Kibbeling kan niet door iedereen gegeten worden. Het bevat vis, tarwe en mosterdzaad, hier kun je allergisch voor zijn. Het eten van deze allergenen kan dan zorgen voor verschillende klachten van je huid, luchtwegen, of maagdarmkanaal.
Toch is de voedingswaarde van kibbeling niet enorm slecht. 100 gram kibbeling bevat zo'n 220 calorieën en maar liefst 24,5 gram eiwit en 13,8 gram vet. Daarnaast bevat deze gefrituurde snack ongeveer 13 gram koolhydraten en 1 gram vezel. Door deze hoge hoeveelheid eiwitten is kibbeling een best gezond tussendoortje.
Vette en magere vissoorten
Die bevatten maar weinig vet en daardoor ook weinig gezonde visvetzuren. Juist die gezonde vetzuren verlagen de kans op hart- en vaatziekten. Vanwege die vetzuren heeft vette vis zoals zalm, makreel, haring of sardines de voorkeur.
Er zit 16,2 gram vet in 1 stuk (145 gram) lekkerbek, waarvan 3,2 gram verzadigd vet. Voor je hart en bloedvaten is het gezond om vooral producten te kiezen met veel onverzadigde vetten. Onverzadigd vet zit bijvoorbeeld in olie, halvarine, vloeibare bak- en braadproducten, avocado, noten en (vette) vis.
In 1 portie (145 gram) kibbeling zit: 304 kcal energie. 16,2 gram vet. 3,2 gram verzadigd vet.
Gewone kibbeling is natuurlijk niet koolhydraatarm door het lekkere krokante korstje, maar wist je dat je super eenvoudig koolhydraatarm paneermeel kunt maken? Daarmee kun je kabeljauw paneren, maar natuurlijk ook kip of maak een lekkere schnitzel!
Het woord kibbeling duidde oorspronkelijk het gezouten afval van de kabeljauwvangst aan. Toch is er veel verschil in kibbeling en is er niet één ingredient voor het krokante stukje vis.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Een pond kibbeling is gemiddeld genoeg voor twee volwassenen, gemiddelde eters, en een kind.
Gemiddeld staat er 1 keer per 2 weken vis op het menu. De Hartstichting adviseert om 1 keer per week vis te eten, bij voorkeur vette vis. Uit onderzoek blijkt namelijk dat het eten van een portie vis per week je kans op hart- en vaatziekten verlaagt.
Vis eten is hartstikke gezond, maar meer is niet altijd beter. Meer dan twee porties per week vis eten levert niet of nauwelijks extra effect op. Alleen mensen die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten of eerder een hartinfarct of beroerte hebben doorgemaakt, kunnen wel baat hebben bij meer vis.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
Maar welke vissen kan je dan nog wel met een gerust hart eten? Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
Rundvlees
Het behoort tot de gezondste vleessoorten die er zijn. Rundvlees is een natuurlijke bron van vitamine B3, B12, zink en ijzer. Het vetgehalte in het vlees hangt ook af van de diersoort, het lichaamsdeel en natuurlijk het voer. Mager rundvlees bevat minder dan tien gram vet per 100 gram vlees.
Naast groente eten is vis nuttigen erg belangrijk bij het afvallen. Eet daarom zeker 3 keer in de week vette vis zoals haring, makreel, tonijn of zalm. Deze vissoorten hebben de goede vetsoorten en die zorgen ervoor dat je lijf gezond blijft en je bloedvaten schoon. Ook zorgt het voor een goede cholesterolverhouding.
In vis zitten visvetzuren die de kans op hart- en vaatziekten verkleinen en een gunstig effect hebben op uw bloeddruk. Vis bevat bovendien van nature eiwit en vet. Deze stoffen zijn onmisbaar voor uw lichaam. Daarnaast is de meeste vis rijk aan vitamine B12, jodium, fosfor, seleen en vitamine B6.
Hoe komt de kibbeling aan zijn naam? De naam kibbeling is ontstaan vanuit de naam 'kabeljauwwang', want hier werd vroeger de kibbeling van gemaakt. Kabeljauw was vroeger (in de 19e eeuw) namelijk het een belangrijk bestandsdeel van het voedsel in Nederland. En deze wangetjes werden dan in een beslag met kruiden bereid.
Vroeger werden lekkerbekjes gemaakt van kabeljauw of wijting en kibbeling van kabeljauwwangen. Helaas zijn ze tegenwoordig echter vaker niet dan wel gemaakt van kabeljauw of wijting. Deze vissoorten zijn nu schaars door overbevissing en daarom ook prijzig geworden (kabeljauw komt toch al op ca. 30 euro een kilo).