieren te laten herstellen. Daarnaast is kip ook een bron van verschillende vitamines en mineralen.
Onderzoek toont aan dat kipfilets maar liefst 30-40% van hun gewicht kunnen verliezen als ze eenmaal gekookt zijn, terwijl dijen zo'n 20-25% slanker worden (shoutout naar de nerds van Healthline). Dus als je een pond (16 ounces) rauwe kipfilet hebt, wees dan voorbereid om te smullen van ongeveer 12 ounces nadat het is verhit.
Kleine porties volstaan in een gezonde voeding. Qua frequentie geldt het volgende advies: maximaal twee tot drie keer per week gevogelte, maximaal een tot twee keer per week en in totaal niet meer dan 300 g rood vlees en zo weinig mogelijk bewerkt vlees.
De boosdoener voor voedselveiligheid: Salmonella
Het controleren van de interne temperatuur van kip is met name belangrijk gezien de dreiging van salmonellabacteriën in pluimvee. Waarom is er zoveel bezorgdheid over deze specifieke bacterie? Salmonella is een zeer hardnekkige bacterie.
Het koken maakt de kip mals en sappig, terwijl het latere bakken zorgt voor een heerlijk krokant laagje. Dit is vooral nuttig voor recepten waarbij de kip naderhand uitgepluisd wordt, zoals in kippensoep of voor een salade met kip.
Alle pluimvee moet een veilige minimale interne temperatuur van 165 °F (73,9 °C) bereiken, gemeten met een voedselthermometer. Een hele kip moet deze temperatuur in de hele vogel bereiken . Controleer de interne temperatuur in het binnenste deel van de dij en vleugel en het dikste deel van de borst.
Bouillons worden zachtjes gekookt, nooit gekookt, om hun smaken te extraheren . Ze moeten in koud water worden gestart om voorzichtig open te gaan en onzuiverheden vrij te geven, veroorzaakt door eiwitten in het vlees en botten om naar boven te drijven en gemakkelijk van het oppervlak te worden afgeschept.
Recepttips
Begin met een smaakvolle vloeistof: Natuurlijk kun je de kip in water koken, maar dat lijkt een beetje saai, toch? De kip koken in kippenbouillon is een zekere manier om de smaak direct te verbeteren .
Volgens Better Homes & Garden is het koken van kip niet alleen sneller en gemakkelijker dan het braden of grillen ervan, maar is het ook een veiligere manier om ervoor te zorgen dat uw kip sappig blijft zonder uit te drogen .
Wie twee keer per week kip eet, heeft een 4 procent grotere kans op hart- en vaatziekten, maar dat hangt mogelijk af van de bereidingswijze. Verder onderzoek is noodzakelijk. Er is geen verband tussen het eten van vis en de kans op hart- en vaatziekten of een voortijdige dood.
De winnaar: stroperij
"De gezondste manier om kip te bereiden is door hem te pocheren ", legt Lewis uit, "omdat je geen enkel ander ingrediënt aan de kip toevoegt dan het water waarin hij gekookt wordt." Net als bij het pocheren van een ei heb je alleen de kip en wat heet water nodig.
Het parboilingproces zorgt ervoor dat uw kip sneller en gelijkmatiger gaart , perfect voor drukke doordeweekse avonden of wanneer u streeft naar een perfect gegaarde, sappige finish. Parboiling chicken is een eenvoudige maar effectieve techniek om uw culinaire inspanningen te verbeteren.