Een kelder óf een souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Er moet goede ventilatie zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken. Een koude onafgewerkte betonvloer en vocht maakt het niet bouwkundig geschikt als woonoppervlakte.
Ruimtes zoals de garage, kelder, vliering, (externe) bergruimten en balkons hebben geen woonfunctie en worden daarom niet meegerekend.
Ik wil de kelder van mijn woning gaan gebruiken als verblijfsruimte (slaapkamer / woonkamer) mag dit? Ja, dat mag, maar dan zal uw kelder moeten voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan verblijfsruimte n van woonfuncties.
6. In hoeverre mag je een souterrain meetellen bij de gebruiksoppervlakte wonen wanneer de hoogte nergens meer dan 2m is? Wanneer de hoogte niet boven de 2 meter komt, kan geen sprake zijn van gebruiksoppervlakte wonen. Het gehele souterrain valt daarmee onder de gebruiksoppervlakte overige inpandige ruimte.
Het bouwen van een kelder is omgevingsvergunningplichtig. Daarbij maakt het niet uit of deze kelder al dan niet onder een bouwwerk wordt gebouwd. Een kelder wordt niet genoemd in bijlage II bij het Besluit omgevingsrecht (Bor).
Een zeeman, die het huis liet bouwen, zou op de gedachte van de varende kelder zijn gekomen, doch dit is niet meer dan een legende. In werkelijkheid is het een inventieve bouwtechnische oplossing: de kelder beweegt mee met de sterk wisselde grondwaterstand.
De woonoppervlakte is gelijk aan de som van de netto-vloeroppervlakten van de vertrekken van een woning. Tot de vertrekken behoren huiskamers, eetkamers, slaapkamers, werk-, eet- en woonkeukens en voorts andere binnenruimten, geschikt voor bewoningsdoeleinden, indien ze ten minste 4 m2 groot zijn.
Bewoonbare kelder: kelder waarvan het vloerniveau maximum 1,50 meter onder het maaiveld ligt met een minimum plafondhoogte van 2,20 meter. Niet-bewoonbare kelder: kelder die niet voldoet aan de definitie van bewoonbare kelder.
Het belangrijkste verschil tussen een kelder en souterrain bouwen is de positie van de extra ruimte. Een souterrain ligt gedeeltelijk onder de grond, terwijl een kelder volledig onder de grond ligt.
De begane grond verdieping van een woning is de eerste bouwlaag, eerste verdieping is de tweede bouwlaag enz. Een kelder en een zolder zijn in deze definitie bij een woning vaak geen bouwlaag omdat daar meestal geen woonfunctie aan gekoppeld is. Een volgens de woonfunctie bewoonbaar souterrain is als bouwlaag te zien.
Een woonfunctie in het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl) is een gebruiksfunctie voor het wonen. De meest voorkomende woonfuncties zijn de woonfunctie voor particulier eigendom (eigen huis of woning) en woongebouwen (flats of appartementencomplexen).
Een ruimte wordt tot een bouwlaag gerekend, als het meetelt voor de gebruiksoppervlakte, bijvoorbeeld een kelder, de begane grond, een verdieping of een zolder. Een voor mensen toegankelijke zolder, waarin een netto-hoogte van 1,5 m of hoger voorkomt, is dus een bouwlaag.
Externe bergruimte
Externe bergruimtes staan los van de woning en zijn daarmee geen onderdeel van de woonoppervlakte. Deze ruimtes hebben geen woonfunctie, zijn afsluitbaar en alleen bereikbaar door de woning te verlaten. Voorbeelden zijn vrijstaande garages, schuren en andere externe bergingen.
De Gebruiksoppervlakte is de oppervlakte in uw woning (het aantal vierkante meters) dat gebruikt kan worden om te wonen. Hierbij moet de stahoogte minimaal 1,5 meter zijn. Aangebouwde delen die dicht zijn (zoals een garage, berging, erker, aanbouw of dakkapel) horen ook bij de Gebruiksoppervlakte.
Wanneer je de woonoppervlakte meet, doe je dat binnenmaats (van binnenmuur tot binnenmuur). Daarnaast heb je nog ruimten met een andere funktie: de aangebouwde stenen berging of berging achter in de tuin. Of een kelder, vliering; die vallen onder de overige inpandige ruimte.
Als uitgangspunt geldt dat de bewoonbare oppervlakte wordt berekend door de oppervlakte van alle woonvertrekken samen te tellen, gemeten vanaf en tot de binnenkanten van de opgaande muren (dus de binnenmuren zelf niet meerekenen).
Wat is woonoppervlakte
De woonoppervlakte is het aantal vierkante meters van het eigendom dat effectief bewoonbaar is. Alle ruimtes binnen de woning worden meegerekend, maar de tuin, oprit en andere buitenruimtes tellen niet mee in de woonoppervlakte. Deze ruimtes tellen wél mee bij de woonoppervlakte: Slaapkamers.
In de eerste plaats moet je zien te achterhalen hoe diep je fundering zit. Als dat diep genoeg is, bijvoorbeeld 2,5 meter, dan kun je zelf een kelder uitgraven onder je huis waar je in kunt staan.
Ruimtes zoals de woonkamer, keuken, het toilet, badkamer en slaapkamers, maar ook de gang, bijkeuken, vaste kast en meterkast maken allemaal deel uit van de totale woonoppervlakte van een woning.
De lengte en de breedte vermenigvuldigen
Wie de oppervlakte van een ruimte wil berekenen, doet dit door de lengte met de breedte te vermenigvuldigen. Je komt dan uit op een bepaald aantal vierkante meters. Dit is de standaardprocedure om rechthoeken te berekenen. Een voorbeeld: een kamer is 30 meter bij 15 meter.
Daarin wordt de oppervlakte van een woning gemeten binnen de buitenste- of woningscheidende wanden (muren), inclusief dragende en niet-dragende binnenwanden. Buitenste/scheidende wanden (muren) zijn de wanden/muren die de ene woning van de andere woning scheiden en de muren die de woning van de buitenwereld afscheiden.
De temperatuur van de kelder
Gedurende het hele jaar is de temperatuur in de kelder gemiddeld 15 graden. De kelder is daarom ideaal om in te richten als bijvoorbeeld een wijnkelder en bewaarplaats voor veel soorten voedingsmiddelen. Het is dan absoluut niet nodig om de kelder te isoleren.
Kelder bouwen prijs berekenen
Wat kosten betreft kunt u rekenen op 10.000 euro startkosten en daarna 1.000 euro per m2.
Kan je zomaar een kelder bouwen? Nee, dat kan helaas niet. Voor een kelder is altijd een omgevingsvergunning nodig. Dit komt omdat een kelder niet net als een schuur of aanbouw op de grond bij een huis wordt gebouwd, maar uiteraard onder de grond.